جمعه ۳۱ شهریور ۱۴۰۲ - ۲۲:۲۰

كار، ارگان سازمان فداييان خلق ايران (اكثريت)

جمعه ۳۱ شهریور ۱۴۰۲ - ۲۲:۲۰

زور و قدرت (فورس و پاوور)

بسیاری این دو مفهوم و مقوله را از یکدیگر تشخیص نمی دهند. در حالیکه زور بازمانده ایست از دوران حیوانیت، قدرت، در عوض، یک محصول انسانی پس از رنسانس است، و درست تر بگوییم، دستآورد رنسانس است.

بسیاری این دو مفهوم و مقوله را از یکدیگر تشخیص نمی دهند.  در حالیکه زور بازمانده ایست از دوران حیوانیت، قدرت، در عوض، یک محصول انسانی پس از رنسانس است، و درست تر بگوییم، دستآورد رنسانس است. قدرت با دولت (استیت)،  بنابراین، با شیوه یی از گردش حیات مرتبط است؛ فلسفه است، شدن است، و بهمین جهت، پیشرفت و تعالیست؛ در مقابل، زور”هست” خالص است، شیئی طبیعت است، یک ضد- تاریخ است. قدرت همزمان هم راه انداز (مبتکر) و هم راه انداخته شده ی (ابتکار) تاریخ است، و شم آن یعنی فرهنگ.  زور برای اینکه ماندگاری بیآبد، ابدی شود باید مرزهای حیوانیت را بشکند، و در ورای آنها سربرآورده، و به قدرت بروید؛ در غیر اینصورت، همیشه گذرا، فانی میماند مستقل از اینکه چقدر بزرگ باشد و باعظمتی ابدی خودنمایی کند.

زور دو- قطبی است، بدینمعنی که یا سیاه است و یا سفید، در حالیکه قدرت سیاه و سفیدیست که در طیف هایی از سایه روشن های خاکستری مزین شده است. زور داده شده است، و قدرت خلق می شود؛ اولی ضد- گفتگوست، در حالیکه، دومی خود- گفتگو می باشد، پس حاصل پذیرش و رضایت.  زور “جزء مطلق” (سولیپسیست) است، یعنی جزیی است که کل ندارد، در حالیکه، قدرت کلی است متشکل از بسیاری اجزاء.  زور عاملی یکجانبه است که وجود ش در گرو”ضد غیر” بودن است، در حالیکه، قدرت عاملی است همه جانبه که وجودش حاصل توافق و مساعدت با “غیر” است.

زور محصول ترس است و و ماندگاریش در گرو ازدیاد و گسترش، و تداوم ترس؛ قدرت ساخته می شود برای اینکه ترس را از میان ببرد، و همچنین ضرورت آن را.

تنها راه نابودی زور اینستکه در آن پایگاه قدرت را بنا نهاد – برخورد عینی و دانش را در آن بوجود آورد و منتظر شد تا اینکه برخود فروریزد- تا خود نابودی کامل. مسئله این نیست که زور پس مانده دولتی (استیت) است که توانهای رهبری کننده اش تحلیل رفته اند و به زور خالص مبدل گشته است، یا یک فرد است، و یا یک نهاد، با اقدام فوق، تناقضاتش تحریک میشوند تا اینکه بالاخره زیر وزن خود فروریزد.

زور قادر نیست قدرت را در خود جای دهد، در حالیکه قدرت می تواند زور را در خود حفظ کند و به آن نیز احتیاج دارد. زور بمحض اینکه نتواند به قدرت تبدیل شود، می میرد.  زور همیشه توهمی از قدرت است، و صاحب آنرا در غرور و ارزیابی کاذب فرو برده و کور می کند.  زور همیشه خطا کارست.

در تجربه ایران، پنجاه و هفت از همان ابتدا قدرت بود و نه زور- و این نکته یی بوده است که بسیاری تحلیل ها را هنوز هم بخطا انداخته است.  کوششهایی برای تبدیل آن به زور، و بالاخره زور خالص نیز، شده است که تاکنون بی نتیجه مانده اند- و احتمال این تبدیل اساسا در خود روند اتفاقات از بین رفته است. در ایران، عملا، با قدرت روبرو هستیم و نه زور- و این، برغم مشگلات احتمالی باز هم بیشتری، به استقرار نهایی دستآوردها، و هم آمادگی زمینه های جدیدتری برای تحقق نهایی خواسته های بنیادی پنجاه و هفت تحول خواهد یافت. انقلاب در واقع جانشینی زور است با قدرت چون قدرت پیشین اعتبار و توان رهبری کنندگی خود را از دست داده است – عامل، انگیزه، و ضرورت تحول انقلابی. ضروزت تبدیل سیل به باران نیز بمفهوم جلوگیری از جانشینی زور مستقر پیشین با قدرت جدید بوده است.  عبرت مجاهدین نیز از همین ناشی می شود – و البته بسیاری دیگر آنروز و هنوز امروز.

