روز جهانی کارگر امسال، اول ماه مه سال ۲۰۱۲، مطابق با ۱۲ اردیبهشت سال ۹۱، شاهد رشد کمی و کیفی برگزاری مراسمهای مختلف در نقاط مختلف بودیم. کارگران در اینجا و آنجا بیشتر و بیشتر به این موضوع پی می برند که برای مقابله با وضعیت جانفرسای اقتصادی-سیاسی- اجتماعی ای که سرمایه داری به آنها تحمیل می کند چاره ای جز اعتراض و سازماندهی نیروی جمعی شان ندارند. به همین منظور، روز جهانی کارگر فرصتی مناسب برای ترتیب دادن اشکال مختلفی از اعتراض، و نیز مشق اتحاد و همبستگی در میان کارگران و فعالان کارگری شده است.
با پشت سر گذاشتن اول ماه مه در سالهای گذشته، به ویژه مشاهداتی که از سالهای ۸۸، ۸۹ و ۹۰ به دست آمده است میبینیم که تنوع در اشکال برگزاری مراسمهای روز جهانی کارگر سال ۹۱، گستردگی و افزایش کمی آنها، بازتاب دهنده ی وضعیت جدیدی از مبارزه در جنبش کارگری است.
کارگران بنا به ضرورت اوضاعشان و در نتیجه ی مجموعه شرایط جاری، منتظر اعلام و اقدام یک یا چند تشکل و یا نهاد خاص نمیمانند. فعالین و هسته های مختلف کارگری در جاهای مختلف دست اندرکار سازماندهی برای برگزاری مراسم اول ماه مه به مثابه روزی برای اعلام مواضع، اعتراض، بحث و تبادل نظر و نشان دادن توان اتحاد و قدرت طبقاتی خود شده اند. طبعا این اقدام، صرفا به روز جهانی کارگر، ختم نخواهد شد. این فعالین و هسته های کارگری، پیش از این روز، زمینه ای عینی از سازماندهی و کار فعالانه داشته اند و بعد از آن نیز، توسط آنها روند سازماندهی نیروی جمعی، متناسب با سطح مبارزه و آگاهی طبقاتی برای کسب مطالبات کارگری، ادامه خواهد یافت. فعالین کارگری و تشکلهایی که در سالهای گذشته مسوولیت اعلام مواضع و اتحاد عمل – در حد توان و ابعاد واقعی خود- را بر عهده داشته اند نیز، باید بتوانند با مشاهده و تحلیلی واقعی، به سرعت، خود را برای سازماندهی و تشکل یابی کارگری برای حوزه های کارگری مخاطب و مرتبط خود و به ویژه در سطح بدنه ی کارگری و در میان بخشهای مختلف طبقه ی کارگر، آماده و باز-سازماندهی کنند. هر تاخیری در این زمینه، تنها، عرصه را برای تسلط بیشتر جریانات و گرایشات سرمایهدارانه و راست خالی می کند.
شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر سال ۹۱، ضمن تایید و حمایت از دیگر اعلام نظرات و بیان مواضع در بخش رادیکال جنبش کارگری، باورها، انگیزه و انرژی خود را در این زمینه به کاربست تا مراسم روز جهانی کارگر (تا آنجا که ما توانستیم نقشی خط دهنده، هماهنگ کننده و موثر ایفا کنیم) هرچه بیشتر و متحدانه تر برگزار شود. ما بیشترین تلاش خود را صرف توضیح و تصریح و نشر و تبلیغ این نکته کردیم که: کارگران برای کسب هر چه بیشتر ِ مطالبات اقتصادی-سیاسی-اجتماعی خود لازم است که به تقویت اشکال لازم سازمانیابی و تشکل یابی کارگری و تقویت همبستگی داخلی و جهانی کارگری بپردازند.
در ادامه ی این بیانیه، ما گزارش مراسم مختلف روز جهانی کارگر را در دو بخش به عموم کارگران، فعالین و تشکلها، محافل، هستهها، جریانات و نهاد و رسانه های فعال در عرصه ی مبارزه ی طبقاتی ارائه می دهیم.
بخش اول، غالبا گزارشهائی اند که پیشتر، برنامه و قصد برگزاری آنها، از سوی کارگران به ما اطلاع داده شده و بعد از برگزاری نیز انجام و کیفت برگزاری مراسم، از سوی آنها برای ما ارسال شده است.
