دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴ - ۲۳:۲۳

دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴ - ۲۳:۲۳

دیکتاتوری کارآفرینان با هدف سرکوب طبقه کارگر  
گرچه مدیرانی مانند ایلان ماسک و خاویر مایلی درباره آزادی صحبت می کنند. اما در واقع آن ها خواستار دیکتاتوری کارآفرینان هستند. کار آفرینان می توانند آزادانه از قدرت خود...
۲۳ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: برگردان: رضا کاويانی
نویسنده: برگردان: رضا کاويانی
شرایط بحرانی در زندان قرچک و ورامین!
باگذشت ۲۰ روز از تجاوز اسرائیل و جنایت جنگی علیه زندانیان بی‌دفاع، محبوسین همچنان در شرایط سخت و نامناسبی نگهداری می‌شوند. به‌نظر می‌رسد که شرایط نگهداری آن‌ها حتی اگر به...
۲۳ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: امتداد
نویسنده: امتداد
گزارشی از تداوم وضعیت نامناسب زندانیان زن در زندان قرچک ورامین
زندانیان محبوس در بند ۱۱ (قرنطینه سابق) زندان قرچک ورامین، با مشکلات متعددی مواجه هستند. ازدحام بیش از ظرفیت بند، نبود تهویه مناسب، عدم دسترسی به اقلام ضروری و رفتار...
۲۳ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هرانا
نویسنده: هرانا
بیرون راندن پناه‌جویان افغانستانی از میهن ما سیاستی ضدانسانی و مغایر با فرهنگ و اخلاق ایرانی‌ست!
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) با تاکید بر اصول جهان‌شمول حقوق بشر، نسبت به سیاست مدون و اینک در حال اجرایی شدن بیرون راندن اجباری و خشونت‌آمیز شهروندان افغانستانی تحت...
۲۲ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
کلودت کالوین: دختری که بر جای خود نشست تا تاریخ برخیزد!
آن روز رانندهٔ اتوبوس از کلودت خواست که جایش را به مردی سفیدپوست بدهد، اما او خلاف انتظار حاضران گفت: «نه. من از جایم بلند نمی‌شوم.» کلودت کالوین اولین کسی نبود...
۲۲ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
بیانیه موسوی؛ از انتقال مرجعیت نیروی تغییر تا نقد شتاب‌زدگی در اپوزیسیون
حمید احمدزاده: بیانیه موسوی، مطالبات ابتدایی و فوری مردم از حاکمیت را در قالب اقداماتی نمادین و عملی مانند آزادی زندانیان سیاسی و تغییر در سیاست‌های رسانه‌ی ملی مطرح می‌کند....
۲۲ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: حمید احمدزاده
نویسنده: حمید احمدزاده
عباس عراقچی: جنگ اسرائیل دیپلماسی را خراب کرد. ایالات متحده می‌تواند آن را احیا کند.
مذاکراتی که زیر سایه جنگ برگزار می‌شوند ذاتاً ناپایدار هستند و گفتگو در میان تهدیدها هرگز واقعی نیست. برای موفقیت، دیپلماسی باید بر اساس احترام متقابل بنا شود.... مردم آمریکا...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: عباس عراقچی
نویسنده: عباس عراقچی

راه کارگر به کجا می خواهد برسد؟

اما تاسف ما این است که هنوز میان ادعای طرفداری از حقوق بشر تا عمل به آن از جانب کسانی که بیش از دیگران سنگ آن را به سینه میزنند، فاصله بسیار است. باز تاسف ما از این است که کار و سیاست راه کارگر به پرونده سازی برای (اکثریت) کشیده، بطوری که در این راه حتی حاضر شده از آبروی آقای خویی هم مایه بگذارد. این در حالی است که سازمان راه کارگر یکی از بسته ترین سازمانهای سیاسی است که تاکنون آشکارا کوجکترین نقدی از خود ارایه نداده است، اما خود همواره به دنبال حمله و انتقاد از دیگران بوده است

 

آقای اسماعل خویی شاعر سرشناس ایرانی به مناسبت سی امین سالگرد انقلاب شکوهمند بهمن به عنوان یکی از منتقدان این انقلاب چندی پیش با بی بی سی مصاحبهای انجام داد. ایشان در این مصاحبه ضمن طرح این مسئله که پس از نخست وزیری شاپور بختیار دیگر ضرورتی به ادامه انقلاب نبود (نقل به معنی) اتهامات ناروائی نیز به سازمان ما وارد نمودند، که با اعتراض و واکنش هیت سیاسی سازمان ما مواجه شد. پس از این اعتراض، بی بی سی نیز خطای خود را پذیرفت و ضمن حذف بخشی از مصاحبه آقای خویی وقتی را برای پاسخگویی به اتهامات آقای خویی در اختیار نماینده سازمان ما، رفیق بهزاد کریمی قرار داد تا ایشان به اتهامات آقای خویی پاسخ دهند. نماینده سازمان ما در مصاحبه با بی بی سی، بر خلاف رفتار آقای خویی با متانت و ادب به اتهامات آقای خویی پاسخ دادند و قضیه ظاهرأ فیصله یافته به نظر می رسید.

