یکشنبه ۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۲:۲۱

یکشنبه ۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۲:۲۱

گفتگوی اکبر کرمی و فرخ نگهدار؛ در جنگ ایران و اسرائیل چه بايد کرد؟
با فرخ نگهدار سیاست‌مدار کهنه‌کار، جمهوری‌خواه و اصلاح‌طلب پرسیده‌ام: جنگ چرا و‌ چه‌گونه آغاز شد؟ و چه‌گونه پایان خواهد یافت؟ بنیادهای سیاسی و رام‌یاریگ این جنگ چیست؟ و به کجا...
۱ تیر, ۱۴۰۴
نویسنده: اکبر کرمی
نویسنده: اکبر کرمی
بیانیه گسترده‌ترین طیف نیروهای سیاسی و اجتماعی: در محکومیت حمله اسرائیل به ایران
ما، جمعی از کنش‌گران حقوق بشری، سیاسی، مدنی و فرهنگی ایران که همواره منتقد و مخالف شیوه نادرست حکمرانی موجود بوده‌ایم، در این مقطع حساس از تاریخ کشورمان که با...
۳۱ خرداد, ۱۴۰۴
نویسنده: بیانیه ی محکومیت حمله ی اسرائیل به ایران
نویسنده: بیانیه ی محکومیت حمله ی اسرائیل به ایران
پایان اسرائیل استثنائی...
اما موضوع اصلی ایران نیست؛ موضوع، اسرائیل است – کشوری که برای دهه‌ها به‌عنوان پایگاه عملیاتی پیش‌رونده‌ی غرب در خاورمیانه عمل کرده است. از میانه‌ی قرن بیستم، اسرائیل از جایگاهی...
۳۱ خرداد, ۱۴۰۴
نویسنده: تیموفی بورداچف برگردان: رضا فانی یزدی
نویسنده: تیموفی بورداچف برگردان: رضا فانی یزدی
ایران اکنون خط مقدم دفاع از بریکس و کشورهای جنوب جهان است.
بریکس دیر یا زود باید گذار استراتژیک از یک ماشین اعلامیه نویسی بیش از حد مودبانه را انجام دهد تا به ستون فقرات واقعی، محکم و نشکن جنوب جهان و...
۳۱ خرداد, ۱۴۰۴
نویسنده: پپه اسکوبار برگردان گودرز اقتداری
نویسنده: پپه اسکوبار برگردان گودرز اقتداری
سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.
یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» ......
۳۱ خرداد, ۱۴۰۴
نویسنده: سیمور هرش - برگردان : گودرز اقتداری
نویسنده: سیمور هرش - برگردان : گودرز اقتداری
عبدالفتاح سلطانی: هجوم نظامی به ایران؛ نقض آشکار حقوق بشر و دشمنی آشکار با مردم ایران
هجوم نظامی به ایران، به‌عنوان یکی از اعضای سازمان ملل متحد، هدف قرار دادن مناطق غیرنظامی، کشتن شهروندان عادی و تخریب تأسیسات زیربنایی؛ نقض آشکار حقوق بشر و مقررات بین‌المللی...
۳۰ خرداد, ۱۴۰۴
نویسنده: عبدالفتاح سلطانی
نویسنده: عبدالفتاح سلطانی
مام وطن
گلبرگ‌ها و گنجشککان نوپا- از رؤیا- به کابوس می‌رسند،- و پرهای خونین‌شان- لبهٔ حوض می‌ماند؛- شاهدی غم‌زده- بر رفتنی ناهنگام......
۳۰ خرداد, ۱۴۰۴
نویسنده: زری
نویسنده: زری

سیمون دو بووار: فیلسوف آزادی و پیشگام فمینیسم مدرن

دوبووار در کتاب “جنس دوم” نشان می‌دهد که «زن» به عنوان یک «دیگری» در برابر «مرد» تعریف شده است، نه به عنوان موجودی مستقل. او می‌گوید زنان در طول تاریخ، تحت سلطهٔ مردان قرار گرفته‌اند، نه به دلیل ضعف طبیعی، بلکه به خاطر عوامل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی.

