قلب زمین گرم است
این بار
شوق شکفتن دارد
انگار
از نو دمیدن های پنهان،
از نو دویدن های خون
در پنجه های نازک وترد ِ درختان،
گویی هوایی تازه می خیزد
ازاین باغ!
گویی دگر بار
زیر نگاه های حسود ِ اسب ِ توفان،
-بی اعتنا به زوزه های گرگ خونخوار ِ زمستان-
دارد به آرامی بهاری نقش می بندد
در این باغ!