علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاە در دولت روحانی کە سە سال پیش با وعدە های فریبندە بە کارگران بر مسند وزارت نشست و قول دادە بود وضعیت معیشتی کارگران را بهبود دهد، بتازگی در یک همایش کە در آذربایجان شرقی، تحت عنوان همایش بزرگ استانی تشکیلات کارگری و کارفرمایی” برگزار شد، گفتە است”سفرە ها تهی تر شدەاند”. نظر بە اینکە اذعان بە این واقعیت در یک همایش بە اصطلاح کارگری و کارفرمایی صورت گرفتە، اشارە وزیر کار بایستی بە تهی تر شدن سفرە کارگران بودە باشد. اذعان بە تهی تر شدن سفرەهای کارگران، توسط یک مقام ارشد دولتی در حالی صورت می گیرد کە تا همین یکی دوهفتە پیش ایشان و مدیران ارشد وزارت خانە تحت مسئولیت ربیعی با استناد بە آمار تورم و ادعای افزایش دستمزد بیش از سطح تورم، یکسرە سخن از بهبود وضعیت معیشتی کارگران می گفتند و بسیاری از مقامات دولتی و حواریون دولت نیز هنوز بر این ادعای باطل اصرار می ورزند و آن را جزء کامیابی های دولت می نامند.
فارغ از این کە انگیزە پشت پردە این گفتە ربیعی در مقطع کنونی چە بودە، اما گفتە وی در واقع اذعان بە ناکارآیی آن رویکردی است کە وزیر کار و دولت روحانی در سە سال گذشتە در برخورد با کارگران و حقوق سندیکایی شان در پیش گرفتەاند و بە رغم آن کە تنها یکی از پیامدهای منفی آن بە اذعان وزیر”تهی تر شدن سفرەها”، بودە است، ولی هم چنان آن رویه بە قوت پیشین دنبال می شود و این رویکرد در قالب لوایح تغییر قانون کار بە زیان حقوق سندیکایی و شهروندی کارگران ادامه یافته است. لازم به تاکید است که لایحە توسعە مناطق آزاد تجاری – صنعتی قرار است با جدیت هر چە تمامتر دنبال و بسط دادە شود. از سویی دیگر دولت با جلوگیری از فعالیت اتحادیە های واقعی و مستقل کارگری و بالا بردن هزینە این گونە فعالیت ها کوشش می کند مانع مقاومت و مبارزە سازمان یافتە کارگران شود تا بدون مانع بتواند قوانین ضد کارگری مصوب خود را بە اجرا بگذارد. تداوم این رویکرد با تصویب این لوایح، یقینا بە تهی تر شدن سفرە کارگران منجر خواهد شد و با نتایجی کە این رویکرد تا کنون در پی داشتە دیگر کمتر کسی است کە نداند با تصویب این لوایح فشار بر کارگران و بر معیشت شان شدیدتر خواهد گردید.
مسلما چنان کە فعالیت اتحادیە های کارگری واقعی مانند اتحادیە های کارفرمایی آزاد بود، و این همە مانع و هزینە بر سر راە فعالیت سندیکاهای کارگری عامدانە قرار نمی دادند، نە تنها سفرەهای کارگران آنقدر تهی نمی شد کە وزیر کار دولت نیز بە آن اعتراف نماید، بلکە فساد و رشوه خواری و حقوق های چند دە میلیونی و چند صد میلیونی مقامات و مدیران نظام کە این روزها آشکار و مستند شدە اجتناب ناپذیر نمی شد. تقصیر علی ربیعی در این میان اما بسی بیشتر از دولت کنونی و دولت های پیشین است. زیرا او یکی از نخستین سازمان گران سرکوب شوراها و سندیکاهای واقعی کارگری و از بانیان تشکل های فرمایشی گوش بە فرمان وابستە بە قدرت است، کە طی ٣٧ سال گذشتە با استفادە از مقام و مسئولیتی کە در سازمان اطلاعات و در دستگاە های دولتی در اختیارش قرار دادەاند، در ایجاد فقر و بی عدالتی و فساد و استبداد و تهی تر شدن سفرە کارگران نقش بی چون و چرایی داشتە و رفتارش با حقوق کارگران در سە سال گذشتە نیز کماکان مانند گذشتە علیە کارگران و بسود سرمایە داران بودەاست. او طی سە سالی کە وزیر کار بودە، کوشش نمودە با بهرەگیری از تجربیاتی کە در اثر فعالیت در سازمان اطلاعات کسب کردە با فریب کاری و سرکوب تحرکات و تشکل های مستقل زمینە اجرای سیاست های ضد کارگری و لوایح جدید را فراهم کند. او خود هم اینک نیز بە رغم اعتراف بە یک حقیقت غیر قابل کتمان، در مقام وزیر با جلوگیری از فعالیت اتحادیە های کارگری مستقل و حمایت بی چون چرا از اتحادیە های کارفرمایی و مشارکت در تدوین سیاست های ضد کارگری دولت همچنان در تهی تر شدن سفرهای کارگران و رنگین تر شدن سفرە های سرمایەداران نقش اساسی دارد و نشانەای از تغییر رفتارش در دست نیست. او اما این حرف را در شرایطی می زند کە افشای رسوایی حقوق های نجومی مدیران دولتی و غارت سرمایە های عمومی توسط ایادی فاسد حکومت، و دورویی مقامات، شوک بی سابقەای را در جامعە بوجود آوردە و دروغ بودن ادعاهای وزیر کار بە هنگام تعیین دستمزد سال جاری را کە حاضر بە افزایش واقعی دستمزدها نشد و با کمک مدیرانی کە اکنون روشن شدە با وجود گرفتن حقوق های چند دە میلیونی اما حاضر بە افزایش دستمزد چند مرتبە زیر خط کارگران نشدند، را برملا نمودە و خشم و نفرت کارگران را بیش از همە متوجە وزیر کارنمودە است. ربیعی با گفتن این گونه حرف ها، بدون آن کە مسئولیتی رامتوجە خود بداند، سعی می کند از این خشم و کین بکاهد و مانند ٣٧ سال گذشتە در عین تظاهر بە همراهی با کارگران بر رفتار و عملکرد ضد کارگری اش سرپوش نهد تا بتواند وظایفی را کە بە او محول شدە راحت تر بە انجام برساند. او در عین حال با اذعان بە یک حقیقت، تلاش می کند تا بر حقیقتی مهمتر کە همانا ماهیت و جهت گیری ضد کارگری دولت است سرپوش نهد. طبیعتا تداوم اعتراضات فزایندە کارگری بە رغم همە موانع موجود، کە آن نیز خود گواهی بر مقاومت کارگران در مقابل سیاست های ضد کارگری رژیم دارد در کنار فضای ملتهب از افشای رسوایی حقوق های نجومی در اذعان ربیعی بە حقیقتی کە تا چند هفتە پیش منکرش بود، بی نقش نیست. تداوم و گسترش همین اعتصابات، اعتراضات و تشدید فعالیت برای تشکیل اتحادیە های کارگری و کامیابی در این زمینە هاست کە می تواند تعرض لجام گسیختە همە جناح های رژیم فقاهتی بە حقوق کارگران را از میان بردارد و سفرە کارگران را رنگین کند و بساط عوامل ضد کارگر را بر هم بزند.
