فرارسیدن روز جهانی کارگر را به یاران و مبارزان راه آزادی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم صمیمانه شادباش می‌گوییم و برای کارگران و مزدبگیران در مبارزه علیه استبداد و بی‌عدالتی و برای ایجاد جامعه‌ای عدالت محور و به‌دوراز بیکاری، فقر، تبعیض و استبداد آرزوی کامیابی می‌کنیم. در این مبارزه سترگ و انسانی شما کارگران تنها نیستید، خواسته‌های شما خواسته‌های اکثریت مردم کشور و حزب ماست. ما در این مبارزه تا پیروزی با شما همراهیم.
امسال به دلیل رشد مبارزات کارگران و دیگر زحمتکشان، حکومت تلاش دارد در همکاری با خانه کارگر و با ایجاد محدودیت‌های بسیار از تظاهرات خیابانی شما در روز کارگر جلوگیری کند، مراسم را محدود و بی‌محتوا کند و نگذارد دیگران صدای کارگران را بشنوند. این محدودیت‌ها سال‌هاست که جواب نمی‌دهد و کارگران در هر جا که امکان برگزاری مراسم دارند شرکت کرده و مطالبات خود را مطرح می‌کنند. روز کارگر روز شماست. کارگران حق دارند در این روز هر طور که مایل‌اند و در هر شهر و مکان آن را برگزار و آزادانه خواسته‌هایشان را مطرح و مطالبه کنند. هیچ‌کس حق ندارد مانع این حق شود!
امسال جامعه بحرانی‌تر از سال‌های گذشته است. رشد اقتصادی ماه‌هاست که منفی شده است، شمار دیگری از واحدهای تولیدی و خدماتی از فعالیت بازمانده و یا با ظرفیت پائین فعالیت می‌کنند، صدها هزار نفر در سال گذشته به‌واسطه سیاست‌ها و ناکارایی دولت، شوک ارزی، تحریم‌های اقتصادی و فساد ساختاری و غیره بیکار و به ارتش بیکاران افزوده شدند. تورم در حدی رشد کرده است که تأمین هزینه‌های حداقل زندگی برای اکثریت مزدبگیران ناممکن شده است. تشدید تحریم‌ها، متشنج شدن رابطه با آمریکا از یکسو و خسارات سیل از سوی دیگر در کنار سباست‌های مخرب جمهوری اسلامی، وضعیت فاجعه باری برای مردم به بار آورده است.
بنا به برخی پیش‌بینی‌ها، در سال جاری، تنها در اثر شوک ارزی که برای جبران خسارات صاحبان بانک‌ها و مؤسسات مالی خصوصی ورشکسته و جبران کسری بودجه دولت انجام گرفته است واحدهای تولیدی بسیاری تعطیل و تعداد زیادی شغل به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از دست خواهند رفت و تورم نیز به‌شدت افزایش خواهد یافت. دولت درحالی‌که از افزایش دستمزد کارگران، معلمان، بازنشستگان و دیگر گروه‌های مزدبگیر طفره می‌رود با دست و دل‌بازی فراوان از جیب ملت خسارات وارده به مؤسسات مالی ورشکسته را که “خودی” محسوب می‌شوند، پرداخت می‌کند.
درحالی‌که درآمد و منابع مالی کشور کم خواهد شد بیم آن می‌رود که بخش عمده درآمدها به بهانه مقابله با خطر جنگ صرف ملیتاریزه کردن هر چه بیشتر گردد و بر وخامت وضعیت معیشتی مزدبگیران افزوده شود. در چنین اوضاعی سقوط دستمزدها و قدرت خرید کارگران و دیگر مزدبگیران شتاب خواهد گرفت. ازاین‌رو گسترش و سازمان‌دهی اعتراضات و اعتصابات و تقویت همبستگی کارگران و ایجاد سندیکا و اتحادیه برای دفاع از خواسته‌های آنان ضروری است. در هیچ جای جهان کارگران بدون سازمان دادن خود و متحدشدن در اتحادیه‌ها و احزاب کارگری نتوانسته‌اند از حقوقشان دفاع و شرایط کاری و معیشتی‌شان را بهبود بدهند. همه دستاوردهای گذشته جنبش کارگری از ۸ ساعت کار گرفته تا بیمه‌های اجتماعی، نتیجه مبارزات اتحادیه و احزاب کارگری بوده است، ازاین‌روست که تمرکز اصلی سرکوب حکومتی همیشه روی تشکل‌های کارگری و جلوگیری از برگزاری روز کارگر است.
