آقای فیاض زاهد فعال سیاسی در سایت “کلمه” با اشاره به تجمعات اخیر مردمی نوشته است کە “با توجه به وضعیت موجود اعتقادم بر این است که بحران و اعتراضات مردمی گستردهتر خواهد شد. من در گذشته نیز پیشبینی کرده بودم که با موج گسترده و عظیمی از اعتراضات خیابانی مواجه خواهیم شد که در دیماه گذشته بخشی از آن را دیدیم و در ماههای آینده نیز این اعتراضات بیشتر خواهد شد و اگر به صورت جدی به این موضوع پرداخته نشود، میتواند برای کشور به یک بحران ملی و امنیتی تبدیل شود که ریشههای آن به نارضایتیهای عمومی، فشارهای داخلی و باور اینکه سیستم داخلی دچار فساد گسترده است برمیگردد.” اما او در آخر با اما و اگرهای ویژه اصلاح طلبان، سعی کرده باز هم به امام زاده اصلاح طلبی دخیل ببندد، امام زاده ای که خود بارها اعتراف کرده است که از او همتی نخواهید دهید. واقعیتی است که شعارهای مردم از دی ماه ۹۶ همچنان رادیکال تر شده، و جهت ساختار شکنی آنها به خوبی دیده می شود. انتخاب خیابان فرصت های بهتر و انتخاب دقیق تری برای رسیدن به اهداف معین معترضین است.
بحث بر سر توانایی های دولت نیست، بلکه جامعه به این نتیجه رسیده است که “نظام” جمهوری اسلامی به پایان کار رسیده و از همان آغاز نشان داده است که اصولا قادر به برنامه ریزی و ارائه راه کاری برای پیشترفت و اداره کشور ندارند. در واقع بادی وزیده و این حضرات را به بالای شاخه ای پرت کرده است، و حال مردم به این نتیجه رسیده اند که باز هم باید بادی بیاید و این حضرات را از بالا به پایین پرت کند. واقعیتی است که ۸ سال جنگی که تقریبا پس از انقلاب بهمن به وقوع پیوست، بیشتر از هر چیز فرصتی شد برای اداره کنندگان جمهوری اسلامی تا بتوانند اهرم های نظامی و امنیتی را تقویت کنند تا در صورت لزوم به جان این ملت بیندازند و همین طور هم شد و این تنها پلانی بود که از پیش تهیه شد و امروز هم به گستردگی کشور ما دارد عمل می کند. هیچ بی ربط نبود که آیت الله خمینی می گفت جنگ از الطاف خفیه الهی است! و باز هم بی دلیل نیست که سرداران سپاه به جای پاسخ به ناملایمات جامعه که خود از بازیگران اصلی آن هستند، آدرس انبارک های اسلحه را به رخ ملت می کشند. آقای فیاض نگفته است چطور می شود با وجود همین مسولینی که باعث فساد و رانت و بحران های فرهنگی و ملی شده اند و با وجود یک حکومت دینی می شود در کشور به یک تعامل و یک تفاهم ملی رسید و به اقتصاد کشور سامان بخشید.