اما انتشار نوشته سرا پا بی اساس، بی ادبانه و اهانت آمیز دیگری از آقای خویی که از واکنش بحق سازمان ما به خشم آمده بود، در نشریه راه کارگر نشان داد که قضیه فراتر از نقد یک سیاست غلط سازمان ما در ۲۸ سال پیش است.

آقای خویی در این نوشته بر خلاف آنچه از یک شاعر نامدار و اهل فرهنگ انتظار می رود از کلمات و واژگانی استفاده کردهاند که شایسته یک انسان اهل فرهنگ نیست. متاسفانه در میان ما ایرانیان بخصوص در بین سیاسیون، آدمهای چند چهره و چند شخصیتی کم نیستند. این نوشته آ قایی خویی، که ظاهرا بنا به روایت همین نوشته، با تشویق و تحریک چند نفر، از جمله یکی از اعضای راه کارگر و وعده و وعیدهای آنها صورت گرفته، شخصیت و چهره ای از آقای خویی ترسیم می کند که این چهره، تاکنون حداقل نزد مردم عادی ناشناخته بوده است. وقتی در جامعهای اهل فرهنگ و فرهنگ سازان آن از چنین فرهنگ گفتمانی ویرانگرانهای، در بر خورد با ولو مخالفان خود سود می برند و سازمانهای مدعی، مانند راه کارگر،  مبارزهاش خلاصه می شود به افشا و بی اعتبار کردن سازمان دیگری که آن را رقیب خود می پندارد، پس وای به حال این جامعه.

طبیعتا هیج سازمان سیاسی، بخصوص از زمره سازمانهای بزرگ سیاسی فعال، نمی تواند از برخی خطاها و لغزشها در امان باشد. سازمان ما نیز از این قاعده مستسنی نیست. هر سازمانی حق دارد خطا کند اما زمانی مستوجب انتقاد است که راه انتقاد سازنده را ببندد و با منتقدین خود رفتار ناروا داشته باشد. ما می توانیم ادعا کنیم که در زمره معدود سازمانهای سیاسی ایرانی واز نخستین سازمانهای چپ بودهایم که، گذشته خود را نقد کرده، با آن برخورد کرده و سیاستها و برنامه خود را تغییر داده یا آنها را اصلاح کردهایم. ما هراسی از انتقاد دیگران نداریم. انتقادات درستی را که، در گذشته از ما شده پذیرفته و آنها را در سیاستها، برنامه و رفتار مان با خود و دیگران بازتاب دادهایم. از این پس نیز همین رفتار را ادامه خواهیم داد. بنا بر این نه تنها مخالف طرح انتقاد از خود نیستیم، بلکه از آن استقبال می کنیم و انتقاد را برای پویایی اندیشه و رفتار خود لازم می دانیم. اما اتهام را هرگز نمی پذیریم. بر آشفتگی ما از سخنان آقای خویی نیز نه به دلیل مخالفت با انتقاد، بلکه به خاطر اتهاماتی است که بر ما وارد کردهاند، وگرنه انتقاد سازنده، بخصوص انتقاد نویسندگان و روشنفکران نشانه اهمیت و موقعیت سیاسی و آجتماعی سازمان اکثریت در جامعه است. خوشبختانه مردم و نیروهای دمکراتیک نیز تفاوت اکثریت و سازمانهای از نوع راه کارگر را تشخیص می دهند.

در مورد اتهامات  آقای خویی نیز ما به قدرت تشخیص مردم اعتماد داریم، اما تاسف ما این است که هنوز میان ادعای طرفداری از حقوق بشر تا عمل به آن از جانب کسانی که بیش از دیگران سنگ آن را به سینه می زنند فاصله بسیار است. باز تاسف ما از این است که کار و سیاست راه کارگر به پرونده سازی برای (اکثریت) کشیده، بطوری که در این راه حتی حاضر شده از آبروی آقای خویی هم مایه بگذارد.

این در حالی است که سازمان راه کارگر یکی از بسته ترین سازمانهای سیاسی است که تا کنون آشکارا  کوچکترین نقدی از خود ارایه نداده است، اما خود همواره به دنبال حمله و انتقاد از دیگران بوده است.

