غلامرضا خسروی فرزند قلی، عبدالرضا قنبری فرزند لطف علی ،محسن دانشپور مقدم فرزند عباسعلی، احمد دانشپور مقدم فرزند محسن، حمید قاسمی شال فرزند علامحسین علی زاهد فرزند محمد، وحید اصغری فرزند محمد، و سعید ملک پور …. از جمله زندانیان سیاسی هستند که در انتظار اعدام به سر می برند. مهم نیست به چه اتهامی. مهم نیست که گرایش سیاسی آنها چیست؟ مهم این است که همه ی اینها در دادگاه هایی غیرعادلانه، غیر علنی، بدون حضور هیات منصفه و بدون داشتن حق دفاع و دادرسی عادلانه و … محاکمه شده اند.
مروری بر سیر احکام صادر شده برای یکی ازاین زندانیان نشان می دهد که چقدر صدور چنین احکامی مغرضانه است. آقای علامرضاخسروی که در بند ۳۵۰ اوین محبوس است برای اولین بار در دادگاه انقلاب رفسنجان به سه سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد. با اعتراض دادستان رفسنجان پرونده به دادگاه تجدید نظر استان کرمان ارجاع شد و سه سال حبس تعلیقی ایشان به سه سال حبس تعزیری تبدیل شد. در نتیجه مجموع حکم ایشان ۶ سال حبس تعزیری شد. برخلاف روال معمول قانونی، پرونده به تهران ارجاع شد و پرونده برای همان موارد اتهامی درشعبه۲۶ دادگاه انقلاب تهران مورد بررسی قرار گرفت. و پس از دفاعیه وکلا مبنی بر ایراد اعتبار امر مختومه گرفته شد و قرار موقوفی تعقیب صادر شد. ولی به لحاظ اعتراض نماینده دادستان تهران،پرونده در شعبه ۳۶ تجدید نظر استان تهران قرار موقوفی تعقیب نقض شد و پرونده مجددا به شعبه ی ۲۶ ارجاع داده شد که منجر به صدور حکم اعدام توسط قاضی پیر عباسی گردید. تاریخ ۸ شهریور برای اجرای حکم نامبرده تعیین شده است.
تفاوت ۶ سال حبس (حکم اولیه) و حکم اعدام آنقدر زیاد است که هیچ توجیهی برای آن قابل تصور نیست.
جان این زندانیان سیاسی درخطر است. برای نجات جان آنان از هیچ تلاشی فروگذار نکنیم. آزادی تمام زندانیان سیاسی بدون قید و شرط و لغو حکم اعدام خواست تمام انسان های آگاه و شریف است.
