لزوم حمایت از اسماعیل بخشی، طرح مرثیه برای یک رویای سیاسی نیست. اسماعیل بخشی در بیست و پنج روز بازداشت، به اشکال مختلف شکنجه شده است. روزهای اول او را به سیاق آنچه که روزگاری ساواک می‌کرد و بعدها وزارت اطلاعات الگوبرداری کرد، با کابل زده‌اند. حین دستگیری با باتوم و شوکر به بیضه‌هاش ضربه زده‌اند. در روزهای بعد با داروهای توهم‌زا ارتباط او با جهان واقعی را قطع کرده‌اند. گویی سرمایه‌داری نامتعارف حاکم بر ایران تمام بغض و کینه‌ی خود از کارگران آگاه را بر سر اسماعیل خالی کرده است. اما سبب شکنجه‌ی اسماعیل بخشی، نمایندگی هفت هزار کارگر معترض نیشکر هفت‌تپه بوده است. «اسماعیل بخشی» اسم خاص مطالبه‌ی «نان، کار، آزادی، اداره‌ی شورایی» توسط چند هزار کارگر در اهواز و البته شهرهای دیگر ایران است.
از این حیث حمایت بی‌قید و شرط از اسماعیل بخشی که در روزهای بازداشت او با تمام توان انجام شد، در شرایط فعلی که رنج شکنجه بر تن و روان اوست، باید به هر طریق ممکن ادامه پیدا کند. حمایت از اسماعیل بخشی حمایت از تداوم مبارزه‌ی موثر کارگران، در هر وضعیتی است.
ما فعالان و تشکل‌های کارگری، دانشجویان حامی هفت‌تپه، فعالان اجتماعی، وکلا، فعالان حقوق بشر و تمام کسانی را که اولاً دغدغه‌ی آزادی و عدالت اجتماعی را دارند و دوماً توان حمایت از اسماعیل بخشی را دارند فرا می‌خوانیم تا از اسماعیل بخشی حمایت کنند. حتی شده در سطح اطلاعیه و بیانیه‌های حمایت! تمام آنان که از فریادهای اسماعیل بخشی به وجد آمده‌اند مسئولیت دارند تا حداقل از نظر روانی به حمایت از اسماعیل بخشی برخیزند.
همراه شو عزیز
تنها نمان به درد
کین درد مشترک
هرگز جدا جدا
درمان نمی‌شود…
گروه کار مجاری حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
