در آستانه جشن نوروز و آغاز سال ۱۳۹۳ خورشیدی، همراه با میلیونها هم میهن خود، امید به زندگی را پاس می داریم.
یک سال پیش، در پیام نوروزی خود آرزو کردیم که سال ۱۳۹۲، ایران را از خطر جنگ دورتر کند. پس از یک سال، از این خرسندیم که این آرزو تحقق یافته است و امروز خطر رویارویی نظامی جمهوری اسلامی با غرب کمتر از یک سال پیش است. صرفنظر از انگیزه سران جمهوری اسلامی در تن دادن به توافق پاییز ۹۲ با گروه پنج به علاوه یک، چرخش در سیاست خارجی حکومت ایران در سالی که گذشت بدین نتیجه مثبت انجامیده است که طرفین پشت میز مذاکره نشسته اند. ما امیدواریم در سال ۱۳۹۳ توافق دائمی میان جمهوری اسلامی و غرب در مورد برنامه هسته ای ایران حاصل شود و ابرهای سیاه جنگ به طور قطعی از افق پیش روی میهن ما محو شود.
این امر کماکان مستلزم آن است که اراده احتراز از رویارویی نظامی هم در دستگاه حاکمه جمهوری اسلامی و هم در سیاستمداران حاکم غربی دست بالا را داشته باشد و نیروهای افراطی در هر دو سو منزوی شوند.
در سال ۱۳۹۲، آغاز ریاست جمهوری حسن روحانی به منزله رسمیت یافتن و علنی شدن تغییر سمت سیاست خارجی جمهوری اسلامی و از سرگیری مذاکره درباره برنامه هسته ای بود. حسن روحانی در کارزار انتخاباتی خود علاوه بر چنین چرخشی، وعده های دیگری نیز داد تا آرای میلیونی مردم را پشتوانه چرخش سیاسی در جمهوری اسلامی کند. مهمترین این وعده ها، گشایش در وضعیت معیشت مردم و کاسته شدن از دامنه سرکوب آزادی های سیاسی و فردی بود.
اکنون از استقرار دولت جدید در جمهوری اسلامی بیش از شش ماه می گذرد. کارنامه این دولت در سیاست داخلی، با وعده هائی که روحانی در تبلیغات انتخاباتی خود داد فاصله زیادی دارد. آمار اعدام ها از هنگام روی کار آمدن روحانی تا کنون، سه رقمی است. هنوز صدها فعال سیاسی تنها به علت مخالفت با سیاست های حاکم در زندان به سر می برند. از رهائی رهبران جنبش سبز از بازداشت خانگی خبری نیست. هر از چندی روزنامه ای را می بندند. شهروندان بهائی هنوز تحت پیگرد قرار می گیرند و از حقوق مسلم خود محروم می شوند. شماری از زندانیان کرد را اعدام تهدید می کند. جمهوری اسلامی از یک سو هموطنان بلوچ را آماج تبعیض قرار داده است و از سوی دیگر به تنش های ناشی از این تبعیض با اعدام گروهی زندانیان بلوچ پاسخ می دهد.
در عرصه اقتصادی نیز کارنامه دولت جدید منفی است. اخیرا حداقل دستمزد کمی بیش از ششصد هزار تومان اعلام شد. میزان افزایش حداقل دستمزد طبق آمار رسمی ده درصد از آمار تورم پایین تر است. معنی این تفاوت، این است که ظرف یک سال، طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه ایرانی به حد محسوسی فقیرتر شده اند. این کاهش قدرت خرید، عواقبی وخیم برای سطح زندگی اکثریت مردم ایران به همراه دارد. سفره زحمتکشان خالی تر شده است، در حالی که همین روزها فاش شد از کیسه مردم، رانت ارزی به واردات خودروهای میلیارد تومانی اختصاص یافته است.
از نظر ما، «کلید» بهبود شرایط در کشور ما گشایش سیاسی و فراهم آمدن این امکان است که همه امور کشور در فضائی به دور از سرکوب و وحشت از پیگرد، مورد بحث عمومی قرار گیرد تا برای چاره جویی، از پیشنهادها و توانایی های همه شهروندان و نیروهای سیاسی استفاده شود. امید تنها زمانی به جامعه ایرانی باز خواهد گشت که مردم ایران به عینه مشاهده کنند دیگر در بر همان پاشنه ای که سال هاست می چرخد، نمی گردد. برترین تدبیر حکام، این خواهد بود که سرنوشت مردم را به تصمیم خود آنان واگذار کنند. سالی که گذشت، در سراسر جهان به اندازه کافی حاوی درس هایی بوده است که تدبیر واقعی را به حکام یاد دهد. کافی است کسانی که زمام امور را در کشور ما در دست دارند، نگاهی به سوریه بیافکنند تا دریابند چگونه سرباز زدن یک حکومت از شنیدن هر انتقاد، راه آشتی و مسالمت را می بندد. کافی است به اوکرائین بنگرند تا ببینند چگونه فساد دولتی و خودکامگی یک کشور را به ورطه تجزیه می کشاند.
ما از حکومت ایران انتظار نداریم که به مدافع کارگران و زحمتکشان تبدیل شود، اما برای این مبارزه می کنیم که فعالان کارگری از زندان آزاد شوند، کارگران و زحمتکشان به حق ایجاد تشکل های آزاد صنفی خود و حق اعتصاب دست یابند تا خود از منافع و حقوق خود دفاع کنند. ما برای نهادهای غیردولتی و جامعه مدنی ایران سالی آرزو می کنیم که در آن نقش فزاینده ای در تعیین مسیر تحولات کشور ایفا کنند.
نوروز و فرا رسیدن سال نو با به همه هم میهنان خود و نیز مردم کشورهای همسایه ایران که نوروز را هم چون ایرانیان جشن می گیرند شادباش می گوییم و با امید به روزهای بهتر، به سالی که فرا می رسد می نگریم.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
۲۸ اسفند ۱۳۹۲(١٩ مارس ٢٠١۴)
