چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۱۰:۳۲

چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۱۰:۳۲

چند کشور آماده‌اند که از همین فردا تولید سلاح هسته‌ای را آغاز کنند؟
امروزه علاوه بر «پنج کشور هسته‌ای»، چهار کشور دیگر نیز دارای سلاح هسته‌ای هستند. در عمل، ما یک «نه کشور هسته‌ای» داریم که به آن «کلوپ هسته‌ای» می‌گویند. اما تل‌آویو،...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: والنتين کاتاسانف
نویسنده: والنتين کاتاسانف
ایران باید بماند و ما باید با ایران بمانیم
برای مخالفت بی‌بروبرگرد با تهاجم اسراییل به ایران حتی نیازی نیست به وطن‌دوستی یا عشق به میهن متوسل شویم که حالا لازم باشد بر سر معنای هر از این مفاهیم...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: حسام سلامت
نویسنده: حسام سلامت
#سوزنبان
سوزنبانِ پیر چشمکی زد. صدای سوت قطار از دور شنیده می‌شد. شلوغی ایستگاه بخاطر پایان این جنگ ۱۲ روزه، مرا یاد کودکی و نوجوانی‌ام می‌انداخت. می‌ترسیدم جا بمانم. تجربه جاماندن...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
وارث شکست‌خورده و پرچم!
از نظر آنها، فقط قدرت‌های غربی اختیار ایجاد یا سرنگونی رژیم‌ها را دارند. می‌توان تا حدی با این دیدگاه همدل بود: به هر حال، بریتانیا در نیمه اول قرن بیستم...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گلنار نیک‌پور اسکندر صادقی بروجردی
نویسنده: گلنار نیک‌پور اسکندر صادقی بروجردی
Lasting peace is only possible with active popular participation
The twelve days of war brought unexpected results. Iran's internal cohesion was preserved, despite chronic economic crises and social divisions...Peaceful protests in various countries, Iranian immigrants' support for the right...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: The Political-Executive Committee of The Organization of Iranian People’s Fedaian (Majority)
نویسنده: The Political-Executive Committee of The Organization of Iranian People’s Fedaian (Majority)
نه قیام، نه تسلیم؛ سکوت پیش از خیزش یا تدبیری برای فردا؟
بخش بزرگی از جامعه با آگاهی دریافته‌اند که تغییر رژیم، بدون آمادگی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، می‌تواند تنها به بازتولید شکلی دیگر از همان استبداد منجر شود. مردم ایران بارها...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
زندان اوین نماد مقاومت و مبارزه بود
روی زندان قرچک حتی نمی‌شود اسم «زندان» گذاشت. یک سری سلول‌اند که به اندازه‌ی سلول‌های ۲۰۹ پنجره ندارند. هوا؟ نزدیک محل سوزاندن زباله است؛ هوایی آلوده و فاجعه‌بار. آب؟ آب...
۸ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: ویدا ربانی
نویسنده: ویدا ربانی

چین، تصادف گلوبال با استقلال از انقلاب فرهنگی تا قدرت جهانی

چپ چین را امروزه به سه‌ دسته تقسیم می کنند. چپ حزبی سنتی، چپ مردمی مائوئیستی و چپ جدید آکادمیک و روشنفکر. چپ سنتی در حال ضعف و کهنسالی نابودی است، چپ مردمی در اینترنت فعال است، چپ آکادمیک قادر است پیام و خواسته هایش را به گوش حزب و دولت برساند.

