بنا به گزارشات منتشر شده، ماموران نظامى، امنیتى شنبه گذشته پس از بازداشت چهار نفر از نمایندگان فرش البرز که براى پیگیرى وضعیت کارگران این شرکت که مدت هجده ماه است حقوق دریافت نکرده اند، دست به اعتراض زده بودند، به اجتماع کارگران و خانواده آنها نیز که در مقابل فرماندارى تجمع کرده بودند، پس از شلیک گاز اشک‌آور یورش آوردند و به‌شکل بی‌رحمانه‌ای آنها را مضروب و مجروح نمودند. به گفته کارگران، ضرب و جرح آنها حتى پس از بازداشت در اداره کار و فرماندارى ادامه داشته است. همچنین مقامات دولتى بیست نفر از کارگران معترض را به زندان منتقل کرده‌اند که هنوز سه تن از آنان در بازداشت به‌سر می‌برند.
سرکوب کارگران در دوران حاکمیت دولتى صورت میگیرد که با وعده آوردن پول نفت بر سر سفره مردم محروم مسیر رسیدن خود به قدرت را هموار کرد. اما آنها به جاى اجراى وعده‌هاى خود با عدم افزایش دستمزد کارگران، تصویب حذف قوانین حمایتى و تلاش در جهت قراردادى کردن تمام کارگران، امنیت شغلى کارگران را بیش از گذشته مورد تهدید قرار دادند. رویکرد نظامى و سرکوبگرانه این دولت در برخورد با اعتراضات کارگرى نشان‌دهنده‌ی آن است که این دولت به دلائل گوناگون علیرغم افزایش درآمد نفتى (بنا به پیش‌بینى کارشناسان در سال جارى بالغ بر شصت میلیارد دلار خواهد بود) در غلبه بر بحران اقتصادى، بیکارى گسترده و از بهبود شرایط اجتماعى و رفاهى کارگران و مزدبگیران درمانده است. رژیم میخواهد این بحران را با هزینه کردن از حقوق ناچیز کارگران حل کند اما این رویکرد با موج بی‌سابقه اعتراضات و مقاومت کارگران مواجه شده است. این سرکوب‌ها نه تنها نتوانسته اعتراضات را مهار کند، بلکه میرود که ثبات و پایدارى دولت را نیز به‌طور جدى مورد تهدید قرار دهد.
مهم‌ترین علت بیکارى که اعتراضات کارگرى را به‌دنبال دارد، رکود و ورشکستگى صنایع و تولید است که بیکارى گسترده پیامد آن است. این وضعیت نتیجه فرادستى سرمایه‌دارى غیرمولد در ارگان‌هاى حکومتى و در سیاست‌گذارى کلان کشور است، بنابراین، بحران اقتصادى و بیکارى همانگونه که تجربه نشان داده است حل نخواهد شد مگر با حذف این عامل. از طرف دیگر تجربه مبارزات تاریخى کارگران نیز نشان داده است که بدون ایجاد سازمان‌هاى سندیکائى واقعى و مستقل علیرغم گستردگى و توده‌ای شدن اعتراضات، کارگران نمیتوانند تعرض کارفرمایان و دولت به حقوقشان را خنثى و قوانین و مقررات را به سود خود تغییر دهند. موج اعتراضات اخیر بار دیگر نقش و اهمیت سازمان‌هاى کارگرى واقعى و دمکراتیک را به عنوان مهم‌ترین وسیله براى حراست از قوانین کار، حقوق کارگران، توسعه و بهبود این حقوق هر چه بیشتر برجسته کرده است.
کمیسیون کارگرى سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) سرکوب خشن و غیر انسانى کارگران حق‌طلب فرش البرز را قویاً محکوم میکند و از همگان میخواهد که با اعتراض به اعمال سرکوبگر این رژیم و حمایت از مبارزات بر حق کارگران، به آنان یارى رسانند. ما بار دیگر کارگران را به گسترش اعتراضات، مقاومت و مقابله با سیاست‌هاى ضد کارگرى دولت و به تشکیل سندیکاهاى مستقل کارگرى فرا می‌خوانیم.
کمیسیون کارگرى سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
یکشنبه ۲ مهر ۱٣٨۵
