جنبش اعتراضی در ۲۵ بهمن و اول اسفند بار دیگر خیابان را به محل چالش با رژیم انتخاب کرد، سرزندگی و پویائی خود را نشان داد و نوک حمله خود را متوجه راس نظام نمود. گردانندگان حکومت که بارها ناقوس مرگ جنبش را نواخته بودند، با حضور گسترده مردم در خیابانها و فریاد “مرگ بر دیکتاتور” به خشم درآمدند و میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسران آن دو ـ زهرا رهنورد و فاطمه کروبی ـ را در خانه هاشان محبوس کردند، دور خانهاشان را با نرده و یا با نیروهای سرکوب حصار کشیدند، رفت و آمد به خانه آن دو را ممنوع کردند، تلفن و اینترنت آنها را قطع نمودند، نیروهای امنیتی رژیم با لشکرکشی بیسابقه به منزل مهدی کروبی یورش برده، به جستجو خانه پرداختند، قفلها را تعویض کردند، تعداد زیادی از کتابها و اسناد وی را با خود بردند و علی کروبی پسر وی را باز داشت کردند. نیروهای امنیتی با آوردن زندان اوین به خانه میرحسین موسوی و مهدی کروبی، میخواهند ارتباط آن دو را با بیرون از خانه و با نیروی جنبش سبز قطع کنند. آنها بر این تصور باطلند که گویا با حصارکشی دور خانه میرحسین موسوی و مهدی کروبی، قادر خواهند شد که جنبش سبز را مهار نمایند. اما حرکت اعتراضی در روز یکشنبه، برغم حضور بیسابقە نظامیان و نیروهای امنیتی در خیابانها و میادین شهرها و تبدیل شهرهای بزرگ بە پادگانهای نظامی، براین تصور خط بطلان کشید. روز یکشنبه معترضین در تهران و شهرهای دیگر مانند شیراز، اصفهان، مشهد، تبریز و رشت و شهرهای کردنشین مهاباد، مریوان، بوکان و سردشت به خیابانها آمدند و نشان دادند که حصر خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی بر حیات جنبش سبز پایان نخواهد گذاشت و اعتراضات مردم در اشکال مختلف تداوم پیدا خواهد کرد. مردم ایران خواهان تامین آزادی و استقرار دمکراسی در کشور، برگزاری انتخابات آزاد و پایان دادن به استبداد هستند و تا دست یافتن به این خواستها، از پای نخواهند نشست. از وضعیت میرحسین موسوی و مهدی کروبی اطلاعی در دست نیست و امکان تماس با آنها وجود ندارد. رژیم در چنین شرایطی میتواند برنامه های خود را در مورد آنها عملی کند. از اینرو نگرانی جدی نسبت به وضعیت و سلامتی آنها وجود دارد. ما سرکوب و دستگیری را محکوم می کنیم و خواهان پایان دادن به حصر خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی هستیم. لازم است علیه حصر آن دو به اعتراض پرداخت. تحصن در دانشگاهها و یا در مکانهای مناسب دیگر میتواند یکی از اشکال اعتراضی باشد. در خارج از کشور هم ضروری است به مجامع بینالمللی مراجعه کرد و از آنها خواست که به رژیم ایران فشار آورند که زندانیان سیاسی را آزاد کند و به حصر خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی پایان دهد. هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۴ اسفند ۱۳۸۹ (۲۳ فوریه ۲۰۱۱)
