در آستانهٔ پیروزی!
روند حوادث در کشور به سرعت در حال تغییر است. هر چند رژیم نیز جهت مهار حوادث و مدیریت آن بر بستر فروکش کردن اعتراضات همهٔ توان خود را بسیج کرده، اما تا به این بازه از زمان دستاوردی به غیر از افزایش خشم و خشونت معترضین نداشته است.
سردار سلامی که چندی پیش با اطمینان حرف از مهار اعتراضات زد، اینک شاهد صف‌آرایی بیشتر معترضین در خیابان‌هاست، و رهکرد تازه‌ای نیز در پیش چشم خود ندارد.
ریزش در نیروهای انتظامی رژیم شدت یافته و تنها دو گروه؛ مزدوران و وفاداران در میدان باقی مانده‌اند. حساب مزدوران مشخص است، از قدیم نیز بر همین منوال بوده که آنان با چرخش زور انقلابیون معمولاً میدان را خالی می‌کنند و به فکر بقای آتی خود در کشور می‌افتند. اما مسئلهٔ وفاداران و معتقدین به حکومت، خلاف این روال می‌باشد. آنها مبتنی بر منطق خود، با کشتن و مردن، راهی بهشت خواهند شد، گفتمانی مفید فایده با این گروه عملاً غیر ممکن است.
هم‌زمان با تداوم اعتراضات خیابانی نرخ دلار نیز رو به صعود دارد، که در جای خود نشان می‌دهد که شاخص‌های اقتصادی رژیم نیز فروپاشیده است. بورس نیز در روزهای اخیر عملاً در مسیر فروپاشی قرار گرفت که با بیرون کشیدن وجه توسط مردم از موسسات بانکی، از بابت کاهش نقدینگی در بازار، رژیم را با مشکلات عدیدهٔ دیگری روبرو خواهد کرد.
بر پایهٔ داوری ویدیوهایی که از خشونت نیروهای سرکوب و معترضین در پهنهٔ مجازی منتشر می‌گردند، دو طرف مشخصاً در جنگ با یکدیگر هستند. همچنین فیلم‌های فوق نشان می‌دهد که مردم ترسشان ریخته و برعکس، نیروهای سرکوب هراسان گشته‌اند.
گرچه از اختلافات میان حکومتیان اخباری به طور گسترده منتشر نمی‌شود، اما، این امر قابل پیش‌بینی است که در درون دستگاه نیز باید منازعاتی شدت داشته باشد. هم‌زمان اگر فرض را بر این بگذاریم که اخبار مرتبط با خروج خانوادهٔ برخی دولتمردان واقعیت دارد، بنابراین، رژیم آینده‌ای برای خود در ایران متصور نیست. بر همین پایه و منطق امید به نجات دولت رژیم اسلامی در میان خودی‌های مورد اطمینان نیز به عدد صفر رسیده است.
با ادامهٔ این روند نابسامان برای رژیم، طولی نخواهد کشید که شمار معترضین به رقم میلیونی برسد، آن‌گاه حتی امکان فرار نیز برای بسیاری غیر ممکن می‌گردد. از طرفی شرایط در هم ریختهٔ رژیم و اوضاع وخیم اقتصادی ممکن است نقش نهایی خود را در چند هفتهٔ آینده به وضوح به نمایش بگذارد و موجب شود که صف معترضین از مرز میلیون به راحتی بگذرد.
اگر در چند هفتهٔ آینده رژیم نتواند از پس مهار اعتراضات برآید، که افق حوادث نشان می‌دهد نمی‌تواند، ما شاهد سقوط رژیم خواهیم بود. در همین راستا کلیهٔ پیش‌شرط‌ها جهت سقوط رژیم از همین امروز قابل رویت است.
مردم نیز که این واقعیت را عمیقاً حس می‌کنند، در همین راستا نیز پافشاری خواهند کرد!. بنا بر این، به زودی شاهد تغییر در ماهیت اعتراضات خواهیم شد، امری که در چند هفتهٔ آینده عملی می‌گردد، گام بعدی تصرف نهادهای دولتی و مراکز نیروهای مسلح خواهد بود، که هم اینک به ضرورت ادامهٔ انقلاب و فرجام آن تبدیل شده است.