همچنین در این بخش، هستند مواردی که بدون این که ما اطلاع قبلی از آنها داشته باشیم، یعد از برگزاری مراسم، گزارش آنها برای ما ارسال شده است.
بخش دوم، گزارش مراسمی است که مستقیما به این شورا اطلاع داده نشده و ما تنها از محل انتشار عمومی این گزارشها، توسط تشکلهای کارگری دیگر، آنها را برداشت کرده و در این بیانیه می آوریم.
توضیح ضروری دیگر این است که کارگران بر حسب وضعیت و شرایط خود روزهای متفاوتی را برای برگزاری مراسم خود انتخاب کرده اند. البته تعداد زیادی از مراسم در روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت و بیشترین تعداد آن در روز سه شنبه، ۱۲ اردیبهشت، مطابق با اول ماه مه برگزار شده است.
بخش اول
اخبار و گزارشات اختصاصی شورای برگزاری در مورد مراسم روز جهانی کارگر در نقاط مختلف که توسط کارگران به این شورا واصل شده است.
قابل ذکر است که اکثر اقدامات در روز سه شنبه ۱۲ اردیبهشت انجام گرفته و بعضی از مراسم از جمله صعودهای کارگری، نیز در روز دوشنبه انجام گرفته است.
تهران: زندان اوین: گزارش ارسالی به این شورا حاکی از آن است که: جمعی از زندانیان محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین، که برنامه های مفصلی برای برگزاری روز جهانی کارگر داشتند با وجود فشار و تهدید ماموران به اجرای هرآنچه از برنامه های مد نظر، که ممکن بود پرداختند. قابل ذکر است که مامورین زندان در روزهای قبل با یورش به این بند، نوشتهجات و ویژه نامه ی تهیه شده درباره ی روز جهانی کارگر را جمع آوری کردند ونیز تلاش نمودند با اعمال فشار و تهدید برخی از زندانیان به ارسال آنها به بند ۲۰۹ سعی در متوقف کردن این کارگران کنند. برنامه های این زندانیان عبارت بود از خواندن مقالاتی درباره ی تاریخچه ی روز جهانی کارگر، چند سرود و برنامه ی موسیقی، سرود همبستگی جهانی کارگران- سرود انترناسیونال- و توزیع کیک و شیر در میان زندانیان .
جمعی از کارگران عسلویه، کنگان، پتروشیمیهای ماهشهر، پالایشگاه لاوان و بندرعباس: همگی بنا به دعوت جمعی از کارگران منطقه ی عسلویه و کنگان در یکی از کمپهای کارگری این منطقه گرد هم آمدند و مشترکا اقدام به برگزاری مراسم روز جهانی کارگر کردند.
در این مراسم یکی از کارگران بعد از اعلام یک دقیقه سکوت به یادبود کارگران مبارز، سخنانی ایراد کرد.
در این نشست علاوه بر گفتگو درباره ی مسائل مشترک کاری و فعالیت، به شرایط جاری و اوضاع معیشتی کارگران اعتراض شد و در این مورد صحبتهایی انجام گرفت. همچنین یک اعتراض به فعالین و تشکلهای کارگری ایراد شد که چرا نتوانسته اند یک بیانیه یا قطعنامه ی مشترک صادر کنند.
در این مراسم، قطعنامه ی مشترک کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری-کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری- انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه و همچنین بیانیه ی شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر ۹۱ قرائت شد. یکی از کارگران نیز قطعنامه ی اتحادیه آزاد کارگران ایران را قرائت کرد.
تهران: مراسم خانه ی کارگر در روز دوشنبه: مراسم فرمایشی برگزار شده در روز دوشنبه توسط خانه ی کارگر به محلی برای تبلیغ انتخاباتی و ادامه ی فریبکاری این تشکل ضد کارگری بدل شد. تنی چند از اعضای تشکلهای مستقل تلاش نمودند تا با پخش نوشته های خود، در حد توان به طرح شعارها و مطالبات مستقل کارگری بپردازند.
مشهد: کارگران خبازیهای این شهر اعلام کرده اند که امکان صدور یک بیانیه ی مشترک نبوده اما در مناطق و در محدوده ی خیابانهای پیش گفته شده ( در بیانیه ۲ این شورا ) راس ساعت مقرر ( ۱۰ صبح ) دست از کار کشیده اند. این کارگران اعلام کرده اند که بدون هیچ مشکلی این اقدامشان پیش رفته است و مشکلی اعم از امنیتی و یا برخورد دیگری اتفاق نیافتاده است.
