دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۷

كار، ارگان سازمان فداييان خلق ايران (اكثريت)

دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۷

شبکه های اجتماعی چقدر اجتماعی هستند؟

ما کاملاً در منطق سرمایه ادغام شده ایم - آنچه در آنجا انجام می شود چیزی است که برای اپراتورها سود می آورد. و تصمیم گیری در مورد این زیرساخت های جهانی در نهایت در دست مالک چند" کنسرن" و نمایندگان آنها است. ما در حالیکه در خانه هایمان نشسته ایم, به طور دسته جمعی فروخته می شویم. همانطور که در هفته های اخیر همراه با توییتر به تسلا فروخته شدیم . در این گیر و دار۴۰ میلیارد دلاری, می بایست بر ما روشن می بود که آن چنان در این سیستم ادغام شده ایم که در حد کالا یا یک بسته پستی قابل انتقال هستیم.

شبکه های اجتماعی چقدر اجتماعی هستند، ما و آنها چگونه در ارتباط با هم قرار می گیریم ؟  البته برای ما روشن است که  در هر صورت آنها همه جا هستند و ما هم نمی توانیم  زندگی روزمره خود را بدون آنها تصور نماییم. میلیاردها نفر از همه نسل ها و طبقات اجتماعی از آنها استفاده می کنند. ظاهرا باید بپذیریم که آن ها از ما فاصله ای ندارند, آن ها به سیستم مرکزی اعصاب ما متصل شده اند. آنها، راه‌های ساده و کاملاً جدیدی را برای گفتگو با یکدیگر و مخاطبین خود، در شرایط زمانی واقعی برای اطلاع‌رسانی و سرگرمی ارائه می‌دهند. آنها به خصوص در بحران ها و زمان های جنگ، مانند اکنون در اوکراین، خدمات مهمی انجام می دهند. 

با این حال، با بررسی دقیق تر و با توجه به تجربه ای که در طول سال ها به دست آمده است، یافته های ما در کنار هم  متناقض باقی می مانند. حداقل دو بعد ضد اجتماعی در سیستم مدیریت فعلی رسانه های اجتماعی به وضوح دیده می شود. آنها عمدتاً برای اپراتورها و صاحبان آنها اجتماعی هستند!  به تعبیر دیگر, آن ها عمومی اند چون همه به آنها دسترسی داریم. اما خصوصی هستند چون, ما هیچ نقشی در اداره  امور آنها نداریم. اصلی صریح  که جدای از قوانین اساسی کشور ها باید مورد تاکید قرار گیرد همان تفاهم عرفی است که به استقلال و عدم  وابستگی رسانه ها تاکید دارد, به طور آشکارا نقض می شوند و این امر, هم باعث دلسردی  است و هم در تخریب باورها, نقش مهمی بازی می کند و عملاً  منافع کاربران نادیده میگیرد.   در توافق‌هایی که داوطلبانه و همراه برنامه ها، با چند کلیک آزاردهنده منعقد می‌کنیم، معمولاً بدون نگاه دقیق چند قرارداد حقوقی را به امضاء در می آوریم. ما حق داریم تا خود را در حد محصولات قابل پذیرش بازار تغییر دهیم و داده ها و گرفته ها را به عنوان کالا و اصل داد و ستد,در معرض استفاده بیشتر قرار می دهیم. در نهایت آنچه رخ می دهد مصادره انبوه نظارت ها و سلب حق رای است. حتی فهمیدن اینکه چه اتفاقی برای داده‌های ما می‌افتد، و چه حقوقی نسبت به آن‌ها داریم، دشوار و از دید اکثریت قریب به اتفاق مردم پنهان می‌ماند. متوجه می شویم که  به عنوان کاربران این خدمات انحصاری، ما کاملاً در منطق سرمایه ادغام شده ایم – آنچه در آنجا انجام می شود چیزی است که برای اپراتورها سود می آورد. و تصمیم گیری در مورد این زیرساخت های جهانی در نهایت در دست  مالک چند” کنسرن” و نمایندگان آنها است. ما در حالیکه در خانه هایمان نشسته ایم, به طور دسته جمعی فروخته می شویم. همانطور که در هفته های اخیر همراه با توییتر به تسلا فروخته شدیم . در این گیر و دار۴۰ میلیارد دلاری, می بایست بر ما روشن می بود که آن چنان در این سیستم ادغام شده ایم که در حد کالا یا یک بسته پستی قابل انتقال هستیم. 