 

چین کمونیستی از سال ۱۹۷۲ در را به روی واردات غرب باز نمود، و درسال ۱۹۷۸ با آمریکا رابطه دیپلماتیک برقرار کرد و همزمان با آلبانی انور خوجه قطع رابطه نمود. در چین از سال ۱۹۷۸ بجای رمانتیسم اخلاقی، اقتصاد گرایی سرد و اتوریته جانشین شد. منقدین مائو می گفتند که سوسیالیسم را نمی شود خورد و آن تقسیم عادلانه فقر نیست. مائو می گفت بعد از مرگم شیطان گاوشکل و شبح ماری از سوراخ هایشان بیرون خواهند خزید. در زمان مائو گفته می شد که افراد جامعه رفاه باید حداقل دارای یک دوچرخه، یک ساعت مچی، یک رادیو دستی و یک ماشین خیاطی در خانه باشند. مائوئیستها بجای اعتراف به عقب ماندگی صنعتی چین مدعی بودند که در چین قطارها آهسته حرکت می کنند تا کارگران درون قطار از زیبایی های طبیعت لذت ببرند! بعدها تمرکز برنامه اقتصادی روی تولید برای صادرات بود، و نه تولید برای مصرف داخلی و استفاده مردم . آنها از سوسیالیسم بازار و سوسیالیسم تعاونی ها و سوسیالیسم روستایی سخن می گفتند. سرانجام همه آنها به نهادهای نیمه سرمایه‌داری تبدیل شدند. چین امروزه می کوشد تا از تضاد و تصادف جهان گلوبال سرمایه داری با اقتصاد ملی خود جلوگیری کند. حزب کمونیست چین مائو را حداقل بنیادگذار کشوری مستقل ملی و قوی می داند که بزودی ابرقدرتی شماره یک یا دو خواهد شد. بعد از مرگ مائو تئوری و دکترین سه جهان مطرح شد. مائو همچون لنین می گفت که سوسیالیسم می تواند فقط بر اساس صنایع سنگین در یک کشور برقرار گردد. در تئوری سه جهان از امپریالیسم آمریکا و سوسیال مپریالیسم شوروی و کاپیتالیسم اروپا و کشورهای جهان سوم سخن می رفت. طرفداران تئوری ۳ جهان می گفتند که از طریق ناسیونالیسم و جنبش ملی باید استعمارگران و امپریالیستها از کشورهای جهان سوم خارج شوند و بورژوازی ملی بقدرت برسد.

پیش از مائو، بوخارین و میم – روی هندی در دهه بیست قرن گذشته تئوری محاصره شهرها از طریق روستاها را مطرح کرده بودند . بوخارین در سال ۱۹۲۸ از تضاد جهان شهر و جهان روستا می گفت. طبق نظر مارکسیستها تنها خلق و مردم خالق تاریخ هستند. مائو در سال ۱۹۳۷ در کتاب “پیرامون عمل” به اهمیت آزمایش و تجربه در مقابل ایده آلیسم و متافیزیک تئوری پرداخت. او می گفت که ارباب ماشین باشید و نه برده تولید!  لنین و مائو می گفتند تولید خرد، موجب بورژوازی و سرمایه داری می شود. لنین اشاره نمود که دیکتاتوری پرولتاریا فداکارترین جنگ عادلانه علیه بورژوازی و اقتصاد استثمارگرانه اش است. مائو پیرامون رفتار انقلابی در سال ۱۹۷۳ می گفت تاخیر سوسیالیستی بهتر از وقت شناسی کاپیتالیستی است!

در سال ۱۹۶۴ شوروی اعلان کرد که از ۹۰ حزب کمونیست در جهان ، ۵۳ حزب حاضر به اجرای رهنمودهای  مسکو نیستند. با اختلاف چین و شوروی، احزاب کمونیست نیز به طرفداری از مواضع گوناگون یکی از دو قطب پرداختند. انور خوجه در آلبانی در یک کتاب دو جلدی مدعی شد که مائو همیشه یک خرده بورژوای دمکرات بوده است و در مائوئیسم، رفتار فرقه گرایانه ریشه عمیق دارد. گروه دیگری تجزیه جنبش کمونیسم جهانی را بخشی از پروسه تکامل این اندیشه می دانستند. مائو گرچه همیشه در میان کتاب و کتابخانه از خود عکس می گرفت. او ولی کتابخوانها را در مقابل عملگرایان قبول نداشت؛ البته غیر از کتابخوانی در باره فیزیک اتمی. او با انتقاد از سیستم آموزشی چین می گفت که در مدارس و دانشگاهها بجای آموزش و یادگیری، فقط بحث و جدل می شود. وی اشاره نمود که در کلاس درس، چرت زدن و خوابیدن اشکالی ندارد چون محصل بعد از آن تمرکز فکری بهتری می یابد!