حاجی آباد: ( جمعی از کارگران کارخانجات سنگبری بین تهران-قم)، عصر روز دوشنبه پس از اینکه دست از کار کشیدند، در ورودی شهرک تجمع کرده و در مورد مسائل کاری و مشکلاتشان با هم به بحث و گفتگو پرداختند.
پالایشگاه تبریز: در موعد ساعت نهار، بیانیه شورای برگزاری و نیز قطعنامه ی مشترک کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری-کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری- انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه که توسط جمعی از کارگران تکثیر شده بود در میان کارگران دست به دست شد.
شهرک صنعتی البرز: در اکثر کارخانه های این شهرک، کارگران به مدت ۱۰ دقیقه دست از کار کشیدند و در مورد روز جهانی کارگر، و مسائل خود با هم به گفتگو پرداختند. در یکی از این کارخانه ها، کارفرما به خاطر ۱۰ دقیقه متوقف کردن کار، با کارگران درگیر شد. این مساله شکلی جدی به خود نگرفت و فیصله یافت.
شهرک صنعتی کاوه: کارگران در اکثر کارخانجات این شهرک به مدت ۱۰ دقیقه دست از کار کشیده و ضمن صحبت در باره ی اول مه مه، به بحث و تبادل نظر درباره ی مسائل کاری خود پرداختند.
فولاد مبارکه و ذوب آهن اصفهان: جمعی از کارگران این کارخانجات به مناسبت روز جهانی کارگر اقدام به صعود به قله کرکس کردند. در این صعود ضمن گرامیداشت روز جهانی کارگر و خواندن سرودهای متناسب با این روز، برای اعلام همبستگی با کارگران مبارز، تصاویری از دو فعال کارگری دربند رضا شهابی و علیرضا اخوان را برفراز قله ی کرکس به اهتزاز درآوردند.
کارخانجات کاشی و سرامیک یزد: جمعی از کارگران این کارخانجات به مناسبت اول ماه مه اقدام به صعود به قله ی شیرکوه کردند. سرودخوانی و بحث و گفتگو و به اهتزاز درآوردن تصاویر رضا شهابی و علیرضا اخوان از اقدامات این کارگران بود.
کارگران لاستیک دنا و مخابرات راه دور شیراز: صعود مشترک به قله ی دنا، سرودخوانی، گرامیداشت روز جهانی کارگر و به اهتزاز در آوردن تصاویر رضا شهابی کارگر مبارز و علیرضا اخوان فعال کارگری دربند.
شهرک صنعتی ارگ جدید بم، برگزاری مراسم و اعلام حمایت از رضا شهابی – شهرک صنعتی منطقه ی آزاد چابهار، دست از کار کشیدن به مدت ۱ ساعت و اعلام حمایت از کارگران مبارز: بنا به گزارشات واصله اقدامات از پیش برنامه ریزی شده در این دو ناحیه به انجام رسیده. اما گزارش جزئی از مراسم این کارگران هنوز واصل نشده است.
سقز مراسم اول: جمعی از کارگران، فعالین کارگری و اعضای خانواده های آنها با حضور در میدان کارگر این شهر به بزرگداشت ۱ مه پرداختند. پخش شیرینی و تبریک این روز و صحبتهای محمود صالحی از فعالین کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی، از جمله اقدامات این مراسم بوده است.
سقز مراسم دوم: جمعی از فعالین کارگری با حضور در مراسم فرمایش دولتی در محل سالن ارشاد تلاش در بیان خواسته های مستقل کارگری کردند.
سقز مراسم سوم: حضور جمعی از کارگران در محل سندیکای کارگران خباز سقز.
بحث و گفتگو و صحبتهای جلال حسینی از اعضای کمیته هماهنگی، ازجمله اقدامات آنها بوده است.
بخش دوم
مراسمی که گزارش آنها از طریق دیگر منابع منتشر شده است:
سنندج: مراسم باشکوه روز جهانی کارگر در روز سه شنبه و در سنندج، از باشکوهترین مراسم امسال بوده است. کمیته برگزاری این مراسم که مرکب از جمعها و تشکلهایی همچون کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، جمعی از فعالین کارگری شورایی سنندج ، جمعی از کارگران بیکار سنندج، اتحادیه آزاد کارگران ایران و جمعی از فعالین آزاد کارگری بود با فراخوان و قطعنامه ی ویژه خود مراسم امسال را برگزار نمود. با وجود حضور انبوه ماموران امنیتی جمع زیادی از کارگران و فعالان کارگری و عموم مردم که تعدادشان بیش از چند صد نفر بوده است به خیابان آمده و کاغذ نوشته های خود را بر دست گرفتند.
