فرارسیدن ۸ مارس را به زنان میهنمان و همه کسانی که در راه رفع تبعیض و برای برابری حقوق زنان و مردان مبارزه می کنند، شادباش می گوئیم!
بیش از یک سده است که «روز زن» جهانی شده‌است. این روز نماد جنبشی است که با تلاش برای حقوق برابر، در طول صد سال گذشته سیمای جهان را دگرگون ساخته‌است. مبارزه ای که هنوز ادامه دارد، اما علیرغم همه‌ی دستآوردها و پیشرفت‌های یک قرن گذشته، جهان ما هنوز از برابری کامل زنان و مردان در تمامی عرصه‌ها، فاصله‌ی زیادی دارد. در برخی نقاط جهان، از جمله کشور ما، زنان هنوز اسیر تبعیض‌های مضاعف‌اند و از ابتدائی ترین حقوق شهروندی خود نیز محروم هستند. جمهوری اسلامی ایران در ستیز آشکار با روندها و واقعیت های جهان امروز، با رسمیت دادن به تبعیض علیه زنان و نقض خشن و غیر قابل توجیه حقوق اولیه‌ی نیمی از شهروندان کشور، آنان را به انسان درجه ۲ تقلیل داده‌است. این حکومت با رسمیت دادن به مردسالاری، تحمیل حجاب اجباری، تفکیک جنسیتی و ایجاد موانع در برابر حضور زنان در عرصه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی، جامعه‌ی ما را به یکی از عقب مانده‌ترین جوامع در تضییع حقوق زنان تبدیل کرده‌است. این درحالی است که زنان در تحصیل دانش و تخصص پیشتاز هستند و به رغم محدودیت ها و سهمیه بندی برای سنگ اندازی در راه پیشرفت آنان، در برخی عرصه‌ها از مردان پیشی گرفته اند. زنان هر روز پرتوان‌تر از پیش، بدون هراس از تبعیض‌ها و درست در مقابله با آنها، با تلاش خود، راه را به سوی چشم‌انداز بدون تبعیض در جامعه هموار می کنند و ساختارهای مردسالارانه را در عمل زیر سوال برده، شجاعانه، با به جان خریدن سرکوب و زندان، تغییر در شرائط را گام به گام بر حکومت تحمیل می‌کنند. هشت مارس، در عین حال بزرگداشت زنانی است که اراده و عزم جدی برای تغییر جهان و عادلانه کردن آن را دارند و در این پیکار بزرگ تسلیم زور، تهدید و تبعیض نمی شوند.
طی یک سال گذشته نیز، زنان کشور ما پیشتاز مبارزه علیه تحجر و استبداد دینی بودند. از تلاش برای به دست آوردن حق آزادی پوشش تا مبارزه برای گشایش درهای ورزشگاه‌ها به روی خود، مشارکت فعال در خیزش آبان‌ماه، تجمعات اعتراضی تا فعالیت های مدنی، همه، عرصه‌های مبارزه و مقاومت جسورانه و پیگیر زنان کشور ما بوده است. حضور چشمگیر فعالان زن در جنبش کارگری، حفاظت از محیط زیست، جنبش دانشجوئی و نهادهای مدنی، نشاندهنده‌ی نهادینه شدن هم‌پیوندی بین پیکار برای برابرحقوقی با مبارزه برای آزادی و عدالت اجتماعی در جامعه است. نقش زنان، در میان فعالانی که طی یک سال گذشته در جریان مبارزات مدنی و اعتراضات مردم بازداشت، محاکمه و به زندان‌های طویل المدت محکوم شده‌اند، بسیار پر رنگ بوده‌است. هم اکنون تعدادی زیادی از زنان اعم از روزنامه نگار، دانشجو، فعال مدنی و سیاسی در زندان های جمهوری اسلامی محبوس هستند. زنان مبارزی هم چون نسرین ستوده، نرگس محمدی، یاسمین آریانی، ندا آشتیانی، راحله احمدی، گلرخ ابراهیمی ایرایی، مریم اکبری منفرد، زینب جلالیان، لیلا حسین زاده، سهیلا حجاب، مژگان کشاورز، آتنا دائمی، فاطمه سپهری، سپیده فرهان، منیره عرب شاهی، صبا کرد افشاری، مرجان داوری و مژده نگهدار و… در زندان‌اند و بسیاری دیگر اگرچه به قید وثیقه آزاد شده اند، اما هم چنان حبس و زندان در کمین آن‌هاست.