 سیمون دوبووار  (۱۹۰۸–۱۹۸۶)، فیلسوف اگزیستانسیالیست، نویسنده و فمینیست فرانسویِ قرن بیستم می باشد، که با آثارش نه تنها در فلسفه و ادبیات بلکه در تاریخ جنبش‌های اجتماعی و فمینیستی تحولاتی بزرگ ایجاد کرد. او با تحلیل‌های تیزبینانه‌ و هوشمندانه‌اش از وضعیت زنان در جامعه و نقد سیستم‌های مردسالارانه، راهی نو برای اندیشیدن به آزادی، هویت و جنسیت گشود.

سیمون دوبووار در دورانی رشد کرد، که اندیشه‌های اگزیستانسیالیستی بین  روشنفکران رایج بود و او نیز تحت تأثیر آن قرار گرفت. اگزیستانسیالیسم به انسان آزادی مطلق می‌دهد، اما این آزادی مسئولیت‌هایی هم به همراه دارد. دو بووار این ایده را در آثار خود به‌ویژه در کتاب  اخلاق ابهام  گسترش داد و نشان داد که آزادی تنها زمانی به حقیقت می‌پیوندد که فرد بتواند از موانع اجتماعی و تاریخی گذر کند. در نگاه او، آزادی انسان به معنای ایجاد و تعیین هویت از طریق انتخاب‌های فردی است.

او در کتاب مشهور خود،  جنس دوم  (۱۹۴۹)، توضیح داد که زنان در طول تاریخ به‌عنوان «دیگری» در برابر مردان تعریف شده‌اند. او می‌گوید که در طول تاریخ، زن‌ها همیشه در مقایسه با مردها تعریف شده‌اند، نه به‌عنوان انسان‌هایی مستقل. مرد را فعال و اصلی می‌دانند، و زن را وابسته و در حاشیه. این ساختار نابرابر، برخلاف ادعای طبیعی بودن تفاوت‌های جنسیتی، صرفاً نتیجه‌ای از شرایط اجتماعی و فرهنگی است که در طول زمان به وجود آمده است. او با نقد این وضعیت، به زنان یادآوری کرد که فرودستی‌شان طبیعی نیست، بلکه ساخته‌ و پرداخته شده است و می‌توان آن را تغییر داد.

 کتاب «جنس دوم» شاهکار بی‌همتای سیمون دو بووار  به یکی از مهم‌ترین آثار فمینیستی قرن بیستم تبدیل شد. او در این کتاب زندگی زنان را در ابعاد مختلف بررسی کرد: از دیدگاه تاریخ، فرهنگ، روان‌شناسی و اقتصاد گرفته تا دین و ادبیات. دو بووار به‌طور خاص بر چگونگی درک زنان از خودشان در دنیای مردسالار تمرکز کرد و آن‌ها را به شورش علیه این ساختارهای نابرابر وادار کرد.

در این کتاب، دو بووار به زنان می‌گوید که «زن بودن» یک ویژگی طبیعی و از پیش‌تعیین‌شده نیست، بلکه چیزی‌ است که جامعه و فرهنگ به‌تدریج به آن‌ها آموخته‌اند. یعنی زنان یاد گرفته‌اند خودشان را از نگاه مردان ببینند و این نگاه را عادی و طبیعی بدانند. اما از نظر دو بووار، این وضعیت قابل تغییر است و زنان می‌توانند خود را از این بندها آزاد کنند

سیمون دو بووار در زندگی شخصی خود نیز همانطور که در آثارش به مسائل آزادی و استقلال توجه داشت، درگیر روابط پیچیده‌ای بود. در سال ۱۹۲۹، او با  ژان پل سارتر  فیلسوف مشهور فرانسوی آشنا شد و این آشنایی به یکی از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین روابط فلسفی و شخصی تاریخ تبدیل شد. این دو فیلسوف رابطه‌ای «آزاد» و غیرسنتی را شکل دادند که بر اساس استقلال فکری و آزادی شخصی استوار بود.