گزارشهای رسیده به این شورا حاکی از دستگیری حدود ۴ نفر از شرکت کنندگان توسط ماموران امنیتی است.
دماوند: ۹ اردیبهشت، جمعی از کارگران فصلی و صنعتی در محله احمد آباد این شهر مراسم برگزار کردند. قرائت سرود انترناسیونال ( سرود همبستگی کارگران جهان)، یک دقیقه سکوت با احترام و به یاد جانباختگان راه آزادی و برابری. قرائت بیانیه شماره ۱ شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر توسط یک کارگر زن و ایراد سخنرانی توسط وی. سپس سخنرانی، اعلام حمایت از کارگران دربند؛ در این گزارش اعلام شده که تعداد شرکت کنندگان در مراسم، بیشتر از سالهای پیش اعلام شده است.
تهران، کارگران باربر: بیش از ۵۰ تن از کارگران باربر مهاجر و شاغل در تهران، روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ساعت ۵.۵ عصر در پارک سردار در منطقه کن تهران گرد هم آمدند و با خواندن مقالات مرتبط با مسائل کارگری و پخش شیرینی به بزرگداشت روز جهانی کارگر پرداختند.
اشنویه: دوشنبه ۱۱ اردیبهشت. مراسم با حضور جمعی از کارگران و فعالین کارگری برگزار شد. برنامه ها عبارت بود از: سخنرانی یکی از اعضای کمیته هماهنگی درباره تاریخچه جنبش کارگری و وضعیت کنونی. سخنرانی یکی دیگر از شرکت کنندگان درباره ی اوضاع سخت معیشتی کارگران، شعرخوانی و دکلمه و سرود و پخش شیرینی و تبریک روز جهانی کارگر.
مهاباد: ساعت ۳ عصر روز ۱۲ اردیبهشت. با حضور جمعی از اعضای کمیته هماهنگی و دیگر فعالین و کارگران.برنامه ها شامل سرود انترناسیونال، یک دقیقه سکوت به احترام جانباختگان راه مبارزه ی طبقاتی، سخنرانی واحد سیده و یوسف آب خرابات از اعضای کمیته هماهنگی ، شعر خوانی و قرائت قطعنامه ی مشترک کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری-کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری- انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه.
پاوه: جمعی از فعالین کارگری در روز ۶ اردیبهشت اقدام به برپایی بزرگداشت ۱ مه کردند. سرود انترناسیونال، یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگان آزادی و برابری، شعرخوانی و سخنرانی و قرائت قطعنامه ای که توسط خودشان تهیه شده بود از جمله برنامه های آنان بوده است.
زندان مرکزی تبریز: برگزاری مراسم اول ماه مه در بند ۱۵ متادون در زندان تبریز، پخش شیرینی و بحث و گفتگو درباره ی تاریخچه و موضوعات مربوط به روز جهانی کارگر و مسائل کارگری. این مراسم مورد استقبال سایر زندانیان قرار گرفته است.
کامیاران مراسم اول: به همت کمیته برگزار کننده، مراسمی در روز ۸ اردیبهشت برگزار شد. جمعی از کارگران، اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری و خانواده های آنها در مراسم شرکت کردند. سرود انترناسیونال، یک دقیقه سکوت، شعر خوانی و سخنرانی و بحث در مورد مسائل ایران و جهان و قرائت قطعنامه ی کمیته برگزاری کامیاران از جمله برنامه های آنها بوده است.
کامیاران مراسم دوم: به همت و با حضور تعدادی از فعالین کارگری مراسمی در روز سه شنبه در کامیاران برگزار شد. جمعی از کارگران، فعالان کارگری و اعضای خانواده های آنها در این مراسم شرکت کردند.
بانه: در روز ۸ اردیبهشت عده ای از کارگران و اعضای خانواده هایشان، مراسمی، شامل برنامه های زیر برگزار کردند: سرود انترناسیونال، یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگان راه آزادی و برابری، سخنرانی و بحث درباره ی دستمزدهای بسیار پایین تعیین شده برای کارگران و قرائت قطعنامه ۱۴ ماده ای که توسط خود این فعالین تهیه شده بود.
