چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۶:۵۷

چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۶:۵۷

چند کشور آماده‌اند که از همین فردا تولید سلاح هسته‌ای را آغاز کنند؟
امروزه علاوه بر «پنج کشور هسته‌ای»، چهار کشور دیگر نیز دارای سلاح هسته‌ای هستند. در عمل، ما یک «نه کشور هسته‌ای» داریم که به آن «کلوپ هسته‌ای» می‌گویند. اما تل‌آویو،...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: والنتين کاتاسانف
نویسنده: والنتين کاتاسانف
ایران باید بماند و ما باید با ایران بمانیم
برای مخالفت بی‌بروبرگرد با تهاجم اسراییل به ایران حتی نیازی نیست به وطن‌دوستی یا عشق به میهن متوسل شویم که حالا لازم باشد بر سر معنای هر از این مفاهیم...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: حسام سلامت
نویسنده: حسام سلامت
#سوزنبان
سوزنبانِ پیر چشمکی زد. صدای سوت قطار از دور شنیده می‌شد. شلوغی ایستگاه بخاطر پایان این جنگ ۱۲ روزه، مرا یاد کودکی و نوجوانی‌ام می‌انداخت. می‌ترسیدم جا بمانم. تجربه جاماندن...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
وارث شکست‌خورده و پرچم!
از نظر آنها، فقط قدرت‌های غربی اختیار ایجاد یا سرنگونی رژیم‌ها را دارند. می‌توان تا حدی با این دیدگاه همدل بود: به هر حال، بریتانیا در نیمه اول قرن بیستم...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گلنار نیک‌پور اسکندر صادقی بروجردی
نویسنده: گلنار نیک‌پور اسکندر صادقی بروجردی
Lasting peace is only possible with active popular participation
The twelve days of war brought unexpected results. Iran's internal cohesion was preserved, despite chronic economic crises and social divisions...Peaceful protests in various countries, Iranian immigrants' support for the right...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: The Political-Executive Committee of The Organization of Iranian People’s Fedaian (Majority)
نویسنده: The Political-Executive Committee of The Organization of Iranian People’s Fedaian (Majority)
نه قیام، نه تسلیم؛ سکوت پیش از خیزش یا تدبیری برای فردا؟
بخش بزرگی از جامعه با آگاهی دریافته‌اند که تغییر رژیم، بدون آمادگی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، می‌تواند تنها به بازتولید شکلی دیگر از همان استبداد منجر شود. مردم ایران بارها...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
زندان اوین نماد مقاومت و مبارزه بود
روی زندان قرچک حتی نمی‌شود اسم «زندان» گذاشت. یک سری سلول‌اند که به اندازه‌ی سلول‌های ۲۰۹ پنجره ندارند. هوا؟ نزدیک محل سوزاندن زباله است؛ هوایی آلوده و فاجعه‌بار. آب؟ آب...
۸ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: ویدا ربانی
نویسنده: ویدا ربانی

مقامات غربی می کوشند مانع از جنگ دیگری در عراق شوند*

حتی اگر رفراندوم هم برگزار شود، آقای بارزانی موظف نیست اعلام استقلال کند. یک توافق می‌تواند منافع او را بهتر تأمین کند. هم‌اکنون هم او با خطر یک رسوایی روبروست: این خطر که نعمت کشورداری که او وعده داده است، دود شود و مردم ناگزیر به فرار از یک کشور شکست‌خورده و محصور شوند.

درحالی‌که جهادگرایان “دولت اسلامی” در حال عقب‌نشینی‌اند، نیروهای عرب و کرد عراق که علیه آن ائتلاف کرده‌اند، دارند سلاح‌هایشان را به سمت یکدیگر نشانه می‌گیرند. مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق، به‌جای برپا کردن جشن پیروزی برگزاری رفراندوم استقلال را در ۲۵ سپتامبر اعلام کرده است؛ رفراندومی نه‌فقط در منطقۀ خودمختار کردستان، چنان‌که قانون اساسی مشخص کرده است، بلکه همچنین در بخش اعظم مناطقی که نیروهای کرد از داعش گرفته‌اند. حیدر عبادی، رئیس‌جمهور عراق، در اعتراض به تهدید یکپارچگی عراق فرماندهان ارتش عراق را به شهر مخمور، در مقابل خط مقدم کردها، فراخوانده است. او هشدار داده است که “اگر رفراندوم پیش رود، ممکن است کردستان نابود شود.” میانجی‌های غربی، به امید این‌که متحدانشان را از مشاجره بازدارند، پا به میان گذاشته‌اند. اما آقای بارزانی، تا لحظۀ انتشار اکونومیست، بر برگزاری رفراندوم اصرار داشته است.

