سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۵:۵۴

سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۵:۵۴

ترامپیسم ایرانی
پیش از ترامپ، سلطنت‌طلبان در میان گروه‌های مخالف رژیم جمهوری اسلامی چندان به حساب نمی‌آمدند. اکنون ممکن است با نیروگیری دوباره‌ی ترامپ، سلطنت‌طلبان دوباره بیش‌فعال شوند. ایضاً از همین رو...
۲ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: محمدرضا نیکفر
نویسنده: محمدرضا نیکفر
یک دیدار
فریده صلواتی، یکی از دختران جسور و برخوردار از آگاهی سیاسی و اجتماعی، یک انساندوست  و از آسیب‌دیده گان انقلاب زن،زندگی،آزادی است. مزدوران حکومت اسلامی با شلیک بیش از ده...
۱ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: شمی صلواتی
نویسنده: شمی صلواتی
سهیل نام دیگر تو هست
بر بال خیال تو سر گذاشتم، آسمان و دریا را آبی دیدم، زلال همچون چشمان تو. پاک و روشن مثل سپیدی قلبت. در خود ویران شدم. از بی مهری روزگار...
۱ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: کاوە داد
نویسنده: کاوە داد
مراسم دومین تحلیف ترامپ در واشنگتن
دونالد ترامپ امروز به عنوان چهل و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده سوگند یاد خواهد کرد. امسال این مراسم به دلیل سرمای شدید و یخبندان در داخل ساختمان کنگره انجام...
۱ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: برگردان: رضا کاويانی
نویسنده: برگردان: رضا کاويانی
آن‌که مرگ می‌کارد، خشم درو می‌کند!
علی رازینی و محمد مقیسه هر دو در صدور احکام امنیتی و سیاسی نقش کلیدی داشتند. رازینی از اعضای کمیته‌ای بود که در اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷ حکم اعدام هزاران زندانی سیاسی را صادر...
۱ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: بهرام رحمانی
نویسنده: بهرام رحمانی
کارگران فصلی و رنج برداشت سیب زمینی
استان کردستان، حدود یک میلیون و ۲۲۰ هزار هکتار زمین کشاورزی دارد و از قطب‌های اصلی تولید سیب‌زمینی در ایران است... کار برداشت سیب‌زمینی برای کارگران فصلی جزو آن نوع...
۱ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: فرزانه امجدی
نویسنده: فرزانه امجدی
سپید در زمان
در او نه! گناهی نمی بینم. گناه از شماست آقایان! که در قاب ذهنتان، عبدالمطلب نشسته است و بت هایش، و با افسونی مستتر در کلام یک سویه، پوسیده فرشی...
۳۰ دی, ۱۴۰۳
نویسنده: مسعود دلیجانی
نویسنده: مسعود دلیجانی

گذر از دایرۀ بستۀ انتخابات در جمهوری اسلامی

نوشته گذر از دایرۀ بستۀ انتخابات در جمهوری اسلامی را مستلزم مکث بر این پرسش می داند: آیا ترکیب این دو سیمای سیاسی برای یک نیروی واحد ناممکن است: اولی به عنوان یک نیروی اپوزیسیون، فراتر از محدودیتهای اکید عملی سیاستورزی، معترض به نقض حق شهروندی دگراندیشان و دگرباشان و برای احیای این حق در راستای تضعیف استبداد، و دیگری ایضاً به عنوان یک نیروی اپوزیسیون، در چارچوب محدودیتهای اکید عملی، از جمله با ملاحظۀ موازنه های موجود در میان نیروهای سیاسی و برای تأثیر بر آنها در راستای تضعیف استبداد؟

