پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات امریکا، صف بندی سیاسی جدیدی را در امریکا و جهان شکل داده است. بخش بزرگ مردم امریکا و طیف گسترده ای از نیروهای سیاسی و تشکل های مدنی در پهنه گیتی ـ به شدت نگران از روی کار آمدن ترامپ و پیآمدهای احتمالی فاجعه بار آن ـ به مقابله با او برخاسته اند. از سوی دیگر بخش قابل توجهی از مردم امریکا، برخی دولت ها و نیروهای سیاسی از پیروزی ترامپ خوشحالند و معتقدند برای پیشبرد سیاست ها و برنامه های آن ها، شرایط مطلوبی فراهم آمده است. در این ردیف می توان دولت دست راستی نتانیاهو در اسرائیل، عربستان سعودی و نیروهای راست افراطی اروپا را نام برد.
در کشور ما هم نیروهائی که در طیف راست قرار دارند، از پیروزی ترامپ ابراز خرسندی کردند. نیروهای راست افراطی در کشور ما در این توهم بودند که ترامپ “برجام” را پاره کند، مناسبات دو کشور را به دوره تنش زای پیش از برجام باز گرداند و در نتیجه آن شرایط برای پیروزی در انتخابات آتی ریاست جمهوری را برای آنان فراهم سازد. خوشحالی نیروهای راست افراطی، اما چندان دوام نیآورد. ترامپ برجام را پاره نکرد بلکه جمهوری اسلامی را در کلیتش به عنوان “اصلیترین کشور حامی تروریسم در جهان و منطقه خاورمیانه” معرفی نمود، به تهدید و تحریم آن روی آورد و در سمت شکل دادن به اتحادی از امریکا، اسرائیل، عربستان و برخی کشورهای عربی اقدام نمود. با این وجود نیروهای مذکور هنوز در سودای بهره گیری از وضعیت کنونی برای تقویت موقعیت خویش در حاکمیت اند.
بخش هائی از نیروهای اپوزیسیون جمهوری اسلامی بعد از پیروزی ترامپ در پیام های شادباش، ابراز امیدواری کردند که ترامپ سیاست تعامل با جمهوری اسلامی را کنار بگذارد و سیاست تحریم و تغییر را پی بگیرد.
٣٠ تن از فعالین سیاسی که خود را در طیف لیبرال ها تعریف می کنند، طی نامه ای خواستار افزایش تحریم های دولت امریکا علیه جمهوری اسلامی و کمک به ایرانیان طرفدار دمکراسی شدند. رضا پهلوی هم ضمن تبریک پیروزی ترامپ، از او خواست که به مردم ایران کمک کند تا این رژیم را تغییر دهند. او در این مدت طی چند مصاحبه تقاضای خود را تکرار کرده و درخواست ملاقات با ترامپ را نموده است. مصطفی هجری دبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران نیز پیام شادباشی به ترامپ ارسال کرد. سازمان مجاهدین خلق ایران که جای پائی در میان نیروهای تندرو امریکا و عناصری از کابینه ترامپ دارد، به سیاست فشار به دولت ترامپ برای اتخاذ سیاست تحریم و تغییر روی آورد. چندی پیش بیست و سه تن از مقام های ارشد پیشین آمریکائی در نامه ای به دونالد ترامپ، خواستار همکاری او با “شورای ملی مقاومت ایران” شدند.
وجه مشترک دعوت کنندگان، تلاش برای سوق دادن دولت ترامپ به سوی اعمال تحریم های فراگیر و فلج کننده، افزایش تنش و حتی اتحاذ سیاست تغییر رژیم ایران به هر قیمت است. تجربه تحریم و تغییر رژیم از طریق دخالت نظامی کشورهای خارجی در منطقه خاورمیانه و جهان، نشان داده است که تحریم ها و اتخاذ سیاست تغییر رژیم، بیشترین فشار را روی مردم ایران به ویژه کارگران، زحمتکشان و لایه های میانی جامعه وارد خواهد آورد، به ناامنی در منطقه دامن خواهد زد و خطر رویاروئی نظامی را افزایش خواهد داد.
پرسیدنی است که دعوت کنندگان با چه منطقی از کسی می خواهند به استقرار دمکراسی در ایران کمک کند که خود تهدیدی است علیه دمکراسی در امریکا؟ کسی که یک نژادپرست است و در تبلیغاتی انتخاباتی و از زمان سرکار آمدن کلمه ای در مورد حقوق بشر و دفاع از دمکراسی در کشورهای دیکتاتوری به زبان نیآورده است، کسی که به صراحت از دولت ارتجاعی عربستان حمایت کرده، آشکارا از ضرورت و مفید بودن اعمال شکنجه دفاع می کند و با رسانه هائی که از او انتقاد می کنند، سر ستیز دارد.