باید تاکید کرد که روابط اجتماعی متنوع ما توسط  همین رسانه های اجتماعی غالبا مخدوش شده است. واقعاً چه چیزی در اینجا توسط ابزارهای هوشمند به عنوان امکان اعتماد برانگیز اجتماعی تعریف و ترجیح داده می‌شود؟ آنجا که توجه مان را به خود جلب می کنند از مدل تبلیغاتی کسب و کار حمایت می کنند. ما را از یک طرف همراه جمع  های وسیع تر,غرق ایده آل های اغراق آمیز همراه خودنمایی ها, در چرخه سودآوری خود قرار می دهند.  امکان پرتاب کردن خود از این سیستم هیجان انگیز و سازمان یافته را از ما گرفته یا محدود میکنند و در این گردش جمعی مسحور می مانیم.

مثلا در هجوم آمریکا و در مجموع, کشور های غربی در سال ۲۰۰۳ به کشور عراق, تمام تصاویری که از طریق رسانه ها به خورد مردم جهان داده می شد, تقریبا از یک کانال کنترل شده بود. و به همین دلیل, کنترل رسانه ها همیشه و تا حدودی مطلق, در دست کشورهای غربی بود  و هست. این امر در جنگ لیبی, که به طور عمده توسط  فرانسه و آمریکا صورت گرفت  نیز به خوبی قابل بر رسی بود. اکنون نیز در مورد جنگ اوکراین  همان کنترل و روش سانسور گزارش ها و تصویر خبری دارد توسط رسانه های غربی اعمال می گردد. حال اگر همه این صحنه آرایی های هیجان انگیز را بر مبنای سود و زیان ببینیم و محاسبه کنیم, و همه این آوارگی های میلیونی را با فرمول بندی های کسب درآمد تجزیه و تحلیل کنیم  به مشکلات وجدانی زیادی  دچار نمی شویم!  تا ما خود را در یک جهت این بده و بستان ها نبینیم به قوام فکری منسجمی نمی رسیم. ما از جهتی که صدا ها را می شنویم  سازمان داده می شویم.  رسانه ها و شبکه های اجتماعی به نقش خود کاملا واقف هستند و جهتی را انتخاب می کنند که نشانده منافع طبقاتی آن ها است. 

برای پاسخ به پرسش های بسیار خود از جمله پاسخ به لحظات مشاهده نشده و تجربه نگردیده اعتماد به نفس ها را در کنار هم بگذاریم و تصمیم بگیریم که کدام داده ها را به چه کسی و برای چه هدفی ارسال  کنیم. چگونه می توانیم با تناقضات به طور جدی برخورد کنیم و مقهور آن ها نشویم و بپذیریم که همه چیز می‌تواند تغییر کند و این تغییر چگونه ممکن است.  این برنامه ها سرنوشت ما نیستند، آنها متعلق به شرایطی هستند که می توان آنها را تغییر داد.

شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱- ۷ مای ۲۰۲۲

 

تاریخ انتشار : ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۱ ۶:۲۳ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سخن روز

چگونه رسانه های بریتانیا و ایالات متحده فلسطینیان را انسان زدایی می کنند؟

رسانه‌های بریتانیایی-آمریکایی مرگ فلسطینی‌ها را منفعلانه گزارش می‌کنند، گویی از طریق سوانح طبیعی مرده اند، اغلب مرگ‌ها را به زبانی بیان می‌کنند که نشان می‌دهد آنها عمدتاً حماس یا در مجاورت حماس هستند، یا حداقل به‌طور نامناسبی در مقابل موشک‌ها قرار گرفته اند.

مطالعه »
یادداشت

گسترش دامنه جنگ ویرانگر بین اسراییل و فلسطین خطر بزرگی‌ست براى منطقه و جهان!

ریشهٔ این جنگ، نتیجه دو دهه سیاست تهاجمی اسراییل در قبال فلسطین و حمایت قدرت‌های غربی از آن است. امیدواریم جامعهٔ جهانی قادر باشد با درک این موضوع، برای برقراری آتش بس و بازگشت به دیپلماسی صلح از راه‌های مسالمت‌آمیز و متکی بر توافق اسلو برای حل مسئلهٔ فلسطین و جلوگیری از گسترش یک جنگ ویرانگر دیگر اقدام کند.

مطالعه »
آخرین مطالب

اگر آمریکا به ایران حمله بکند…

بدون به راه انداختن این جنگ ها، امپریالیسم جهانی و در راس آنها امپریالیسم آمریکا نه تنها نمی تواند اقتصاد خویش را از مرگ حتمی نجات دهد، نه فقط قادر نیست نقش سلطه جهانی دلار را حفظ نماید، بلکه قادر نخواهد بود بر کسری بودجه های سالانه خود غالب آمده و بدهکاری های جهانی خویش را هم به همان بانک های خود ساخته خویش نیز پرداخت نماید.

گرامی باد سیزدهم آذر روز مبارزه با سانسور!