بعد از مرگ مائو در سال ۱۹۷۶ ، گروه ۴ نفره مبلغ انقلاب فرهنگی دستگیر شدند. مائو می گفت در دوره بحران ما نیاز به عملگرایان داریم و نه نظریه پردازان. وی پیرامون شوروی می گفت که در آنجا دولت قوی است ولی مردم فقیراند، چون در آنجا یک سیستم بوروکراتیک امتیازداران و برگزیدگان ایجاد شده است. در کشورهای کمونیستی بالکان گفته می شد که مائو یک انقلابی خرده بورژوا است که مارکسیسم – لنینیسم را هنوز نفهمیده است.

لویس آلتوسر، شارل بتلهایم، میشل فوکو و غیره نشان دادند که مائوئیسم از نظر تئوریک مخصوصا در فرانسه فعال بود. آلتوسر تحت تئوری تضاد در سال ۱۹۶۳ مائوئیست شد و می گفت بجای هگل باید مائو را مطالعه نمود. تحت تاثیر انقلاب فرهنگی چین، نظریه دولت ایدئولوژیک آلتوسر در سال ۱۹۶۸ مطرح شد. او مارکسیسم هومانیستی را دلیل طرح تاریخ بیگانگی نژاد انسانی در تاریخ اختلاف طبقات جامعه و روابط تولیدش می دانست.

مائوئیست ها می گفتند مبارزه در راه هژمونی ایدئولوژیک بخشی مهم از مبارزه طبقاتی است. تئوریسین فرهنگ، میشل فوکو و زن فمنیستی مانند یودیت یونکر مدیون مائوئیسم بودند. شارل بتلهایم اقتصاد دان معروف در سال ۱۹۳۶ چند ماهی با هزینه شخصی خود در مسکو زیست. او در سال ۱۹۵۶ به حمایت از استالین زدایی خروشچف پرداخت، ولی بعد در سال ۱۹۶۰ از خروشچف جدا شد و طرفدار مائو گردید و همزمان همراه آلتوسر به انتقاد از اقتدارگرایی مائوئیستها پرداخت. موضوع تحقیق بتلهایم از دهه ۱۹۵۰ صنعتی نمودن کشورهای جهان سوم بود. او در کشورهای در حال توسعه و در استعمار زدایی کشورهایی مانند هند، کوبا، الجزایر و مصر مشاور دولت بود.

بتلهایم همچون پاول سویزی بعنوان تئوریسین توسعه به ادامه نظریه امپریالیسم لنین پرداخت. شاهکار وی تحت تاثیر افکار مائو کتاب “مبارزه طبقاتی در شوروی” بود. بتلهایم در پایان از لنینیسم و ادعای سوسیالیستی بودن انقلاب اکتبر فاصله گرفت و آنرا نوع خاص انقلاب بورژوازی نامید. بعضی از چپ های چین بعد از مائو به طرفداری از نظرات پوپر و نیچه پرداختند. گروه دیگری در آثار میشل فوکو ادامه نظرات مائو را می دیدند.

مائو می گفت که کادرهای سیاسی باید سرخ باشند و اهل دانش . گروه ۴ نفره فقط روی سرخ بودن آنان تاکید می کرد. طرفداران مائو با کمک کتاب “آنتی دورینگ” انگلس، کتاب “دولت و انقلاب” لنین، و کتاب “برنامه گوتا” ی مارکس و با تکیه بر سوسیالیسم علمی به توصیف روابط و وسایل تولید در مقابل خرده بورژوازی پرداختند. آنها می گفتند بزودی به عملی کردن شعار مارکس یعنی، به هر کس به اندازه نیازش، خواهند رسید.

