به نقل از خبرگزاری ها آمده است:
“ژنرال احمد العسیری، سخنگوی ارتش دفاع عربستان سعودی روز پنجشنبه گفته بود که ریاض آماده است تا برای نبرد با گروه حکومت اسلامی، نیروی زمینی به سوریه اعزام کند منوط به اینکه رهبران ائتلاف ضد داعش در نشست آتی خود در بروکسل با عملیات زمینی در این کشور موافقت کنند.”
و در مقابل آقای جعفری تهدید کرده و گفت:
“فرمانده کل سپاه پاسداران روز شنبه گفت: «رژیم آل‌سعود ادعا کرده نیروی مستقیم به سوریه می‌فرستد، اما فکر نمی‌کنم جرات این کار را داشته باشد و اگر این کار را کنند تیر خلاص به خود زده‌اند.»”
سالیان درازی است که دو کشور قدرتمند جمهوری اسلامی {اسلامی شیعه} و سلطنتی عربستان {اسلامی سنی} با صرف میلیاردها دلار نفتی سرمایه مردم کشورشان به تجهیز ایدئولوژیک، سیاسی، تشکیلاتی و نظامی طرفدارانشان در منطقه و هر آنجائیکه امکان نفوذ داشته اند، پرداخته اند. یکی خواهان قدرت گیری رادیکالهای اسلامی وهابی ــ داعشی در کشورهای اسلامی و دیگر خواهان برپائی امپراطوری اسلامی شیعه. یکی تا آنجا پیش رفته که نیروهای افراطی ای مانند القاعده، طالبان و داعش را مستقیم و غیر مستقیم زیر چتر حمایتی خود گرفته و آن دیگری از تروریستهائی مانند حزب الله لبنان، حماس و انواع ملیشیای مسلح عراقی و شیعیان حمایت مالی و نظامی می کند.
تاکنون جنگ بین این دو قدرت، با انبوه سلاح های مخرب در انبارهایشان، نیابتی بوده است. جنگ هائی مانند، درگیری های نظامی داخل لبنان، شورش های بحرین، خوزستان ایران، جنگ شیعه و سنی در عراق، نبرد های خونین در یمن و سرانجام جنگ فاجعه آمیز، غیر انسانی و جنایتکارانه در سوریه. این جنگ نیابتی در دو زمان وارد فازی شده که دیگر نیابتی صرف نبوده وبلکه تبدیل به جنگی نیمه نیابتی شده است. یکی مداخله نظامی مستقیم جمهوری اسلامی در سوریه و دیگری مداخله مستقیم عربستان و متحدینش در یمن. دیگر طرفین به تجهیز و مسلح کردن طرفدارانشان اکتفا نکرده، بلکه نیروی نظامی خود را وارد عمل کرده اند. و این خود به اندازه کافی خطرناک می باشد. اما با دو خبری که در بالا آورده ام آیا منطقه و جنگ نیابتی ی بیهوده ، ارتجاعی، جنایتکارانه ای که تاکنون جان هزاران نفر از انسانهای کشورهای منطقه را گرفته است، به جنگی مستقیم بین این دو قدرت تبدیل می شود؟
ورود نیروهای نطامی عربستان به خاک سوریه امکان چنین خطری را بیش از پیش به واقعیت تبدیل خواهد کرد. پیاده نظام بدون حمایت هوائی وارد عمل نمی شود، یعنی مداخله عربستان و متحدینش، مداخله ای تمام عیار خواهد بود. دیگر این دو قدرت از دور به رصد کردن نظامی یکدیگر نپرداخته و هر لحظه ممکن است نیروهای جنگی شان رودروی یکدیگر قرار گرفته و با شیلیک تیر اول جنگی فراگیر شعله ور شود. در آنصورت، تمام منطقه وارد جنگ با یکدیگر خواهند شد. جنگی مذهبی و بی سرانجام با شرکت قدرت های بزرگ و کوچک منطقه. جنگی نه بین کشورها و نیروهای نظامی کلاسیک در جبهه های جنگی، بلکه در هر آنجائیکه شیعه و سنی کنار همدیگر زندگی می کنند. حتی تصور چنین سناریوئی خوف انگیز است.
ابعاد فاجعه به منطقه محدود نخواهد شد. هنوز بیش از ۳۰% انرژی مورد نیاز دنیا در این منطقه تولید می شود. شوک نفتی حاصل ار این جنگ می تواند اقتصاد دنیا را به لرزه انداخته و قیمت نفت را به مرزهای غیر قابل پیش بینی برساند. تنها روسیه، بعنوان بزرگترین تولید و صادر کننده مواد انرژی زای فسیلی خارج از اوپک و کنسرنهای تواید کننده اسلحه، از بروز چنین فاجعه ای سود برده و خوشحال خواهند شد.
فکر نکنم برای هیج فرد انساندوستی ابعاد فاجعه انسانی و اقتصادی حاصل از این جنگ مستقیم ناروشن باشد. باید با تمام نیرو و توان ممکن به جلوگیری از این خطر سهمناک پرداخت و تا دیر نشده جلوی چنین فاجعه ای را گرفت.
منوچهر مقصودنیا ۰۶.۰۲.۲۰۱۶