امروز در آستانۀ ۸ مارس دیگری ایستاده ایم. مردم کشور ما سال دشواری را پشت سر می گذارند. علاوه بر سرکوب خونین خیزش آبان‌ماه، شلیک سپاه پاسداران به هواپیمای مسافربری و قتل ۱۷۶ سرنشین آن، سیل و سایر بلایای طبیعی، شیوع ویروس کرونا و ناتوانی جمهوری اسلامی در مقابله با آن، به یک بحران بزرگ ملی تبدیل شده‌است، که ابعاد آن هنوز هم روشن نیست. ناتوانی در مقابله با کرونا، عدم شفافیت در مورد پیشرفت آن در کشور، امنیتی کردن آن مثل همه‌ی موارد دیگر، علاوه بر وضع اسفناک گسترش دامنه مبتلایان به کرونا، عملا کشور ما را در جهان به لحاظ قربانی، متناسب با جمعیت آن در صدر نشانده است. در این وضعیت دشوار سهم زنان از این مصائب بسیار بالا است. چه در نهادهای مربوط به بهداشت و درمان کشور به عنوان پزشک و پرستار، چه در خانه، محیط خانواده و چه در زندان. در زندان‌های جمهوری اسلامی در حالت عادی نیز فضا و امکانات کافی برای زندانیان فراهم نیست. ما در این روزهای سخت شاهد مبتلا شدن زنان به کرونا در زندان ها و نیز مرگ و میر بسیاری از زنان زحمتکش در بین نیروهای بهداشت و درمان، به‌دلیل نبود ضروری‌ترین امکانات اولیه هستیم. زنانی که برای نجات همنوعان خود، از جان خود نیز مایه می گذارند و بیشترین نقش را برای رهایی از این بحران ایفا می کنند. زنان در نقش مادر، پزشک، پرستار، مدیر، معلم، راهنما و دلسوز، نهال همبستگی ملی را هرچه بیشتر آبیاری می‌کنند، تا در برآمد مشترک دیگری، موفق تر از پیش در برابر جهل و استبداد سر بلند کنند.
زنان زحمتکش و آزاده!
۸ مارس، این روز خجسته را به شما شهروندان پر تلاش کشورمان، به مردانی که دوشادوش زنان علیه این تبغیض مبارزه می‌کنند، تبریک می گوییم! گرچه امسال به دلیل پیش‌گیری های بهداشتی برگزاری اجتماعات ممکن نیست، اما هر جا که هستیم در خانه، محل کار، بیمارستان، مدرسه و فضای مجازی این روز بزرگ را با عزیزان خود در بین دوستان، خانواده و به یاد همه‌ی جانباختگان راه آزادی و برابری پاس بداریم و دست در دست همدیگر، عزم خود را برای رسیدن به جهانی انسانی تر، به زندگی بدون تبعیض و رهایی از شر همه‌ی مصیبت‌ها در چشم همگان پدیدار کنیم.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بر این باور است که کسب آزادی و برابری، تحقق دموکراسی و عدالت اجتماعی و سوسیالیسم، تنها از مسیر مبارزه برای رفع هر گونه تبعیض، از جمله تبعیض علیه زنان کشور ما امکانپذیر است. ما در چهل و یکمین سالگرد مبارزه‌ی وسیع زنان کشورمان علیه قوانین تبعیض‌آمیز جمهوری اسلامی، به آنان درود می فرستیم و پیمان می‌بندیم که همواره همگام با آنان، برای پایان دادن به تبعیض و تامین برابر حقوقی زنان تلاش و مبارزه کنیم. پیکار برای جهانی دیگر و انسانی‌تر با تلاش همه‌ی بشریت، اعم از زن و مرد، می تواند به ثمر نشیند.
هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۱۷ اسفند ۱۳۹۸ – ۷ مارس ۲۰۲۰
