هم میهنان!
این روزها خبرملاقات خانم اِشتون با چند بانوی درد کشیده ی ایرانی درراس خبرهای میهنمان قرارگرفته است؛ و انعکاس این ملاقات وآگاه کردن خانم اِشتون ازچگونگی مرگ ستاربهشتی در زندان از زبان مادر پیرو زجرکشیده اش، واینکه این مادرپس ازمراجعه به همه ی مراجع دولتی
وناامید شدن ازدادخواهی، به یک بانوی خارجی که نماینده ی کشورهای اروپایی درمذاکرات
هسته ای با ایران است، متوسل شده وچند جمله ای با او درد دل کرده است، مسئولان دولتی را چنان برآشفته که واکنش های بسیار زشت و دورازعرف بین المللی ازآن ها سر زده است و با
کلماتی ناروا و گرد آوردن برخی ازایادی خود درجلوسفارت اطریش و نصب نوشته های توهین آمیزدرباره ی بانوی ملاقات کننده، و زدن برچسب های ناچسب به خانم نرگس محمدی ( خانم
فاطمه ی رهبر، نماینده ی مجلس، او را تروریست نامیده است؛ و حال آنکه خانم محمدی اکنون بانویی چهل ساله است و درزمان وقوع برخوردهای مسلحانه دختربچه ای پنج- شش ساله بیش نبوده است.). این واکنش ها بدین سبب است که او مسئله ی نقض حقوق بشردرایران را مطرح کرده است.
ما مدافعان حقوق بشر ضمن محکوم کردن شدید این گونه اعمال، به ویژه ازسوی کسانی که درمجلس نشسته اند، اعلام می کنیم که دیگراین قبیل اتهامزنی ها و برچسب زنی ها نخ نما شده
وجزبه ریشخند گرفتن شماری ازمسئولان اموردرایران ازسوی جهانیان نتیجه ای نخواهد داشت.
چرا هرگاه ازنقض مستمرحقوق بشردرایران سخن به میان می آید، دولتیان چنین وحشت زده
برمی آشوبند وبا پرونده سازی های دروغین به دفاع ازخود برمی خیزند؟
بابک احمدی، سیمین بهبهانی، جعفرپناهی، علی رضا جباری، فریبرز رئیس دانا، اسماعیل مفتی زاده، محمد ملکی، محمد نوری زاد