شما در سال گذشته به‌موازات گسترش تعرض دولت و سرمایه‌داران علیه حق‌وحقوق کارگران مبارزاتتان را به‌نحوی‌که در ۴۰ سال گذشته بی‌سابقه بود گسترش دادید، برای توقف سیاست‌های ضد کارگری حکومت، افزایش دستمزد، امنیت شغلی، حفظ اشتغال، حق تشکل و اعتصاب و آزادی رهبران کارگران زندانی‌تان اعتصاب و تظاهرات کردید. علیه تبعیض در محل کار، ادامه تعرض به قانون کار و تأمین اجتماعی و غارت منابع مالی توسط دولت و ایادی حکومت به هر شکلی که می‌توانستید ایستادگی کردید. در مخالفت با سیاست خصوصی‌سازی و مبارزه با فساد و غارتگری اموال عمومی، اعتصابات چندهفته‌ای سازمان دادید و در جریان آن‌ها پرده از فسادهای نجومی دست‌اندرکاران فاسد حکومت برداشتید. اعتصابات شما در واحدهای بزرگ صنعتی بازتاب وسیعی در جامعه پیدا کرد و بحث خصوصی‌سازی‌ها و فسادهای مرتبط با آن‌ها را از حاشیه به متن آورد و حمایت‌های بسیاری را به دنبال آورد. اعتصابات چندهفته‌ای در هپکو، هفت‌تپه و فولاد و گسترش بی‌سابقه اعتصابات کارگران، معلمان، پرستاران، رانندگان و مقاومت دیگر زحمتکشان در شهرهای مختلف، جنبش کارگری را بار دیگر به‌عنوان بازیگر اصلی تحولات دمکراتیک در مرکز توجه قرار داد. حکومت تلاش نمود با تشدید سرکوب و زندانی کردن نمایندگان و رهبران کارگری اعتصابات را خاتمه دهد و تصور و امیدی را که در جامعه و افکار عمومی ایجاد کرده‌اید، بزداید. اما شما با مقاومت و ایستادگی‌تان این نقشه را نقش بر آب کردید.
در سال گذشته تاخت‌وتاز نیروهای دست راستی و شبه فاشیستی نژادپرست به نحو بارزی در جهان شدت گرفت. آن‌ها با سوءاستفاده از نارضایتی گسترده از بحران‌های جهانی سعی کردند تقصیر بحران را به گردن احزاب چپ و سازمان‌های کارگری و شهروندان آسیایی و آفریقایی‌تبار بیندازند و شهروندان کشورهای غربی را علیه آن‌ها تحریک نمایند و به بیراهه ببرند. در بسیاری از کشورها کنترل دولت‌ها کلاً یا بخشا به دست آن‌ها افتاد. این نیروها همبستگی جهانی طبقه کارگر را تضعیف می‌کنند و پس از تثبیت موقعیتشان تعرض به حقوق کار در کشورهای پیشرفته سرمایه‌داری را تشدید خواهند کرد. رژیم‌های دیکتاتوری امثال جمهوری اسلامی به تأسی از آن‌ها تلاش خواهند کرد فشار به کارگران را تشدید و حقوقشان را بیش‌ازپیش تضعیف کنند.
اما به‌رغم این تهاجم گسترده جهانی، همبستگی اتحادیه‌های کارگری و تشکل‌های مدافع حقوق کارگران در سال گذشته با کارگران کشورمان بازهم قوی‌تر شد. حزب ما فرصت را غنیمت شمرده از پشتیبانی سندیکاهای کارگری از مبارزات کارگران ایران، ستایش کرده، به آن‌ها درود می‌فرستد.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) که خود را متعلق به جنبش جهانی چپ می‌داند از آزادی سازمان‌یابی گروه‌های اجتماعی، تشکیل سندیکاهای کارگری، تشکل‌های صنفی و سازمان‌های غیردولتی و فعالیت آزادانه احزاب سیاسی، دفاع می‌کند، بر تأمین حقوق کار، حق اعتصاب و انعقاد قراردادهای دسته‌جمعی، حق بیکاری و تضمین اشتغال و خدمات درمانی، مسکن مناسب، تأمین اجتماعی همه‌جانبه و فراگیر برای گروه‌های کم‌درآمد جامعه، پای می‌فشارد. ما به‌عنوان یک حزب سیاسی طرفدار سوسیالیسم که برای استقرار یک نظام دموکراتیک به‌جای جمهوری اسلامی مبارزه می‌کنیم از هم میهنان عزیز تقاضا داریم که صدای دادخواهی کارگران و زحمتکشان ایران را علیه جمهوری اسلامی که مانع اعمال اراده آزاد مردم و سد راه پیشرفت و تحول دمکراتیک جامعه است و برای آزادی زندانیان سیاسی و زندانیان جنبش کارگری پرطنین کنند.
زنده و پوینده باد اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت) روز جهانی کارگر
هیئت سیاسی- اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۹اردیبهشت ۱۳۸۹ (۲۹ آوریل ۲۰۱۹)