کردستان تا کشورداری هنوز فاصلۀ بسیاری دارد. دیون دولت کنونی با شیب تندی رو به افزایش‌اند و خزانۀ آن خالی است. پیشمرگه، نیروی جنگی تحسین‌شدۀ کردستان، بین دسته‌های چندگانۀ فامیلی تقسیم‌ شده است. آقای بارزانی، به سهم خودش، مضحکه‌ای از سیستم سیاسی را بنا کرده است. او دو بار نقش خود را در اقلیم تمدید کرده است. در سال ۲۰۱۵ مجلس را، که می‌کوشید قدرت او را محدود کند و از او بابت درآمدهای نفتی حساب بخواهد، بست. او به‌جای برخورد به خشونت‌های رایج در منطقه پیش از انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری که قرار است دو ماه بعد برگزار شود، از رفراندوم برای انحراف اذهان و ایجاد التهاب ناسیونالیستی بهره می‌گیرد. تجمعاتی که در سراسر کردستان برگزار می‌شوند با آتش‌بازی و سخنان آتشین همراه‌اند. یک مقام کرد، که به داشتن سر سرد شناخته‌شده است، دریکی از این اجتماعات می‌گوید: “کسب استقلال به هر قیمت که باشد؛ یک تلفات نیم میلیونی می‌تواند پذیرفته باشد.”

همۀ همسایگان اقلیم دارند علیه کردها دست به اتحاد می‌زنند. سیاستمداران عراق از بستن مرزهای هوائی عراق می‌گویند. ترکیه و ایران، در هراس از بالا گرفتن تمایلات جدایی‌طلبانه در بین کردهای خودشان، به بستن مرزهایشان با کردستان عراق تهدید کرده‌اند. ترکیه دست به رزمایش در مرزهای خود زده است و ممکن است شیر تنها خط لولۀ نفت در منطقه را ببندد و انتقال نفت را بلوکه کند. قدرت‌های غربی نیز تهدید کرده‌اند که اگر بارزانی پیشنهادهای آن‌ها را نپذیرد، کمک‌های خود به کردستان را متوقف کنند. آن‌ها به آقایان بارزانی و عبادی پیشنهاد کرده‌اند که در سفارت امریکا در بغداد و با حضور آنان، برای رسیدن به یک توافق دست به مذاکره بزنند. آقای عبادی ممکن است این پیشنهاد را بپذیرد و به‌این‌ترتیب قدری زمان بخرد. اما آقای بارزانی هنوز به برگزاری رفراندوم استقلال امیدوار است.

ترجیح بسیاری از کردها، دست‌کم در حال حاضر، این است که رهبرانشان به‌جای جدائی، به  وضع کردستان برسند. حتی در اربیل، پایتخت اقلیم کردستان، نیز بسیاری از مردم در مورد رفراندوم بی تصمیم‌اند. با بالا گرفتن تهدید محاصره و با توجه به این‌که کردستان تقریباً همۀ نیازهایش را وارد می‌کند، مردم کار انبار مایحتاج اساسی‌شان را آغاز کرده‌اند. پروازها از اربیل فوق ظرفیت‌اند. اما بسیاری هم به لحاظ مالی تحت‌فشارند. معلمی که به علت کاهش حقوق شب‌ها روی تاکسی کار می‌کند، به گلایه و کنایه می‌گوید: “رفراندوم کار لوکسی است که فقط کله‌گنده‌هایی مثل بارزانی می‌توانند از عهده‌اش بربیایند.” کارزار رفراندوم استقلال، اگر اصلاً کارزاری باشد، در آن‌سوی استحکامات آقای بارزانی با تأخیر شروع ‌شده است. در یک نظر پرسی سرانگشتی در بازار اصلی سلیمانیه، خبرنگار اکونومیست نتوانست یک کرد را پیدا کند که بگوید در رفراندوم شرکت خواهد کرد.

در دشت نینوا، جایی که یک دیوار خاکی مناطق تحت حاکمیت عرب‌ها و کردها را جدا می‌کند، دیگر اقلیت‌ها به رفراندوم همچون آزمون ناممکنی برای وفاداری می‌نگرند. کشیش کلیسای کلدانی سنت جوزف، متعلق به مسیحیان اربیل، می‌گوید: “هر دو طرف ما را به انتخابی وامی‌دارند که ما از آن پرهیزداریم.” آقای عبادی برای مسیحیان کنفرانسی را در پایان ماه سپتامبر ترتیب داده است تا شمایات شان را ابراز دارند. آقای بارزانی از کشیشان خواسته است که به این کنفرانس نروند. این تنش‌ها بر وضع کردهای بیرون از کردستان هم اثر گذاشته‌اند. در زمان صدام حسین بیشترین جمعیت شهری کردها در بغداد بود. پس از صدام بسیاری از آنان به شمال عراق رانده شدند، اما هنوز بسیاری از آن‌ها، در مواضع دولتی و ارتشی، در بغداد زندگی می‌کنند. رفراندوم وفاداری آن‌ها را مورد سؤال قرار داده و مشاغلشان را به خطر انداخته است.