سیمون دو بووار همراه با ژان پل سارتر

با اینکه رابطهٔ دو بووار و سارتر بر پایه آزادی‌های متقابل و روابط عاشقانه شکل گرفته بود، اما هرگز از پیچیدگی‌ها و تضادهای درونی خالی نبود. دو بووار باور داشت که دوست داشتن و وابسته شدن، از نگاه جامعه، گاهی با آزادی فردی در تضاد است. با این حال، او در زندگی شخصی‌اش همیشه به دنبال معنا و حقیقت بود و از پیوند فکری عمیقی که با سارتر داشت، بهره می‌برد

او تأثیرات عمیقی بر جنبش‌های فمینیستی و اجتماعی قرن بیستم گذاشت. موج دوم فمینیسم در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، که به مبارزه برای حقوق زنان در زمینه‌هایی مانند حق سقط جنین، برابری در شغل و رهایی از خشونت خانگی پرداخته بود، از اندیشه‌های او بهره برد. در حالی که در ابتدا آثار دو بووار در جامعهٔ فرانسه با انتقاداتی روبرو شد، اما به تدریج در سطح جهانی به عنوان یک اثر بنیادین پذیرفته شد.

دو بووار همچنین در زمینه‌های دیگر چون حقوق بشر و آزادی‌های فردی نیز فعالیت کرد. او باور داشت که آزادی واقعی تنها زمانی ممکن است که تمامی انسان‌ها – نه فقط زنان – در برابر قدرت‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی برابر شوند. او در ادامه تأکید می‌کرد که مبارزه برای آزادی زنان باید برای آزادی همه انسان‌ها باشد.

سیمون دو بووار نه تنها فیلسوف آزادی، بلکه یکی از مادران فمینیسم مدرن است که با جسارت و دقت به نقد ساختارهای اجتماعی و فرهنگی پرداخت و  زنان جهان را بیدار کرد. زندگی و آثار او نشان می‌دهند که آزادی، هویت و عدالت مفاهیمی نیستند که از پیش تعیین شده باشند، بلکه می‌بایستی که با آگاهی، تلاش و مبارزه به دست آیند.

 

فهرستی از منابع مهم برای مطالعهٔ بیشتر:

۱. دو بووار، سیمون. جنس دوم (Le Deuxième Sexe). ترجمه به فارسی: نشر نی.

  • این کتاب مهم‌ترین اثر دو بووار است و به‌عنوان پایه‌گذار فمینیسم مدرن شناخته می‌شود. در آن، دو بووار به تحلیل وضعیت زنان در جامعه مردسالار و ریشه‌های تاریخی و اجتماعی فرودستی زنان می‌پردازد.

۲. دو بووار، سیمون. خاطرات یک دختر مطیع (Mémoires d’une jeune fille rangée). ترجمه به فارسی: نشر ماهی.

  • این کتاب خاطرات او از دوران کودکی و نوجوانی‌اش است و به روابط خانوادگی، تربیت کاتولیکی و مسائل هویتی می‌پردازد.

۳. دو بووار، سیمون. مهمان (Le Sang des autres).

  • رمانی که دو بووار در آن به بررسی انتخاب‌های اخلاقی و فلسفی افراد در شرایط بحرانی می‌پردازد. این کتاب دیدگاه‌های اجتماعی و سیاسی  او را نشان می‌دهد.

۴. سارتر، ژان پل. وجود و هیچ (L’Être et le Néant).

  • این اثر یکی از اصلی‌ترین آثار اگزیستانسیالیسم است که بر دیدگاه‌های دو بووار نیز تأثیر زیادی گذاشته است. سارتر در این کتاب به آزادی، مسئولیت و چگونگی شکل‌گیری هویت انسان می‌پردازد.

۵. سیمون دو بووار: زندگی و آثار (Simone de Beauvoir: A Life).

  • این کتاب به بررسی جامع زندگی و آثار دو بووار می‌پردازد و رابطه او با سارتر و تأثیرات فکری‌اش را به‌طور عمیق تحلیل می‌کند.

۶. فمینیسم و اگزیستانسیالیسم: سیمون دو بووار و نظریه‌های جنسیت (Feminism and Existentialism: Simone de Beauvoir and Gender Theory).

  • این مقاله به‌ویژه بر پیوند میان فمینیسم و فلسفه اگزیستانسیالیسم در آثار دو بووار تمرکز دارد.

