اول ماه مه، روز جهانی کارگر هر سال، مجالی دوباره برای همبستگی با جنبش کارگری ایران و حمایت از آن، توسط تمام نیروهای آزادی‌خواه و عدالت‌طلب است. جنبش کارگری ایران در حالی برگزاری و بزرگداشت اول ماه مه، روز جهانی کارگر را تدارک می‌بیند که هفته‌ی اخیر، لحظاتی مهم و سرنوشت‌ساز از مبارزات کارگری در ایران در جریان است. بر خلاف ادعاهای دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی و نیروهای راستِ هم‌راستا با این نهادها، اعتصاب کارگران نفت تحت عنوان کمپین ۱۴۰۲ در روزهای گذشته نشان داد که جنبش کارگری و مبارزه برای مطالبات زحمتکشان و مزدبگیران، نه تنها تعدیل و تضعیف نشده است، بلکه حتی در امنیتی‌ترین شرایط موجود و تحت فشارهای امنیتی و تبلیغاتی ادامه دارد.
یک سال اخیر و با وقوع جنبش مترقی «زن، زندگی، آزادی»، جنبش‌های سیاسی و اجتماعی مترقی در ایران، مبارزه‌ای هم‌سو و هم‌آهنگ علیه وضعیت موجود را تدارک دیدند. نگاهی به شعارهای مترقی جنبش، مناطق اوج‌گیری آن و همچنین جان‌باختگان و زندانیان آن، نشان از اهمیت مطالبات طبقاتی و معیشتی در این جنبش دارد. «زن، زندگی، آزادی»، صدای تمام حذف‌شدگان و طردشدگان بود و کارگران، معلمین، بازنشستگان، پرستاران و دیگر زحمتکشان و مزدبگیران در این میان نقشی حذف نشدنی دارند. جنبش کارگری ایران، در همبستگی با جنبش معلمان، جنبش زنان و جنبش دانشجویی، جایگاه با اهمیتی در این مبارزه‌ی سراسری دارد و البته هزینه‌های سنگینی را نیز متحمل شده است. بازداشت ده‌ها نفر از فعالان این جنبش‌ها تنها گوشه‌ای از این هزینه‌هاست. علی‌رغم طرح شدن ادعای عفو و آزادی زندانیان، در هفته‌های اخیر تعداد قابل توجهی از این زندانیان مجددا به دادگاه و زندان فرخوانده شده‌اند.
منشور مطالبات حداقلی که به امضای بیست تشکل صنفی در داخل کشور رسیده است، انعکاس مبارزه‌ی طبقاتی و معیشتی در پرتوی جنبش زن، زندگی، آزادی بود. در روزهایی که آلترناتیوتراشی توسط دولت‌های غربی و سرویس‌های امنیتی در جریان بود، انتشار منشور مطالبات حداقلی اقدامی شجاعانه و به موقع بود که حداقل‌های مورد نظر جنبش‌های مترقی در ایران و سمت‌وسوی مبارزات آنها را نشان دهد.
با وجود تداوم مبارزات جنبش کارگری و مقاومت اقشار و گروه‌های اجتماعی مختلف علیه وضعیت موجود، وضعیت اقتصادی و معیشتی طبقات فرودست، کارگران و طبقه‌ی متوسط در سال جاری نیز نزول چشم‌گیری داشت. قیاس میان میزان افزایش حداقل دستمزد و تورم نشان از کاهش دستمزد کارگران و زحمتکشان و افزایش هزینه‌های زندگی دارد. فساد سیستماتیک و سوء مدیریت جمهوری اسلامی و تحریم‌های اقتصادی وضعیتی را به بار آورده است که فقر و بیکاری هر روز وضعیت دشوارتری را بر مردم ایران تحمیل می‌کند.
ما، جمهوری‌خواهان سکولار و دموکرات ایران در بلژیک، ضمن اعلام همبستگی با جنبش کارگری، معلمین و دیگر مزدبگیران در بزرگداشت اول ماه مه، روز جهانی کارگر اعلام می داریم:
* جنبش «زن، زندگی، آزادی» را در راستای مطالبات آزادی‌خواهانه و عدالت‌طلبانه در ایران می‌بینیم و از آن پشتیبانی می‌کنیم،
* جنبش‌های مطالبه‌محور کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان و سایر اقشار و گروه‌های مترقی را با اهمیت و در مسیر تحول سیاسی در ایران ارزیابی می‌کنیم،
* خواهان آزادی فوری و بی‌قیدوشرط همه زندانیان سیاسی – عقیدتی و مدنی هستیم،
* سیاست‌های اقتصادی جمهوری اسلامی را در راستای تحمیل فقر و فلاکت بر مردم برای گریز از پرتگاه ارزیابی می‌کنیم و تداوم این سیاست‌ها و در نتیجه تداوم فشارهای اقتصادی بر طبقات فرودست جامعه را محکوم می‌کنیم و برای تغییر آن مبارزه می‌کنیم،
* تحریم‌های اقتصادی علیه مردم ایران را نه در راستای تضعیف جمهوری اسلامی که موجبات افزایش فشار اقتصادی بر مردم ایران می‌دانیم و خواهان توقف آن هستیم،
* از منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل، سازمان و گروه صنفی در ایران حمایت می‌کنیم و آن را انعکاس مطالبات اقشار و طبقات فرودست و نیروهای سیاسی مترقی می‌دانیم.
ما بر این باوریم که مبارزه علیه جمهوری اسلامی، با اتحاد و همبستگی میان اقشار مختلف مردم و با نقش‌آفرینی جنبش‌های اجتماعی مترقی راه به گذار از جمهوری اسلامی و تاسیس یک جمهوری سکولار و دموکرات در ایران خواهد برد. مبارزه‌ای که هم‌اکنون و همین لحظه نیز در خیابان‌های ایران ادامه دارد.
جمهورىخواهان سکولار دموکرات ایران در بلژیک/۱۱اردبیهشت ۱۴۰۲ برابر با اول ماه مه ۲۰۲۳
