به مناسبت ۱۶ اذر روز دانشجو
۶۶ سال از شانزدهم آذر سال ۱۳۳۲ می‌گذرد. روزی که در آن حکومت شاه، به دانشگاه یورش آورد و در جریان این حمله سه دانشجوی دانشکده‌ی فنی، شریعت رضوی، احمد قندچی و مصطفی بزرگ‌نیا جان باختند. از آن تاریخ تاکنون، ۱۶ آذر سمبل مبارزه و مقاومت در دانشگاه بوده است و هر سال در این روز در دانشگاه های سراسر کشور مراسم بزرگداشت برگزار شده است. ۱۶ آذر با شعار «اتحاد، مبارزه و پیروزی» بیان آرمانخواهی جنبش دانشجوئی در مبارزه با خودکامگی و پیشتازی آن در دفاع از آزادی و عدالت اجتماعی است. حکومت جمهوری اسلامی نیز مثل سلف خود، رژیم پهلوی، از همین شعار یعنی از اتحاد و مبارزه‌ی دانشجویان در دفاع از حقوق و آزادی های پایمال شده‌ی مردم در هراس است و از تجدید عهد آنان برای مقابله با استبداد واهمه دارد.
امسال ۱۶ آذر در شرائط متفاوتی برگزار می‌شود. جامعه‌ی ما بعد از خیزش آبان‌ماه روزهای پر تلاطمی را می‌گذراند. جنبش اعتراضی مردم علیه دست‌درازی حکومت به سفره‌ی آنها و سرکوب آن، سیمای جامعه ما را تغییر داده است. نهادهای مدنی، احزاب سیاسی و فعالان جنبش‌های مدنی و اجتماعی در دفاع از حق اعتراض و اجتماع مردم علیه حکومت فعال شده‌اند. اعتراضات به فساد و ناکارآمدی حکومت به تلاش برای گذار از آن فراروئیده است. نیروهای سرکوب حکومت از همان روز نخست علاوه بر یورش وحشیانه به مردم در خیابان، هجوم به دانشگاه را نیز آغاز کردهاند. وزارت اطلاعات برای توجیه تهاجم خود به دانشگاهیان، توطئه‌گرانه گروهی از دانشجویان را متهم به آتش زدن دانشگاه نمود. آنها برای ورود به دانشگاه و سرکوب دانشجویان، حتی از آمبولانس نیز استفاده کردهاند. همان روزهای نخست بنا به اعتراف وزیر علوم، حداقل ۹۵ تن را بازداشت کردهاند. شمار زیادی از جانباختگان کشتار رژیم در جریان اعتراضات اخیر نیز دانشجو بوده‌اند.
طی چهل سال گذشته جمهوری اسلامی نتوانسته‌است مانع احیای سنت‌های جنبش دانشجوئی توسط نسل‌های جدید دانشجویان شود و با تعطیلی تشکل‌های دانشجوئی و ایجاد تشکل‌های وابسته به حکومت، فعالیت‌های دانشجوئی طیف‌های مختلف از جمله چپ را تعطیل کند. شعارهای دانشجویان در جلسه‌ی سخنرانی حسن روحانی در ۲۴ مهرماه گذشته در اعتراض به بازداشت فعالان دانشجویی، مدنی و کارگری مبین روحیه‌ی حاکم بر دانشگاه‌های کشور است: شعارهایی همچون: «ایستاده ایم در سنگر، دانشجو و کارگر»، «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»، «کارگر زندانی آزاد باید گردد»، «معلم زندانی آزاد باید گردد»، «حراست دانشگاه، شعبه‌ی اطلاعات». میراث ۱۶ آذر در مقابله با خودکامگی و در دفاع از آزادی در طول چهل سال گذشته، با تمام افت و خیزهای جنبش دانشجوئی همواره زنده مانده‌است. حضور سران حکومت در دانشگاه به مناسبت ۱۶ آذر، به دعوت «بسیج» دانشجوئی که امسال از آیت‌الله مرگ ابراهیم رئیسی دعوت شده‌است، تغییری در این واقعیت نمی‌دهد. دانشگاه محل اتصال نیروی جوان کشور است که بی همت و اراده‌ی آن هیچ تحولی پیش نمی‌رود و از مراکز اصلی کارزار میان جامعه با جمهوری اسلامی است.
ما از آزادی فعالیت تشکل‌های مستقل دانشجویان و دانشگاهیان دفاع می کنیم. باید به تهدیدها، احضارها، و محرومیت از تحصیل دانشجویان به دلیل فعالیت‌های صنفی و سیاسی پایان داده شود. نهادهای وابسته به ارگان‌های سرکوب رژیم در دانشگاه‌های کشور برچیده شوند و فعالیت تشکل‌های دانشجوئی به رسمیت شناخته‌شود.
حزب جپ ایران (فدائیان خلق) ۱۶ آذر، روز دانشجو و خاطره‌ی سه جانباخته‌ی جنبش دانشجوئی شریعت رضوی، احمد قندچی و مصطفی بزرگ‌نیا را ارج می گذارد و با احترام یاد جانباختگان خیزش اعتراضی اخیر مردم را گرامی می‌دارد. از ایستادگی و مقاومت مردم و دانشجویان در برابر بیدادگری‌های رژیم تجلیل می کند. دستگیری گسترده و کشتار وحشیانه‌ی معترضان را محکوم نموده، سازمان‌ها و احزاب سیاسی، نهادها و انجمن‌های دموکراتیک و مدافع حقوق بشر را به اتحاد و مبارزه برای آزادی بازداشت شدگان اخیر و همه‌ی زندانیان سیاسی فرا می‌خواند. جمهوری اسلامی از سرکوب اعتراضات مردم، بهره‌ای نبرده‌است، از تهاجم به دانشگاه هم جز شکست و رسوائی بیشتر نصیبی نخواهد برد.
هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۱۶ اذر ۱۳۹۸ – ۷ دسامبر ۲۰۱۹
