عروج داعش در عراق در زمان کوتاه و تصرف “موصل”، “تکریت” و مناطقی در استان های صلاح الدین و دیاله و پیشروی به سوی بغداد، بهت و حیرت همگان و نگرانی جدی دولت ها و مجامع بین المللی و کشورهای هم جوار از جمله ایران را موجب شده است.
داعش (دولت اسلامی عراق و شام) افراطی ترین و بی رحم ترین جریان اسلامی است و هدفش برپائی “امارات اسلامی” و “رهائی از فرهنگ غرب” است. داعش جریانی تاریک اندیش و به غایت ارتجاعی است. داعش بعد از تصرف هر منطقه نه تنها نیروهای امنیتی بلکه شیعیان، مسیحیان و پیروان دیگر مذاهب را می کشد و احکام شرعی بی رحمانه ای را به فوریت به اجرا می گذارد. گزارش ها نشان می دهد که مردم به خاطر امتناع از حضور در نماز جمعه، به زیر شلاق کشیده می شوند. داعش با کاربرد واژه شام که منطقه گسترده ای از کشورهای عربی و اسرائیل را شامل می شود، به قلمرو خلافت بنی عباس اشاره دارد. “امارات اسلامی” به معنی بازگشت به قلمرو و دوران اقتدار خلافت عباسیان است.
اکنون داعش با تصرف سلاح های مدرن ارتش متواری عراق و با صدها میلیون دلار به غنیمت گرفته از بانک ها، بر توان خود برای تصرف سایر مناطق عراق افزوده و مشکل تامین سلاح و منبع مالی در جنگ علیه دولت اسد را برطرف کرده است. گفته می شود داعش ثروتمندترین گروه تروریستی است. داعش در صورت تصرف قدرت سیاسی در عراق، به چاه های نفت و منابع درآمد آن دسترسی پیدا کرده و دولتی خشن تر و بی رحم تر از دولت طالبان (نیمه دوم دهه ۱۹۹۰) برپا خواهد کرد. دولت بنیادگرای اسلامی در صورت تشکیل در عراق، به یک خطر جدی در خاورمیانه و به کانون صدور تروریسم تبدیل خواهد شد.
خطر داعش فرامرزی است و داعش تنها در مرزهای عراق و سوریه متوقف نخواهد ماند و به اقدامات تروریستی و نظامی در کشورهای دیگر روی خواهد آورد. داعش ایران را تهدید کرده و اعلام نموده است که: “بعد از تخریب “نماد شرک آلود در نجف، کربلاء و سامرا” در عراق، به ایران خواهیم آمد و مشهد ایران را با خاک یکسان خواهیم کرد.”
زمینه های شکل گیری قدرت گرفتن داعش بیش از همه به حمله نظامی امریکا به عراق و درهم شکستن ماشین دولتی عراق توسط امریکا در شرایط ضعف مفرط جامعه مدنی و فقدان احزاب سیاسی در عراق، حمایت مالی و تسلیحاتی برخی دولت های منطقه و نیروهای راست گرا در غرب از داعش، رقابت بین جمهوری اسلامی و عربستان، تقویت گرایش انحصارطلبانه شیعی در عراق توسط رژیم ایران، برهم زدن ائتلاف “العراقیه”، بی کفایتی، فساد و انحصارطلبی دولت مالکی، سرکوب و تحقیر تاریخی جامعه سنی در سوریه، شکست و تحقیر سنگین جامعه سنی پس از اشغال عراق توسط امریکا است.
قبل از قدرت گیری داعش، شهروندان مقیم رمادیه، فلوجه و هویجه در اعتراض به سیاست های نوری مالکی به خیابان ها آمدند و مطالبات خود را مطرح کردند. اما دولت مالکی تظاهرات مسالمت آمیز آن ها را درهم کوبید و به مطالبات آن ها بی توجه ماند. سیاست های تبعیض آمیز دولت مالکی و نارضایتی وسیع جامعه سنی از آن، زمینه ساز همدلی شهروندان مناطق تصرف شده با نیروهای داعش گردیده است.