دولت ترامپ، یک دولت دست راستی، افراطی، نژادپرست، پوپولیست و ناسیونالیست است. این دولت با گسترده ترین اعتراضات و مخالفت ها در امریکا و جهان از جانب نیروهای صلح دوست و دمکراتیک روبرو است. سابقه نداشته است که جهانیان در چنین ابعادی به مخالفت با رئیس جمهور امریکا برخاسته باشند. آن ها ترامپ را یک بلیه تلقی می کنند. گروه هائی از اپوزیسیون که داعیه دمکراسی و ملی گرائی دارند، باید به مردم توضیح دهند که چگونه از چنین دولتی انتظار معجزه دارند؛ معجزه رفع تبعیض و دمکراسی برای ایران.
نیروهای دعوت کننده از ترامپ به جای اتکاء به نیروهای تحول طلب و دمکراسی خواه، با نیروی خارجی می خواهند ساختار سیاسی کشور را تغییر دهند. اما آزادی و دمکراسی از خارج توسط دولت های دیگر و با تحریم های فلج کننده در کشور ما پا نمی گیرد. دخالت دولت های خارجی برای تغییر رژیم ایران، همانند عراق می تواند به جنگ داخلی و جان گرفتن جریانی مثل داعش بر بستر زمینه های مساعد منجر گردد. دمکراسی امری درون زا و هم از اینرو جایگزینی جمهوری اسلامی با حکومت دمکراتیک و سکولار، کار مردم ایران است و با اتکاء به نیروها و نهادهای دمکراتیک می تواند تحقق یابد. آلترناتیو ساخته دولت های خارجی و یا اپوزیسیون متکی بردولت های خارجی برای کشور ما، استبداد دیگری را جایگزین استبداد کنونی خواهد کرد.
برای نیروهای اپوزیسیون ایران، تعیین جایگاه در منازعه بین جمهوری اسلامی و دولت ترامپ اهمیت زیادی دارد. ما نه بر این باوریم که در مقابل تهدیدهای دولت ترامپ و خطر رویاروئی نظامی باید در کنار جمهوری اسلامی ایستاد و زیر عنوان دفاع از میهن در خدمت برنامه های ضددمکراتیک خامنه ای و همدستان وی قرار گرفت و نه بر این نظریم که باید از ترامپ دعوت کرد که با اعمال تحریم ها و اتخاذ سیاست تغییر رژیم، دمکراسی برای کشور ما صادر کند.
ما تهدیدات دولت ترامپ، اعمال تحریم های فلج کننده اقتصادی و خطر رویاروئی نظامی بین تهران و واشنگتن را جدی تلقی کرده و سیاست های جنگ افروزانه ترامپ را محکوم می کنیم و به سران جمهوری اسلامی هشدار می دهیم که با اقدامات ماجراجویانه و نابخردانه، کشور ما را به ورطه تحریم های گسترده و برخورد نظامی نکشانند. ما خواستار آنیم که جمهوری اسلامی سیاست دشمن تراشی و دشمنی با برخی کشورهای خاورمیانه، سیاست ضدامریکائی و ضداسرائیلی و سیاست توسعه طلبی در منطقه بر پایه شیعیگری را کنار بگذارد و سیاست تنش زدائی را اتخاذ کند.
ما دعوت از دولت ترامپ برای اعمال تحریم های فلج کننده و دخالت در تحولات سیاسی کشور را اقدامی مخرب و علیه مردم ایران می دانیم. فاجعه سوریه در مقابل ما است. نباید اجازه داد که چنین ماجراجوئی و با ابعاد به مراتب بزرگ تر در ایران ما تکرار شود. ما از نیروهای دعوت کننده می خواهیم که در کنار جریان های آزادیخواه و دمکرات کشور قرار گرفته و همسو و همراه آن ها علیه رویکرد خصمانه و تهاجمی دولت ترامپ و نیز علیه شعار نابودی اسرائیل، دشمنی با امریکا و سیاست های تنش آفرین جمهوری اسلامی در منطقه مبارزه کنند.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۶ اسفندماه ١٣٩۵ (٢۴ فوریه ٢٠١٧)