انتخابات دهمین دورۀ مجلس شورای اسلامی در اسفند سال جاری، قریب ده ماه دیگر، برگزار خواهد شد. “نیروهای مجاز”، یعنی نیروهائی که به نظام جمهوری اسلامی، ولو با تمایزاتی، وفادار اند و امکان اعزام نمایندگانی را به مجلس برای خود می بینند، اکنون و پیشتر از این، بحث در این باره را گشوده اند. سیاستهای انتخاباتی چون ایجاد ائتلاف بین جبهۀ پایداری و نیروهای احمدی نژاد، اتحاد عموم “اصولگرایان”، ائتلاف “گرایش اعتدالی اصولگرایان” و [بخشی از] اصلاح طلبان، برای تأمین وزن سنگینتری از هر یک از نیروهای گفته شده، از زمره مباحث رایج در میان آنان است. این ائتلافهای بالقوه، اگرچه در رقابت با یکدیگر اند، اما تا کنون از دو اشتراک برخوردار بوده اند: اولاً در طرد گرایش “رادیکال چپ” و تا حدودی راست، با این تصریح که منظور از گرایش “رادیکال چپ” و راست، گرایشهای درون نیروهای گفته شده است و نه در طیف عمومی نیروهای سیاسی ایرانی، ثانیاً در پرهیز از تبدیل انتخابات به روندی سیاسی برای ارائه و تبلیغ برنامه و راه حل دشواریهای گریبانگیر جامعه.

بدون تردید وضع سیاسی جامعه و به تبع آن فضای تحرک نیروهای سیاسی در خلال ماه های باقیمانده تا انتخابات از روندهای گوناگونی تأثیر خواهند پذیرفت. عاقبت مذاکرات هسته ای، تحولات در منطقۀ خاورمیانه و مشخصاً در محدودۀ کشورهای خلیج فارس، و تغییر در اقتصاد جهانی و مشخصاٌ تغییر در قیمت نفت، از زمره عواملی اند که می توانند تأثیرات محسوسی بر این وضع داشته باشند؛ موجب تقویت یا تضعیف موقعیت این یا آن نیروی درون جمهوری اسلامی شوند، توان مانور جمهوری اسلامی را گسترش دهند یا محدود کنند، و به تبع این تغییرات مرز ائتلافهای گفته شده و دامنۀ نیروهای شرکت کننده در آنها را دستخوش تغییر کنند. با این حال تغییراتی خارج از این چارچوب در آرایش نیروهای سیاسی کل کشور و در توازن عمومی قدرت در میان رئوس مثلث حاکمیت – اپوزیسیون – جامعه [مدنی] متصور نیست. تحت چنین شرایطی آیا گشودن بحث انتخابات می تواند حاوی مضمون و معنائی برای نیروهای اپوزیسیون باشد؟

این سؤالی بسیار کلی است. واقعیت این است که در خلال تقریباً سی سال گذشته موقعیت نیروهای اپوزیسیون، که فاقد امکان اعزام نمایندگانی به مجلس بوده اند، تفاوت ویژه ای با وضع کنونی نداشته است. اما نیروی مطرحی در اپوزیسیون را نمی توان یافت که ورود به بحث انتخابات را بی معنا اعلام کرده باشد. این البته در مورد نیروهائی صادق است که انتخابات را به مثابۀ یک روند و یک روش به طور کلی در مشی خود منظور می کنند و طرق دیگری جز انقلاب و سرنگونی را برای تغییر [در] نظامهای استبدادی متصور می دانند.

پس آیا ورود به بحث انتخابات برای اپوزیسیون، که از حق کاندیداتوری و اعزام نمایندگان خود به مجلس محروم شده است، معنائی فراتر از یک تصمیم از پیش اخذ شده دایر بر تحریم انتخابات یا شرکت در آن به منظور تقویت گرایشی از میان گرایشهای مجاز خواهد داشت؟ نگاهی به ادبیات و عمل نیروهای سیاسی نشان می دهد که برای بخشی از آنها ورود به انتخابات برای اپوزیسیون جز به همین معنا نبوده است. مباحث انجام یافته تا کنونی در ارتباط با انتخابات دهمین دوره نیز نشان می دهد که این معنا، این دایرۀ واقعاً بسته، هنوز هم برای بخشی از نیروهای اپوزیسیون همچنان پابرجاست: استدلالاتی کمابیش ثابت، بی زمان، غیر تحلیلی و مستقل از اوضاع که یا به تحریم و، با تفاوتهائی از آن، عدم شرکت راه می برند یا به حضور در پای صندوقهای رأی و گاه به تصریح خود این انتخاب “انتخابی از میان بد و بدتر”.