قطعا مراسم و برنامه های دیگری نیز در روز جهانی کارگر سال ۹۱ برگزار شده که تا لحظه ی انتشار این بیانیه، گزارشی از آن نزد شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر، موجود نیست.
ما بار دیگر با تبریک پیروزیهای جنبش کارگری در روز جهانی کارگر امسال، افزایش کمی و کیفی ِ گروه ها و محافلی از فعالین کارگری که در نقاط مختلف کشور، که وارد به عرصه ی تقویت سازماندهی و تشکل یابی کارگری شده اند را مورد تایید و تاکید قرار می دهیم. ما همچنین از عموم کارگران، فعالین کارگری، تشکلهای مستقل جنبش کارگری، رسانه ها و نهادها و جریاناتی که در راه مبارزه ی طبقاتی و افزایش توان سازمانیابی و تشکل یابی برای کسب مطالبات کارگری و حرکت به سوی محو مناسبات سرمایه داری فعالیت می کنند می خواهیم که هر روزه و به طرق و اشکال مختلف و مناسب، در توضیح و تشریح نظری و نیز بسط و اجرای عملی ِ مواضع و دیدگاه هایی که در بندهای ۱۰ گانه، توسط این شورا جمع بندی و اعلام شده، بکوشند.
مهمترین خواستهها و مواضع کارگران ایران در سال ۹۱
۱-اخراج و بیکارسازی کارگران که به دلیل انداختن بار بحران سرمایه داری بر دوش کارگران است، بیش از پیش در حال اجراست. لازم است کارگران بر علیه اخراج همکاران خود دست به اعتراض بزنند. کارگران اخراجی نیز لازم است تا اعتراضات و تجمعات خود را به صورت هر چه جمعی تر و متحدانه به پیش ببرند.اعتراضات آتی کارگران بیکار نباید به صورت شورشهای بی هدف و کور خاتمه یابد. بلکه باید با اقدامات هدفمند و جمعی و برنامه ریزی شده و با اتحاد و سازمانیابی هر چه بیشتر، اعتراضات را هشیارانه به سوی تقویت سازمانیابی و اعمال فشار جمعی علیه سرمایه داری به پیش برد.
۲- تعیین حداقل دستمزد کارگران با ارقامی بسیار پایین تر از خط فقر و با افزایشی معادل کمتر از یک سوم نرخ واقعی تورم، چیزی جز فلاکت و بدبختی بیشتر برای کارگران، تشدید استثمار آنان و تضمین سودهای سرمایهداران در پی نخواهد داشت. ما خواهان این هستیم که کارگران با اعتراضات و اقدامات سازمانیافته و از طریق اعلام نمایندگان واقعی و تشکلهای مستقل کارگری در راستای افزایش هر چه بیشتر دستمزد خود مبارزه کنند.
۳-حذف یارانهها، تاخت و تاز و استثمار مضاعف توسط شرکتهای پیمانکاری و کارهای با قرارداد موقت، کارهای بدون قرارداد ، تغییرات در قانون کار برای تضمین منافع بیشتر سرمایهداران و استثمار بیشتر کارگران ، عدم برخورداری تمام کارگران از بیمه و ناکار بودن موارد پوششی بیمه در زمینههای بیمه بیکاری، درمان و غیره، همه و همه از نشانههای بیحقوقی مفرطی است که بر کارگران ایران میرود. ما ضمن محکوم نمودن ادامه این موارد، خواهان اعتراضات سازمانیافته کارگران برای از بین بردن این موارد هستیم.
۴- ما ضمن حمایت از منافع کارگران مهاجر در ایران، خود را بخشی از جنبش جهانی طبقه ی کارگر دانسته و لازم میدانیم دربارهی مبارزات جاری در دیگر نقاط جهان اعلام کنیم که: مبارزات ضد دیکتاتوری مردم در کشورهای عربی و شمال افریقا باید با این اصل مهم آمیخته شود که برای سوق دادن مبارزات به نفع مطالبات طبقاتی و جلوگیری و یا مبارزه علیه حکمرانی توسط اشکال جدیدی از سرمایهداری، و برای به دست آوردن هر درجهی بیشتر از آزادیهای اجتماعی وسیاسی و نیز کسب مطالبات اقتصادی و معیشتی، لازم است مبارزات با افزایش هر چه بیشتر و شکل گیری اشکال لازم سازمانیابی طبقاتی و کارگری و با تقابل هر چه بیشتر با جریانات سرمایه داری انجام پذیرد.