در تصرف شهرهای سنی نشین عراق چندین سازمان نظامی: شورای نظامی قبایل عراق، سازمان انصار اسلام، ارتش مجاهدین، ارتش اسلامی، گردان‌های انقلاب قرن بیستم و ارتش طریقت نقشبندی و بقایای ارتش صدام با داعش همراه شدند. این سازمان‌ها به رغم اختلافات، اتاق عملیات مشترک تشکیل داده و با هم همکاری می‌کنند. در حال حاضر این اتاق، عملیات نظامی در استان‌های شمالی، غربی و میانی عراق را هماهنگ می‌کند.
اکنون وضعیت پیچیده ای در عراق شکل گرفته است. از یکسو داعش و متحدین او مناطقی از عراق را به تصرف خود درآورده و در حال پیشروی است و ار سوی دیگر دولت اقلیم کردستان در مناطقی که مورد کشاکش میان حکومت مرکزی عراق و دولت اقلیم کردستان بودند، به تحکیم مواضع نظامی خود پرداخته است. این وضعیت امکان تغییر در نقشه جغرافیائی عراق و احتمال تجزیه عراق به سه قسمت سنی ، شیعه و کرد را افزایش داده است. تجزیه عراق، کانون بحران خیز منطقه را شکل خواهد داد.
راه برون رفت عراق از بحران فعلی تسلط یک بخش از عراق بر بخش های دیگر نیست. این امر نه امکان پذیر است و نه صلح را در عراق برقرار خواهد کرد. تناسب قدرت در عراق بگونه ای که در سال های گذشته بود، دیگر قابل دوام نیست. لازمه حل بحران عراق برقراری تناسب جدید قدرت بین جوامع شیعه، سنی و کرد و مشارکت دادن هر سه مولفه در منابع قدرت سیاسی است. دولت نوری مالکی خود منشاء بحران در عراق است و نمی تواند و نمی خواهد از انحصارطلبی دست بردارد و مولفه های دیگر را در قدرت سهیم سازد. لازم است که نوری مالکی کنار رود و دولت فراگیر و ائتلافی تشکیل گردد. نوری مالکی به جای تشکیل دولت فراگیر و ائتلافی، با بسیج شیعیان و کمک های جمهوری اسلامی می خواهد داعش و متحدین آن را از پیشروی باز دارد و از مناطق سنی نشین عقب بنشاند. این امر به جای حل بحران، به جنگ قومی ـ مذهبی دامن خواهد زد.
اقدام نظامی و لشکرکشی، راه حل بحران عراق نیست. راه حل بحران عراق، سیاسی و دیپلماتیک است و تلاش های سازمان ملل متحد، کنفرانس کشورهای اسلامی و همکاری دولت امریکا، اتحادیه اروپا، ایران، عربستان و ترکیه را می طلبد. لازم است که دولت ایران در این تلاش ها مشارکت کرده و از آن حمایت کند. حمایت از دولت شیعه و حفظ “اماکن مقدس شیعه” از گزند داعش و متحدین آن، نباید دخالت نظامی ایران را موجب گردد. دخالت نظامی و وارد شدن در جنگ قومی ـ مذهبی و قرار گرفتن در جانب قطب شیعه، به زیان منافع ملی کشور ما است و پیآمدهای فاجعه باری برای کشور ما خواهد داشت.
سنی ها همانند عراق در کشور ما نیز تحت فشار هستند. چهار هم وطن سنی ما در دادگاه های فرمایشی حکومت ایران به اعدام محکوم شده اند. طی چند روز گذشته چهار بار آن ها را پای چوبه دار برده و بازگردانده اند. ما کشتارهای داعش در عراق را محکوم می کنیم و از حکومت ایران می خواهیم که به سرکوب و اعدام هم وطنان اهل سنت پایان دهد و حقوق آن ها را تامین نماید.
اعلامیه هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۳۱ خرداد ۱۳۹۳ (۲۱ ژوئن ۲۰۱۴)