تروتسکی بوروکراتیسم را پدیده ای ضد انقلاب می دانست که پرولتاریا باید با یک انقلاب سیاسی با آن برخورد کند. اکنون سالهاست که روستاهای سوسیالیستی نوع جدید در چین، به پایگاهی برای تولید ارزان کالای کاپیتالیستها تبدیل شده اند. طبق نظر مارکسیستها، دولت وسیله فشار و قدرت طبقه حاکم است. انگلس میگفت آن، مجموعه ایده آل تمام سرمایه داران می باشد. در نظر استالین، دولت پرولتری بعد از نابودی امپریالیسم و سرمایه داری از بین می رود و دولت خلقی جای آنرا می گیرد.

چپ چین را امروزه به ۳ دسته تقسیم می کنند. چپ حزبی سنتی، چپ مردمی مائوئیستی و چپ جدید آکادمیک و روشنفکر. چپ سنتی در حال ضعف و کهنسالی نابودی است، چپ مردمی در اینترنت فعال است، چپ آکادمیک قادر است پیام و خواسته هایش را به گوش حزب و دولت برساند. در پاره ای از محافل، همچون زمان انقلاب فرهنگی، هنوز شعار، انتقاد و انتقاد از خود، مطرح است. مائوئیستهای غرب ادعا می کنند که روش سرمایه داران حکومت فعلی موجب رشد پرولتاریای انقلابی جدیدی شده است.

آن موضوعاتی که مورد انتقاد چپ های غرب هستند؛ مانند رفرم گرایی، اخلاق گرایی، و ناسیونالیسم، در خود چین مورد توجه و علاقه چپ های آنجا هستند. منقدین می گویند گرچه آنزمان کیک شیرینی کوچک بود ولی عادلانه تقسیم می شد. و گرچه کیک فعلی بزرگ است ولی ناعادلانه تقسیم می گردد. گروه ۴ نفره طرفدار ادامه انقلاب فرهنگی، در سال ۱۹۷۵ تئوری سیاسی خود را مطرح نمود. اعضاء این گروه اکثرا خودآموز بودند و تحصیلات آکادمیک نداشتند. آنها حتی زیر تاثیر افکار نیچه از آزادی طبیعی و غریزی روح و تفکر و مخالف آموزش سنتی سیسستماتیک دولتی بودند.

 

 

 

تاریخ انتشار : ۱۰ آبان, ۱۳۹۱ ۱۱:۲۳ ق٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

۸ تیر، روز فداییان جان‌باختهٔ خلق؛ میهن‌دوستانِ انقلابیِ راهِ آزادی و رفعِ ستم از زحمت‌کشان!

در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایت‌کارانهٔ حکومت نژادپرست و نسل‌کش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هم‌میهنانمان در جای‌جای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروری‌ست که در جریان دقاع از میهن‌مان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

۸ تیر، روز فداییان جان‌باختهٔ خلق؛ میهن‌دوستانِ انقلابیِ راهِ آزادی و رفعِ ستم از زحمت‌کشان!

در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایت‌کارانهٔ حکومت نژادپرست و نسل‌کش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هم‌میهنانمان در جای‌جای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروری‌ست که در جریان دقاع از میهن‌مان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.

مطالعه »
پيام ها

پیام به کنگرهٔ بیست‌وششم حزب کمونیست آلمان

ما بر این باوریم که چپ اگر نتواند در برابر ماشین جنگی سرمایه‌داری بایستد، اگر چپ صدای رنج مردمان بی‌پناه نباشد، اگر چپ در خیابان‌ها، کارخانه‌ها، اردوگاه‌ها و مناطق جنگ‌زده حضور نداشته باشد، از رسالت تاریخی خود فاصله گرفته است. ما برای بنای جهانی دیگر مبارزه می‌کنیم – جهانی فارغ از استثمار، از سلطه، از مرزهای ساختگی، از جنگ و نژادپرستی.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

چند کشور آماده‌اند که از همین فردا تولید سلاح هسته‌ای را آغاز کنند؟

ایران باید بماند و ما باید با ایران بمانیم

#سوزنبان

وارث شکست‌خورده و پرچم!

Lasting peace is only possible with active popular participation

نه قیام، نه تسلیم؛ سکوت پیش از خیزش یا تدبیری برای فردا؟