اول مهر زنگ‌های مدارس و دانشگاه‌ها به صدا درمی‌آیند و با خود طنین صدای شادمان کودکان، نوجوانان و جوانان میهن برای تحصیل و فراگیری علم و دانش را به ارمغان می‌آورند.
در سال تحصیلی جدید، بیش از 12,5 میلیون دانش‌آموز، بیش از یک‌میلیون معلم و ۴ میلیون دانشجو با شور و امید در کلاس‌های درس حاضر می‌شوند. ما این روز خجسته را به همه دانش آموزان و دانشجویان، خانواده‌ها، معلمین و استادان دانشگاه‌ها تبریک می‌گوییم.
امسال هم بسان سال‌های گذشته هم‌زمان با این شور و اشتیاق، در آن‌سوی دیوار مدارس هزاران کودک آرزومند تحصیل با حسرت و با چشمانی گریان، در چهارراه‌ها و کارگاه‌ها، برای لقمه نانی به‌اجبار از دنیای کودکی جداشده و بسیار زود و نابهنگام وارد بازار کارشده و مورد استثمار قرار می‌گیرند. کودکان کار و کودکان خیابانی بی‌پناه‌ترین و آسیب‌پذیرترین گروه اجتماعی را تشکیل می‌دهند.
قریب به چهار دهه است که تاریک اندیشان بر آموزش‌وپرورش تسلط یافته‌اند. آنها با نشاندن خرافه به‌جای علم، ارائه تصویری مخدوش از تاریخ ایران به دانش آموزان، سرکوب خلاقیت‌های هنری کودکان و نوجوانان، جدایی دختران و پسران و بسیاری اقدامات دیگر، نظام آموزش کشور را با مشکلات عدیده روبرو ساخته‌اند. ریشه این برخورد در نگرش ایدئولوژیک، دخالت دین و حوزه‌ها در امر آموزش نهفته است در جمهوری اسلامی مراکز آموزشی همواره کانون چالش بین نیروهای تاریک‌اندیش و روشنگر بوده است. نگاه تاریک اندیشانه و خرافاتی، همچنان بر امر آموزش در مدارس و دانشگاه‌ها سنگینی می‌کند. , معلمین معترض و دانشگاهیان منتقد یا به بند کشیده شدند و یا اخراج و بازنشسته گردیدند. .
بحران اقتصادی، فقر و طبقاتی شدن نظام آموزشی، به بی‌سوادی میلیون‌ها کودک و نوجوان، ترک تحصیل بیش از هفت میلیون کودک و نوجوان زیر هیجده سال انجامیده است، خانواده این کودکان قادر نیستند هزینه آموزش و دفتر و قلم و کتاب آنها را تأمین کنند . در شهرهای بزرگ ایران، آموزش عمومی روزبه‌روز بیشتر جنبه کالایی می‌یابد و شکاف سطح تحصیل بین مدارس دولتی و غیر دواتی افزایش می‌یابد.
حق آموزش به زبان مادری یک حق انسانی و حقوق بشری است که در اسناد و معاهدات حقوق بشری ازجمله اعلامیه جهانی حقوق زبانی، منشور زبان مادری، اعلامیه حقوق اشخاص متعلق به اقلیت‌های ملی، زبانی، مذهبی، کنوانسیون حقوق کودکان، منشور بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و … بر آن تأکید شده است. این حق طبیعی و انسانی در جمهوری اسلامی ایران نادیده گرفته می‌شود. امسال هم بسان سال‌های پیشین تعداد قابل‌توجهی از فرزندان این کشور را که به ملیت‌های ترک، کرد، بلوچ، عرب، ترکمن و غیره تعلق دارند از حق ابتدایی آموزش به زبان مادری محروم هستند .
در جمهوری اسلامی، بهاییان حق تحصیل در دانشگاه‌ها و استخدام دولتی را ندارند و اگر هم دست به ایجاد ” دانشگاه‌های مخفی و یا خانگی ” بزنند به‌شدت با آنها برخورد شده و دست‌اندرکاران آنها را به زندان می‌اندازند. در ایران میلیون‌ها افغان و یا افغان تبار زندگی می‌کنند. فرزندان آنها از حق آموزش حتی آموزش ابتدایی محروم‌اند.
ما بر این باوریم که اکنون بیش از هر زمان دیگر، توجه ویژه به امر آموزش، حذف امر پرورش از وزارت آموزش‌وپرورش، اختصاص بودجه لازم برای مراکز آموزشی، بازنویسی کتاب‌های درسی و حذف نگرش واپس‌گرا و خرافاتی از کتاب‌ها، تغییرات در کادر وزارتخانه‌های آموزش‌وپرورش و آموزش عالی، توجه اکید به کودکان کار و کودکان خیابان، باید در اولویت کارهای دولت آقای روحانی قرار گیرد. ما بر تأمین برنامه زیر در امر آموزش تأکیدداریم:
ـ بهره‌مند شدن همگانی از حق تحصیل رایگان؛
– تأمین ایمنی مدارس و اماکن آموزشی؛
– مبارزه با پدیده ننگینی به نام «کودکان کار» و «کودکان خیابانی»؛
– استقلال مدارس و نظام آموزشی از حوزه‌ها و مراکز دینی؛
– ایجاد فضای سالم و امن برای تحصیل و اندیشیدن در مدارس و محیط‌های آموزشی؛
ـ آموزش به زبان مادری؛
ـ پایان دادن به بی‌عدالتی نسبت به ثبت‌نام و آموزش شهروندان بهایی و نیز کودکان مهاجر افغان و برداشتن همه موانع تحصیل آنان در مدارس ایران؛
– ارتقای کیفی کتاب‌های درسی و امکانات آموزشی
ما ضمن آرزوی موفقیت برای دانش آموزان و دانشجویان میهنمان در این سال تحصیلی، امیدواریم که سال آینده شاهد حضور همه کودکان و مشتاقان به تحصیل در مدارس باشیم.
گروه کار جوانان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
٣۱ شهریور ۱٣۹۶ برابر با ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۷