اما نگاه به ادبیات و عمل نیروهای سیاسی همچنین نشان می دهد که هستند بسیار نیروهائی که بین “شرکت در کارزار انتخاباتی” و “حضور در پای صندوق رأی در روز انتخابات” تمایز قائل می شوند. شرکت در کارزار انتخاباتی را بهره گیری از فضای مساعد سیاسی و اجتماعی پیش از انتخابات برای طرح مطالبات خود، افشای محدودیتهای حاکم بر انتخابات در جمهوری اسلامی، محرومیت تمام دگراندیشان و دگرباشان از امکان انتخاب نمایندگان خود، نقد برنامه های نیروهای مجاز، ترسیم مناسبات سیاسی نیروهای گوناگون در متن وضع عمومی جامعه و … می فهمند و به آن عمل می کنند. سپس بر این مبنا نسبت به حضور در پای صندوق رأی تصمیم می گیرند؛ تصمیمی که البته باز یا تحریم و عدم شرکت است و یا رأی برای تقویت یک گرایش مجاز.

سومین زاویه ای که در رفتار نیروهای سیاسی در دایرۀ بستۀ انتخابات به چشم می آید، منطق واحدی است که عمل آنان را چه در شرکت در کارزار انتخاباتی و چه در حضور یا عدم حضور در پای صندوق رأی توضیح می دهد. در بهترین حالت، شرکت در کارزار انتخاباتی مبنائی است برای رسیدن به تصمیم حضور یا عدم حضور در پای صندوق رأی و در برخی موارد تصمیم به حضور یا عدم حضور در پای صندوق رأی در واقع تصمیمی از پیش اخذ شده است. در این حالت “شرکت در کارزار انتخاباتی” نه مبنائی برای رسیدن به این تصمیم، بلکه تدارکی است برای توضیح آن. داوری شکل گرفته در اذهان نیروهای سیاسی نسبت به یکدیگر هم به میزان زیادی از این کیفیت عمل متأثر است. “ترک موضع اپوزیسیونی”، “سیاست پردازی ایدئولوژیک” و از این دست داوریها، از زمره داوریهای رایج نیروهای موافق و مخالف “حضور در پای صندوق رأی” نسبت به یکدیگر اند.

با این توضیحات اکنون می توان سؤال را مشخصتر طرح کرد: چرا باید منطق واحدی بر عمل یک نیروی سیاسی در این دو مرحله از امر انتخابات حاکم باشد؟ چرا باید سیمائی که یک نیروی سیاسی از خود در مرحلۀ حضور یا عدم حضور در پای صندوق رأی به دست می دهد، همانی بماند که در مرحلۀ قبل بوده است؟ آیا ترکیب این دو سیمای سیاسی برای یک نیروی واحد ناممکن است: اولی به عنوان یک نیروی اپوزیسیون، فراتر از محدودیتهای اکید عملی سیاستورزی، معترض به نقض حق شهروندی دگراندیشان و دگرباشان و برای احیای این حق در راستای تضعیف استبداد، و دیگری ایضاً به عنوان یک نیروی اپوزیسیون، در چارچوب محدودیتهای اکید عملی، از جمله با ملاحظۀ موازنه های موجود در میان نیروهای سیاسی و برای تأثیر بر آنها در راستای تضعیف استبداد؟

گذر از دایرۀ بستۀ انتخابات در جمهوری اسلامی مستلزم مکث بر این پرسش است.

علی پورنقوی

تاریخ انتشار : ۲۳ اردیبهشت, ۱۳۹۴ ۲:۰۰ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

در بزرگ‌داشت تحمیل آتش‌بس به اسراییل!

این آتش بس دست‌آوردی بزرگ برای مردم ستم‌دیدهٔ فلسطین و نتیجهٔ استقامت و مبارزات آنان، فشار نیروهای آزادی‌خواه و صلح‌دوست جهان و نیز نیروهای مترقّی و صلح‌دوست اسراییل است. تضمین پای‌بندی دولت اسراییل به قرارداد آتش‌بس موقّت نیاز به نظارت جهانی دارد. از یک سوی اسراییل می‌تواند از ساعات باقی‌مانده تا آغاز آتش‌بس برای ادامهٔ نسل‌کشی سوءاستفاده کند و از سوی دیگر پس از دست‌یابی به تبادل گروگان‌های اسراییلی، کشتار وحشیانهٔ خود را از سر بگیرد.