همچنین ما از ضمن حمایت و تحسین مبارزات ضد سرمایه داری در امریکا و اروپا ، از جمله جنبش اشغال وال استریت و جنبش ۹۹% و نیز اعتصابات عمومی کارگران در کشورهای اروپایی، تاکید میکنیم که طبقه ی کارگر در این کشورها باید در خلال اعتراضات خود به افزایش درجه ی سازمانیابی و تشکلیابی رادیکال خود و ایجاد و یا تقویت سازمانها و احزاب کارگری خود بپردازند تا بتوانند هرچه بیشتر مهر طبقاتی خود را بر روی این مبارزات و اعتراضات بزنند.
۵- ما یگانه راه بهبود در وضعیت معیشتی- اقتصادی کارگران و کسب هر درجه بیشتر از آزادیهای سیاسی و اجتماعی را در تقویت آگاهی طبقاتی و افزایش توان سازمانیابی و تشکل یابی کارگران می دانیم. ایجاد تشکلهای مستقل از دولت و کارفرماها و خودساخته و طبقاتی کارگری حق مسلم ماست و ما برای ایجاد آن از دولت اجازه نمیخواهیم بلکه دولت تنها وظیفه ی ثبت تشکلهای مستقل ما را بر عهده دارد.
۶- اعتراض و اعتصاب، حق تشکل، تحزب، آزادی بیان و قلم و مطبوعات، آزادی فعالیتهای اجتماعی و سیاسی، حق مسلم ماست. ما تداوم اجرای حکم اعدام، تعقیب قضایی، اخراج، تهدید و زندانی کردن فعالین اجتماعی را محکوم کرده و خواستار آزادی بی قید و شرط فعالین کارگری از جمله رضا شهابی، رسول بداقی، علی نجاتی، بهنام ابراهیم زاده، عبدالرضا قنبری، شاهرخ زمانی، علی اخوان، مهدی فرحی شاندیز، محمد جراحی و دیگر کارگران و فعالین کارگری هستیم.
۷- ما بر لزوم اتحاد و همبستگی بخشهای مختلف طبقه ی کارگر اعم از کارگران بخش صنعت، خدمات، معدن، کشاورزی، حمل و نقل، معلمان، پرستاران و سایر بخشهای طبقه ی کارگر تاکید می کنیم. همچنین ما ضمن حمایت از مطالبات بازنشستگان، خواهان ادارهی سازمان تامین اجتماعی به دست نمایندگان منتخب کارگری و نمایندگان تشکلهای مستقل کارگری هستیم.
۸- کار کودکان فارغ از ملیت، قومیت، نژاد و مذهب باید ممنوع شمرده شده و آموزش رایگان برای همهی کودکان( افراد زیر ۱۸ سال) باید اجباری شمرده شود. همچنین تبعیضهای آشکاری که در مورد زنان از جمله در زمینههای اقتصادی- اجتماعی می رود، و از جمله نابرابریهایی که در مورد زنان کارگر در محیطهای کار و در قوانین کار وجود دارد محکوم است. ما ضمن حمایت از فعالین جنبش لغو کار کودک ، فعالین جنبش زنان و دیگر جنبشهای اجتماعی از جمله جنبش دانشجویی، خود را متحد آنان میدانیم.
۹- روز جهانی کارگر، اول ماه مه، باید تعطیل رسمی شمرده شود و هرگونه ممنوعیت برگزاری مراسم در این روز ملغی گردد.
۱۰- ما کارگران ایران خود را بخشی از جنبش جهانی طبقهی کارگر و دارای منافع مشترک با آنان و کل طبقه ی کارگر را در تضاد و نزاع با طبقهی جهانی سرمایهداری می دانیم. ما کارگران، هرگونه تهدید و تحریم اقتصادی و جنگ افروزی توسط سرمایه داری آمریکا و اروپا و دیگر کشورهای سرمایه داری و هرگونه بهانه سازی برای جنگ و تحریم و به منظور رفع بحران و کسب بهانه برای سرکوب داخلی از سوی دولت ایران را که همگی تنها فقر وفلاکت برای کارگران ایران و جهان به وجود می آورد را محکوم می کنیم. کارگران ایران و جهان، در این جنگها طرف هیچ کدام از دولتهای سرمایهداری چه داخلی و چه خارجی نخواهند بود.
زنده باد همبستگی جهانی طبقه کارگر
پیش به سوی تقویت سازمانیابی و تشکلیابی کارگری