بر اساس کدام منطق مارکسیستی و یا غیرمارکسیسی راه کارگر تلاش می کند به جای مبارزه سیاسی، برنامهای و فکری با سازمانی که آن را رقیب خود می پندارد، آن را نابود کند و در این راه به هر وسیلهای متوسل شود؟

بر اساس کدام منطق اگر یک سازمان سیاسی خطا کرد، اما به خطای خود واقف شد و آن را بر طرف کرد مستوچب نابودی است؟ اگر اینها حقیقت ندارد پس پرونده سازی آن، به گفته آقای شالگونی)به چه منظوری است؟

دوستان راه کارگر! شما مدعی رهبری طبقهکارگر، انقلاب و جامعه هستید. چگونه می خواهید به اینها برسید؟ فرض کنید (اکثریت) یک نیروی چپ (رفرمیست) است، بر اساس کدام منطق مبارزه مارکسیستی و طبقاتی در شرایطی که جامعه در شرایط مرحله انقلاب دمکراتیک، یا حتی سوسیالیستی، باشد شما تلاش می کنید این نیرو را بد نام و حذف کنید؟ آیا حذف این نیرو به سود اهداف شما است؟ آیا مشکل راه کارگر با حذف (اکثریت) حل خواهد شد؟ آیا این گونه رفتارها نبوده است که چپ را تکه-تکه کرده است؟

دوستان عزیز! ما تضعیف و تلاشی هیچ کدام از نیروهای سیاسی را آرزو نمی کنیم؛ بخصوص این که این نیرو یک نیروی چپ، ولو مخالف ما باشد. بر عکس، فکر و تلاش ما همواره متوجه تقویت، همبستگی و همکاری این نیروها برای پایان دادن به نظام ولایت فقیه و ساختن یک جامعه دمکراتیک آزاد، مرفه، پیشرفته و برخوردار از عدالت اجتماعی بوده است. هدف شما مگر غیر از این است؟ شما فکر می کنید که به تنهائی قادر به انجام این امور هستید؟ یا فکر می کنید می توانید کارهای بیشتری انجام دهید که دیگران مانع آن خواهند شد؟ سی سال است که استبداد فقاهتی در ایران بیداد می کند. کارگران و مزدبگیران بی تردید بیش از دیگران از این نظام خسارت دیده و گرفتار فقر و تنگدستی شدهاند. ایا می خواهیم این وضع را تغییر دهیم یا نه؟ راستی کدام یک از شعارهائی که تا کنون دادهاید، توانستهاید عملی کنید؟ برنامههای شما هم که تاکنون چیزی را به سود مردم تغییر نداده است. آیا نگاهی دو باره به خود، به این که چه کردهایم و به این که از این پس چه کار بکنیم، که آنها نتوانند همچنان بر مردم حکومت کنند و دمار از روزگار مخالفین در آورند، فکر کردهاید؟ ایا شرط نخست این کار دست برداشتن از تفرقه و پرونده سازی نیست؟

تاریخ انتشار : ۱۳ اسفند, ۱۳۸۷ ۱۲:۱۶ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

بیرون راندن پناه‌جویان افغانستانی از میهن ما سیاستی ضدانسانی و مغایر با فرهنگ و اخلاق ایرانی‌ست!

سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) با تاکید بر اصول جهان‌شمول حقوق بشر، نسبت به سیاست مدون و اینک در حال اجرایی شدن بیرون راندن اجباری و خشونت‌آمیز شهروندان افغانستانی تحت عنوان «اتباع غیرمجاز»، هشدار داده، آن را روندی ضدانسانی و ناقض حقوق فردی و گروهی بخشی از مردمان مقیم سرزمین ایران دانسته و به شدت محکوم می‌کند.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

بیرون راندن پناه‌جویان افغانستانی از میهن ما سیاستی ضدانسانی و مغایر با فرهنگ و اخلاق ایرانی‌ست!

سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) با تاکید بر اصول جهان‌شمول حقوق بشر، نسبت به سیاست مدون و اینک در حال اجرایی شدن بیرون راندن اجباری و خشونت‌آمیز شهروندان افغانستانی تحت عنوان «اتباع غیرمجاز»، هشدار داده، آن را روندی ضدانسانی و ناقض حقوق فردی و گروهی بخشی از مردمان مقیم سرزمین ایران دانسته و به شدت محکوم می‌کند.

مطالعه »
پيام ها

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند که از کم‌ترین حقوق برخوردارند و نماد بهره‌کشی عریان سیستم سرمایه‌داری‌اند.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

دیکتاتوری کارآفرینان با هدف سرکوب طبقه کارگر  

شرایط بحرانی در زندان قرچک و ورامین!

گزارشی از تداوم وضعیت نامناسب زندانیان زن در زندان قرچک ورامین

بیرون راندن پناه‌جویان افغانستانی از میهن ما سیاستی ضدانسانی و مغایر با فرهنگ و اخلاق ایرانی‌ست!

کلودت کالوین: دختری که بر جای خود نشست تا تاریخ برخیزد!

بیانیه موسوی؛ از انتقال مرجعیت نیروی تغییر تا نقد شتاب‌زدگی در اپوزیسیون