ادامه »
سرمقاله

عفریت شوم جنگ را متوقف کنیم! دست در دست هم ندای صلح سردهیم!

مردم ایران تنها به دنبال صلح و تعامل و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز با تمام کشورهای جهان‌اند. انتظار مردم ما در وهلۀ اول از جمهوری اسلامی است که پای ایران را به جنگی نابرابر و شوم نکشاند مردم ما و مردم جنگ‌زده و بحران زدۀ منطقه، به ویژه غزه و لبنان، از سازمان ملل متحد نیز انتظار دارند که همۀ توان و امکاناتش را برای متوقف کردن اسراییل در تداوم و تعمق جنگ و در اولین مرحله برقراری فوری آتش‌بس به کار گیرد.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

به بهانه قتل علی رازینی و محمد مقیسه (ناصریان)، قضات بیدادگاه های جمهوری اسلامی

جنایت کاران و متجاوزان به حقوق اساسی مردم، فارغ از مقام و درجه‌ای که دارند، باید در دادگاه‌های علنی و با رعایت کامل قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی و داخلی محاکمه و پاسخگو شوند. از همین منظر، هرگونه ترور و قتل‌های اراده‌گرایانه نیز باید به‌طور قاطع محکوم شود.

مطالعه »
یادداشت

نه به اعدام، نه به پایانی بی‌صدا و بی‌بازگشت!

همه ما که در بیرون این دیوارها زندگی می‌کنیم برای متوقف کردن این چرخه خشونت و نابرابری مسئولیت داریم و باید علیه آن اعتراض کنیم. سنگسار، اعدام یا هر مجازات غیرانسانی دیگر صرف نظر از نوع اتهام یا انگیزه و اعتقاد محکومان، چیزی جز نابودی و ظلم نیست و باید برای همیشه از دستگاه قضایی حذف شود.  نه به اعدام، نباید فقط شعاری باشد، بلکه باید به منشوری تبدیل شود که کرامت انسانی و حقوق برابر را برای همه، فارغ از جنسیت و جایگاه اجتماعی، به رسمیت بشناسد.

مطالعه »
بیانیه ها

در بزرگ‌داشت تحمیل آتش‌بس به اسراییل!

این آتش بس دست‌آوردی بزرگ برای مردم ستم‌دیدهٔ فلسطین و نتیجهٔ استقامت و مبارزات آنان، فشار نیروهای آزادی‌خواه و صلح‌دوست جهان و نیز نیروهای مترقّی و صلح‌دوست اسراییل است. تضمین پای‌بندی دولت اسراییل به قرارداد آتش‌بس موقّت نیاز به نظارت جهانی دارد. از یک سوی اسراییل می‌تواند از ساعات باقی‌مانده تا آغاز آتش‌بس برای ادامهٔ نسل‌کشی سوءاستفاده کند و از سوی دیگر پس از دست‌یابی به تبادل گروگان‌های اسراییلی، کشتار وحشیانهٔ خود را از سر بگیرد.

مطالعه »
پيام ها

پیام گروه کار روابط عمومی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) به مناسبت برگزاری دهمین کنگرهٔ سراسری حزب اتحاد ملت ایران اسلامی!

سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) تلاش‌های مؤثرحزب اتحاد ملت ایران اسلامی در جبههٔ اصلاحات برای ایجاد تغییر در اوضاع اسفناک کشور را ارزشمند می‌داند. حضور پررنگ زنان در شورای مرکزی حزب شما، گامی شایسته در راستای تقویت نقش زنان در عرصهٔ سیاسی کشور است.

مطالعه »
برنامه
برنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
اساسنامه
اساسنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
بولتن کارگری
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

ترامپیسم ایرانی

یک دیدار

سهیل نام دیگر تو هست

مراسم دومین تحلیف ترامپ در واشنگتن

آن‌که مرگ می‌کارد، خشم درو می‌کند!

کارگران فصلی و رنج برداشت سیب زمینی