جمعی از کارگران تهرانی در اعتراض به حکم شلاق علیه ۴ کارگر پتروشیمی رازی دست به تجمع در مقابل مجلس شورای اسلامی زدند
این تجمع که از ساعت ۱۰ صبح آغاز شد تا ساعت ۳۰/۱۱ ادامه داشت و تجمع کنندگان در این مدت بنر بزرگی را در دست داشتند که روی آن نوشته بودند: حقوق معوقه، اخراج، زندان و مجازات شلاق بر علیه کارگر بازگشت به عهد بربریت است
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، بدنبال این تجمع و خواست تجمع کنندگان برای ملاقات با رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس جهت اعلام اعتراض به حکم شلاق ۴ کارگر پتروشیمی رازی، مسئولین ملاقات کننده با تجمع کنندگان اعلام کردند که مجلس جلسه رسمی دارد و امکان ملاقات با رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس وجود ندارد. بدنبال این وضعیت کارگران تجمع کننده اقدام به ثبت نامه هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران در دبیر خانه مجلس شورای اسلامی کردند و مقرر شد طی روزهای آینده با هماهنگی با نماینده های کارگران تجمع کننده خواست آنان مورد رسیدگی قرار گیرد.
در بخشی از این نامه خطاب به هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی آمده است: آیا شما حتی در عراق و سوریه ی ویران شده و عقب مانده ترین ممالک آسیائی و آفریقائی و یا کشورهای غربی که هر روزه اخبار اعمال سیاستهای ریاضت کشانه در آنها را صدا و سیما و دیگر رسانه های رسمی کشور بطور برجسته ای منتشر میکنند، دیده اید و یا شنیده اید که مزد کارگران سه برابر زیر خط فقر باشد و این مزد را نیز ماهها پرداخت نکنند و آنوقت با اعتراض کارگران به این وضعیت مشقت بار، آنها را دسته دسته به محاکم قضائی بکشانند و به زندان و شلاق محکومشان کنند؟
در ادامه این نامه هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی خواستهای خود را به شرح زیر اعلام کرده اند: ۱- لغو عاجلانه و بی قید و شرط حکم شلاق و زندان چهار کارگر پتروشیمی رازی و بر کناری و عذر خواهی قاضی این پرونده ۲- آزادی کلیه کارگران زندانی ۳- لغو احکام صادره و منع تعقیب قضائی کارگرانی که حکمی در مورد آنان صادر شده است و پرونده های آنان در مرحله تجدید نظر قرار دارد ۴- منع تعقیب قضائی کلیه کارگرانی که پرونده هایشان در دادگاهها جاری است و منجمله دو نفر از هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی چهل هزار نفری کارگران ۵- بازگشت بکار کلیه کارگرانی که به دلیل اعتراضات صنفی از کار اخراج شده اند ۶- پایان دادن به هر گونه تعرضی به اعتراضات کارگری و سیاست امنیتی کردن آنها
متن کامل این نامه بر روی سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران قرار دارد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – اول مهر ماه ۱۳۹۳
