این استاد دانشگاه در زاهدان با ادبیاتی بغایت زننده و کین آمیز بر علیه بلوچ ها و اهل سنت و بخصوص دانشجویان بلوچ آنها را تهدید و بخاطر برپایی نماز تحقیر می کند. او که بر طبق سایت کانون پروزش فکری کودکان و نوجوانان استان مدرس و مربی فرهنگی کودکان است، علاوه بر اینکه یکی از نویسندگان فصلنامه تخصصی عرفان اسلامی و همچنین نشریه زیباشناسی ادبی است، در سال ۸۴ به عنوان پژوهشگر برتر دانشگاه‌های آزاد اسلامی استان سیستان و بلوچستان نیز معرفی شد. عجبا که ایشان مولف کتاب “جام عقل در ادب پارسی” نیز می باشد. وی با لحنی نژادپرستانه می گوید که اگرچه دستش به “مولوی های” بلوچ نمی رسد، اما بعنوان استاد داور دستش به دانشجویان بلوچ می رسد و می گوید ” این ترم خون می ریزم از اینها ، قلع و قمی می کنم که تا حالا نکرده باشم. و سپس با استهزاء و توهین نفرت اندوزی باطنی خود را بر علیه نمازگزاران سنی مذهب بلوچ بر کرسی اجابت بی ادبی خود می نشاند.
متاسفانه نگاه نفرت انگیز و مستهجن ایشان مصداق عملی مشت نمونه خروار در بلوچستان است. زیرا آنچه را که ایشان در کلام بزبان آورده اند، برخی دیگر در طی قریب به ۴۰ سال گذشته از چابهار تا زابل در عرصه عمل اجرایی کرده اند. نکته دردآور و نگرانی کننده اینجاست که ایشان و امثالهم کمیته استادان داور را در دانشگاه های سیستان و بلوچستان تشکیل می دهند که سرنوشت دانشجویان بلوچ در دست آنهاست.
امیدوارم همه هموطنان شریف و محترم و بخصوص بلوچها که به اینگونه هتک حرمت و توهین ها اعتراض دارند، هرگز رعایت ادب و اخلاق و منش مودبانه و انسانی خود را از یاد نبرند. زیرا باید در عمل و با ادبیاتی فرهیخته و برتر و بصورت مسالمت آمیز و رادمنشانه، فرهنگ معرفت آفرین و برتر خود را به نمایش گذاشت و از پرخاشگری پرهیز نمود. زیرا ادب مرد به از مدرک دانشگاهی اوست. و یا بعبارت بلوچها “ادب بالای نصب”.
عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان
شنبه ۵ خرداد ۱۳۹۷