اگر خشونت شعله‌ور شود، کرکوک می‌تواند محل شروع آن باشد. کردها، ترکمنان و اعراب ساکن این شهر، وسیعاً از جنگ‌های هویتی عراق اجتناب ورزیده‌اند. اما میلیشیای اعراب شیعی، آبدیده از جنگ، در حاشیۀ ایالت اجتماع کرده‌اند و فرمانده شان می‌گوید که روز ۲۳ سپتامبر، دو روز قبل از رفراندوم، مارش خود را برای حمله به شهر حویجه، که اکنون در تصرف داعش است، آغاز خواهند کرد. حکمران کرد ایالت تأکید می‌کند که یک خندق و یک دیوار خاکی سه متری، که با کمک غربی‌ها برای دور نگه‌داشتن داعش بناشده است، به کار دفع حملۀ ملیشیای شیعی نیز خواهد آمد. بااین‌حال او نیروی کمکی پیشمرگه را نیز احضار کرده است. درگیری می‌تواند به‌سرعت در امتداد خطوط قومی موجود در منطقه تا سوریه ادامه یابد؛ یعنی به‌جایی که نیروهای عرب و کرد هم‌اکنون بر سر گرفتن اراضی در اشغال داعش، در رقابت‌اند.

حتی اگر رفراندوم هم برگزار شود، آقای بارزانی موظف نیست اعلام استقلال کند. یک توافق می‌تواند منافع او را بهتر تأمین کند. هم‌اکنون هم او با خطر یک رسوایی روبروست: این خطر که نعمت کشورداری که او وعده داده است، دود شود و مردم ناگزیر به فرار از یک کشور شکست‌خورده و محصور شوند. اگر او به توافقی دست یابد، می‌تواند ادعا کند که توانسته است مقامات گریزان از توافق عراق را به پشت میز مذاکره بکشاند. او هنوز هم می‌تواند به این توافق دست یابد که یارانۀ قبلی کردها، که با آغاز فروش مستقل نفت توسط اقلیم، قطع شد، مجدداً وضع گردد. او همچنین می‌تواند نیروی پیشمرگه را مشمول حقوق دولتی کند، همان‌گونه که میلیشیای شیعی مشمول این حقوق شدند. او می‌تواند از دغدغه‌های مردم کردستان از این‌که به حاشیه رانده شوند بکاهد و به‌این‌ترتیب به هدفی که آنان در جنگ با داعش تعقیب می‌کردند، خدمت کند.

وقتی انتخابات نوامبر فرارسد، احتمالاً غربی‌ها توجهی به این‌که باز در رساندن برگه‌های رأی تأخیر شده است، توجهی نشان ندهند. اگر چنین شود، آقای بارزانی می‌تواند موقعیت خود را به‌عنوان پیش‌قراول جنگ‌سالاران کرد تثبیت کند و به حاکمیت یک‌تنۀ خود ادامه دهد.

————-

* این مطلب از نشریه اکونومیست، به مثابه نشریه ای با مطالب قابل اتکا در مورد فاکت های ارائه شده و مواضع اتخاذ شده در آن، انتخاب و ترجمه آن در دسترس خوانندگان قرار می گیرد. کارآنلاین

تاریخ انتشار : ۱ مهر, ۱۳۹۶ ۱۱:۱۰ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

۸ تیر، روز فداییان جان‌باختهٔ خلق؛ میهن‌دوستانِ انقلابیِ راهِ آزادی و رفعِ ستم از زحمت‌کشان!

در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایت‌کارانهٔ حکومت نژادپرست و نسل‌کش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هم‌میهنانمان در جای‌جای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروری‌ست که در جریان دقاع از میهن‌مان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

۸ تیر، روز فداییان جان‌باختهٔ خلق؛ میهن‌دوستانِ انقلابیِ راهِ آزادی و رفعِ ستم از زحمت‌کشان!

در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایت‌کارانهٔ حکومت نژادپرست و نسل‌کش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هم‌میهنانمان در جای‌جای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروری‌ست که در جریان دقاع از میهن‌مان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.

مطالعه »
پيام ها

پیام به کنگرهٔ بیست‌وششم حزب کمونیست آلمان

ما بر این باوریم که چپ اگر نتواند در برابر ماشین جنگی سرمایه‌داری بایستد، اگر چپ صدای رنج مردمان بی‌پناه نباشد، اگر چپ در خیابان‌ها، کارخانه‌ها، اردوگاه‌ها و مناطق جنگ‌زده حضور نداشته باشد، از رسالت تاریخی خود فاصله گرفته است. ما برای بنای جهانی دیگر مبارزه می‌کنیم – جهانی فارغ از استثمار، از سلطه، از مرزهای ساختگی، از جنگ و نژادپرستی.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

چند کشور آماده‌اند که از همین فردا تولید سلاح هسته‌ای را آغاز کنند؟

ایران باید بماند و ما باید با ایران بمانیم

#سوزنبان

وارث شکست‌خورده و پرچم!

Lasting peace is only possible with active popular participation

نه قیام، نه تسلیم؛ سکوت پیش از خیزش یا تدبیری برای فردا؟