پانزده سال پیش در آبان سال ۱۳۸۷ کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه‌ای روز ۱۳ آذر را به یاد دو جان‌باخته‌ی راه آزادی اندیشه و بیان، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، روز مبارزه با سانسور نامید و از همه‌ی افراد و تشکل‌های فعال در عرصه‌های مختلف اجتماعی خواست که این روز را به رسمیت بشناسند و از آن حمایت کنند.

فاجعه غزه و ظهور نئوفاشیسم ایرانی…

به طور کل این استنباط در جامعه شکل گرفته که حاکمیت در ایران  بخش های عمده مردم و جامعه مدنی را در سرنوشت خود مشارکت نمی دهد. تعامل دو- طرفه بین حاکمیت و مردم، دچار  مشکلاتی است. اگر فرصت برای مشارکت مردمی ایجاد نشود، طبیعتا احساس تعلق از بین رفته و باعث سرخوردگی وسیع ، بیگانگی، حتی ضدیت با حاکمیت در بعضی اقشار جامعه می شود.

جنبش دادخواهی و ضرورت تلاش برای محاکمه «مقام امنیتی» در یک دادگاه بین‌المللی

پرویزثابتی همان «مقام امنیتی» معروف رژیم سابق و از مسئولان اصلی ساواک و همه کاره اداره سوم، پس از چندین دهه خود را آفتابی کرده و به روی صحنه آمده است و با وقاحت بی مانندی منکر هرگونه شکنجه شده و مدعی است که رؤسای ساواک زدن حتی یک سیلی به گوش افراد دستگیر شده و تحت بازجوئی را ممنوع اعلام کرده بودند …

یادداشت

گسترش دامنه جنگ ویرانگر بین اسراییل و فلسطین خطر بزرگی‌ست براى منطقه و جهان!

ریشهٔ این جنگ، نتیجه دو دهه سیاست تهاجمی اسراییل در قبال فلسطین و حمایت قدرت‌های غربی از آن است. امیدواریم جامعهٔ جهانی قادر باشد با درک این موضوع، برای برقراری آتش بس و بازگشت به دیپلماسی صلح از راه‌های مسالمت‌آمیز و متکی بر توافق اسلو برای حل مسئلهٔ فلسطین و جلوگیری از گسترش یک جنگ ویرانگر دیگر اقدام کند.

مطالعه »
بیانیه ها

بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت ۲۵ نوامبر، ‌روز جهانی منع خشونت بر زنان

جنبش مقاومت و آزادی‌خواهی زنان که بی‌درنگ پس از استقرار حاکمیت اسلامی نخستین گام علنی خود را با اعتراض به «حجاب اجباری» در هفدهم اسفندماه ۵۷ برداشته بود، از آن پس بارها به‌ شکل‌های گوناگون قد علم کرد تا سرانجام در پی قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی شعله‌ور شد و در اندک‌زمانی به شکل جنبشی عمومی درآمد…..

مطالعه »
پيام ها

پیام نرگس محمدی در مورد اعدام میلاد زهره وند، هشتمین معترض جنبش زن زندگی آزادی

حکومت دینی استبدادی، فریبکارانه و حیله‌گرانه قواعد کشتار بی‌رحمانه را به جای میدان جنگ در دالانهای دادگاه انقلاب و به جای فرماندهان، با قضات دست‌نشانده نهادهای امنیتی_نظامی پیش می‌برد. صحنه جنایت قتل و کشتار حکومتی هم با تشریفات مبتذل، “سکوی اجرای قانون” نامیده می‌شود.

مطالعه »
بیانیه ها

بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت ۲۵ نوامبر، ‌روز جهانی منع خشونت بر زنان

جنبش مقاومت و آزادی‌خواهی زنان که بی‌درنگ پس از استقرار حاکمیت اسلامی نخستین گام علنی خود را با اعتراض به «حجاب اجباری» در هفدهم اسفندماه ۵۷ برداشته بود، از آن پس بارها به‌ شکل‌های گوناگون قد علم کرد تا سرانجام در پی قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی شعله‌ور شد و در اندک‌زمانی به شکل جنبشی عمومی درآمد…..

مطالعه »
برنامه و اساسنامه
برنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
اساسنامه
اساسنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
بولتن کارگری
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

اگر آمریکا به ایران حمله بکند…

گرامی باد سیزدهم آذر روز مبارزه با سانسور!

چرخید تازیانه

فاجعه غزه و ظهور نئوفاشیسم ایرانی…

جنبش دادخواهی و ضرورت تلاش برای محاکمه «مقام امنیتی» در یک دادگاه بین‌المللی

گزارش شرکت هیئت نمایندگی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در کنگرهٔ حزب چپ آلمان