۷. کالینز، پیتر. فلسفه و سیاست: سیمون دو بووار و چالش‌های فمینیستی (Philosophy and Politics: Simone de Beauvoir and Feminist Challenges).

  • این کتاب به تحلیل پیوند میان نظریات فلسفی دو بووار و چالش‌های اجتماعی و سیاسی‌ای که در دوران خود با آن‌ها مواجه بود، می‌پردازد.
  • همچنین خلاصه‌ای کوتاه از کتاب “جنس دوم” (Le Deuxième Sexe) اثر سیمون دوبووار:

خلاصهٔ کتاب  “جنس دوم”:

دوبووار در این کتاب نشان می‌دهد که «زن» به عنوان یک «دیگری» در برابر «مرد» تعریف شده است، نه به عنوان موجودی مستقل. او می‌گوید زنان در طول تاریخ، تحت سلطهٔ مردان قرار گرفته‌اند، نه به دلیل ضعف طبیعی، بلکه به خاطر عوامل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی.

“آدم زن زاده نمی‌شود، بلکه زن می‌شود.”

سیمون دو بووار در این کتاب نشان می‌دهد که زن‌بودن یک هویت ساخته‌شده در بستر جامعه و فرهنگ است، نه یک سرنوشت طبیعی یا بیولوژیکی.

کتاب شامل دو جلد است:

  • جلد اول: حقایق و اسطوره‌ها (Fact and Myth). دوبووار در این کتاب دوبووار وضعیت زنان را در تاریخ، اسطوره‌ها، مذهب و فلسفه بررسی می‌کند.
  • جلد دوم: تجربه‌ی زیسته (Lived Experience). دوبووار در این کتاب زندگی زنان را از کودکی تا پیری، و مسائل مربوط به عشق، ازدواج، مادری و کار تحلیل می‌کند.

او خواستار رهایی زنان از قید نقش‌های سنتی و دست‌یابی به آزادی وجودی (existential freedom) است، یعنی زن بتواند خودش برای زندگی‌اش تصمیم بگیرد، نه این که دیگران (مردان یا جامعه) برایش تعیین تکلیف کنند.

 

 

بخش : زنان
تاریخ انتشار : ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۴ ۱۱:۱۹ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

2 Comments

  1. مهرزاد وطن آبادی گفت:

    خسته نباشید و ممنونم از مطلب خوب ایکه منتشر نمودید .اما مطلبی که از دوبووار با امضای گروه کار زنان منتشر کردید ‌ مطلب بسیار خوبی است اما فقط در جاهایی که از سیمون دوبووار بعنوان مادر فمینیسم نام میبرید . خطا است .
    سیمون دوبووار مادر فمینیسم مدرن نیست مادر فمینیسم مدرن اغلب مری ولستون‌کرافت (Mary Wollstonecraft) شناخته می‌شود. او یک نویسنده، فیلسوف و مدافع حقوق زنان انگلیسی بود که در اواخر قرن هجدهم زندگی می‌کرد. معروف‌ترین اثر او کتابی به نام “احقاق حقوق زنان” (A Vindication of the Rights of Woman) است که در سال ۱۷۹۲ منتشر شد.

    در این کتاب، ولستون‌کرافت استدلال می‌کند که زنان باید آموزش ببینند و از حقوق برابر با مردان برخوردار باشند، چون آن‌ها نیز انسان هستند و عقل دارند. او یکی از اولین کسانی بود که به شکل سازمان‌یافته و فلسفی از حقوق برابر برای زنان دفاع کرد و به همین دلیل از او به عنوان پیشگام فمینیسم مدرن یاد می‌شود.مادر فمینیسم مدرن اغلب مری ولستون‌کرافت (Mary Wollstonecraft) شناخته می‌شود. او یک نویسنده، فیلسوف و مدافع حقوق زنان انگلیسی بود که در اواخر قرن هجدهم زندگی می‌کرد. معروف‌ترین اثر او کتابی به نام “احقاق حقوق زنان” (A Vindication of the Rights of Woman) است که در سال ۱۷۹۲ منتشر شد.