 

تاریخ انتشار : ۲۰ تیر, ۱۳۹۰ ۱۰:۱۴ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سخن روز

آغاز جنگ و حماسه مقاومت خرمشهر:‌ مصاحبه نشریه کار با اکبر دوستدار

خبر حمله عراق را در واقع ما با مشاهده بمباران اهواز و آبادان دریافت کردیم. هواپیماهای عراقی در همان ساعات اول، بسیاری از شهرهای خوزستان و جمعاً ده شهر کشور را بمباران کردند. البته هدف مقدم و اصلی آنها تسخیر برق آسای خرمشهر توسط نیروی زمینی بود که در نزدیکی مرز عراق قرار داشت. از قرار و طبق نقشه جنگی صدام، آبادان، اهواز، دزفول و سوسنگرد اهداف بعدی آنان بودند. ۱۲ لشکر زرهی عراق با همه تجهیزات بسوی خرمشهر سرازیر شده بودند.

مطالعه »
یادداشت

جنبش زن زندگی آزادی، به مثابه جنبش علیه سلطه و استبداد

یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و  سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند،  گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به  خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.

مطالعه »
آخرین مطالب

مهاجرت

فکر مادر دل تنگش کرده بود، مادرش را خیلی دوست داشت و می دانست که او را هرگز نخواهد دید، چه در این سفر موفق باشد و چه نباشد. خود را سرزنش می کرد. او را خیلی رنج داده بود. او را پیر و پیرتر کرده بود. دلخوشی مادرش به بچه هاش بود و آنها هم که هر کدومشون یک سر داشتند و هزار سودا.

آغاز جنگ و حماسه مقاومت خرمشهر:‌ مصاحبه نشریه کار با اکبر دوستدار

خبر حمله عراق را در واقع ما با مشاهده بمباران اهواز و آبادان دریافت کردیم. هواپیماهای عراقی در همان ساعات اول، بسیاری از شهرهای خوزستان و جمعاً ده شهر کشور را بمباران کردند. البته هدف مقدم و اصلی آنها تسخیر برق آسای خرمشهر توسط نیروی زمینی بود که در نزدیکی مرز عراق قرار داشت. از قرار و طبق نقشه جنگی صدام، آبادان، اهواز، دزفول و سوسنگرد اهداف بعدی آنان بودند. ۱۲ لشکر زرهی عراق با همه تجهیزات بسوی خرمشهر سرازیر شده بودند.

جنبش مهسا، زمانه‌ی خستگی از خستگی‌ها

واقعیت هستی‌شناسانه در جنبش «زن، زندگی، آزادی» به ما نشان داد که با ویژگی‌های نسل جدید آشنا نیستیم و حتی محمل‌های نوین جامعه‌ی مدنی را که از سوی آنها خلق می‌شود به رسمیت نمی‌شناسیم.

بیانیه‌ی جمعی در اولین سالگرد جنبش انقلابی «ژن، ژیان، ئازادی»

دفاع از آرمان‌های ظلم‌ستیز و رهایی‌بخش جنبش «زن، زندگی، آزادی» در هر زمان و مکانی قالب خودش را می‌یابد. تحقق این آرمان‌ها، نیازمند تعمیق مشفقانه‌ و سازمان‌یافته‌ی همبستگی‌ها و پیوندهای معطوف به کنش‌های جمعی است. این یعنی ظرفیت‌سازی برای ترسیم چشم‌اندازی بدیل در مبارزات رهایی‌بخش در ایران، خاورمیانه و بطور کلی جنوب‌جهانی.

نامه ناصر زرافشان به زندانیان سیاسی منتقل شده به زندان قزل‌حصار که در اعتصاب غذا به سر می برند

از روزی که این ماراتن مرگ را آغاز کردید، مبارزه و مقاومت شما را در بند دنبال کرده ایم. این را درک می کنیم که وقتی همه راههای مبارزه و مقاومت را بر آدمی بستند و او جز جان و هستی  خود چیز دیگری نداشته باشد، ناگزیر است با همین وسیله ای که در اختیار دارد، به مقاومت ادامه دهد.

یادداشت

جنبش زن زندگی آزادی، به مثابه جنبش علیه سلطه و استبداد

یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و  سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند،  گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به  خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.

مطالعه »
بیانیه ها

در سالگرد قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی: ایران به پیش از جنبش تنیده در جان مردم و میهن برنمی‌گردد!

جنبش «زن‌ زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزش‌های جهان‌شمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، به‌یمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!

مطالعه »
پيام ها

در سالگرد قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی: ایران به پیش از جنبش تنیده در جان مردم و میهن برنمی‌گردد!

جنبش «زن‌ زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزش‌های جهان‌شمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، به‌یمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!

مطالعه »
بیانیه ها

در سالگرد قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی: ایران به پیش از جنبش تنیده در جان مردم و میهن برنمی‌گردد!

جنبش «زن‌ زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزش‌های جهان‌شمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، به‌یمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!

مطالعه »
برنامه و اساسنامه
برنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
اساسنامه
اساسنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
بولتن کارگری
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

آغاز جنگ و حماسه مقاومت خرمشهر:‌ مصاحبه نشریه کار با اکبر دوستدار

جنبش مهسا، زمانه‌ی خستگی از خستگی‌ها

بیانیه‌ی جمعی در اولین سالگرد جنبش انقلابی «ژن، ژیان، ئازادی»

نامه ناصر زرافشان به زندانیان سیاسی منتقل شده به زندان قزل‌حصار که در اعتصاب غذا به سر می برند

تعبیر گویای ویتگنشتاین