    سیمون دوبووار (Simone de Beauvoir) نیز یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین چهره‌های فمینیسم مدرن به شمار می‌رود، ولی نقش او کمی متفاوت از مری ولستون‌کرافت است.

    در واقع اگر مری ولستون‌کرافت را مادر اولیه‌ی فمینیسم مدرن بدانیم، بسیاری سیمون دوبووار را مادر فمینیسم موج دوم (دهه ۱۹۶۰ به بعد) می‌دانند.

    مهم‌ترین اثر دوبووار کتابی است به نام “جنس دوم” (Le Deuxième Sexe) که در سال ۱۹۴۹ منتشر شد. در این کتاب او تحلیل فلسفی و وجودگرایانه‌ای از وضعیت زنان ارائه می‌دهد و جمله معروف او در این کتاب چنین است:

    « زن زاده نمی‌شود، بلکه تبدیل به زن می‌شود.»

    او با این جمله تأکید می‌کند که جنسیت زنانه نتیجه آموزش، فرهنگ و جامعه است، نه فقط بیولوژی.

    بنابراین:

    مری ولستون‌کرافت پایه‌گذار اولیه فمینیسم مدرن است.

    سیمون دوبووار مادر فکری و فلسفی فمینیسم معاصر و موج دوم آن است.

    در این کتاب، ولستون‌کرافت استدلال می‌کند که زنان باید آموزش ببینند و از حقوق برابر با مردان برخوردار باشند، چون آن‌ها نیز انسان هستند و عقل دارند. او یکی از اولین کسانی بود که به شکل سازمان‌یافته و فلسفی از حقوق برابر برای زنان دفاع کرد و به همین دلیل از او به عنوان پیشگام فمینیسم مدرن یاد می‌شود.

    با مهر
    مهرزاد

    • شهناز قراگزلو گفت:

      از توجه و دقت مهرزاد گرامی سپاسگزاریم. اشتباه مورد اشاره اصلاح شد و تیتر مقاله به درستی تغییر یافت.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

در ضرورت صلح، مذاکره و همبستگی ملی…

ما عمیقاً باور داریم که نجات ایران و گذر از این پیچ خطرناک تنها از مسیر صلح، آشتی ملی، گفت‌وگوی آزاد، و مشارکت همۀ نیروهای دلسوز در داخل و خارج کشور امکان پذیر است. اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ، شجاعانه و مسئولانه است.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

در ضرورت صلح، مذاکره و همبستگی ملی…

ما عمیقاً باور داریم که نجات ایران و گذر از این پیچ خطرناک تنها از مسیر صلح، آشتی ملی، گفت‌وگوی آزاد، و مشارکت همۀ نیروهای دلسوز در داخل و خارج کشور امکان پذیر است. اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ، شجاعانه و مسئولانه است.

مطالعه »
پيام ها
گل سازمان فداييان خلق ايران (اكثريت)

برگزاری نشست فوق‌العادهٔ شورای مرکزی سازمان پیرامون تجاوز جنایت‌کارانهٔ اسراییل به خاک ایران‌مان!

نشست فوق‌العادهٔ شورای مرکزی ضمن تقدیر از هیئت سیاسی – اجرایی سازمان به دلیل واکنش سریع در موضع‌گیری نسبت به تجاوز اسراییل به میهن‌مان، با اجماع در محکوم کردن تجاوزات مکرّر اسراییل به خاک ایران‌مان از منظر یک نیروی باورمند به صلح و بر تداوم تلاش‌های دیپلماتیک از سوی حکومت جمهوری اسلامی، بر ادامهٔ آمادگی و پی‌گیری جاری نهادهای سازمان در واکنش به روی‌دادها و روندهای متغیّر …

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

گفتگوی اکبر کرمی و فرخ نگهدار؛ در جنگ ایران و اسرائیل چه باید کرد؟

بیانیه گسترده‌ترین طیف نیروهای سیاسی و اجتماعی: در محکومیت حمله اسرائیل به ایران

پایان اسرائیل استثنائی…

ایران اکنون خط مقدم دفاع از بریکس و کشورهای جنوب جهان است.

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

عبدالفتاح سلطانی: هجوم نظامی به ایران؛ نقض آشکار حقوق بشر و دشمنی آشکار با مردم ایران