فداییان خلق!
به شما درود می فرستیم و به نمایندگی از سوی اعضای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) فرا رسیدن سی و هفتمین سالگرد بنیان گذاری جنبش فدائی را به یکایک شما شادباش می گوییم.
در سال‌گشت ۱۹ بهمن یاد رنج و رزم صدها و هزاران فدایی خلق در دوران طولانی حیات جنبشمان را ارج می نهیم و به همه رفقائی که در سالیان دراز با مایه گذاشتن از جان و جوانی خود در این راه پرسنگلاخ طی طریق کرده اند، احترام می گذاریم و در برابر آنان سر تعظیم فرو می آوریم.
۱۹ بهمن پیش و بیش از هر چیز یک نماد است، نماد وحدت گروه های مختلف و رادیکال چپ و زایش جنبشی پوینده در راه سوسیالیستم در بطن خفقان رژیم سلطنتی. هم از این روست که گر چه وحدت گروه های بنیانگذار و تشکیل “چریک های فدایی خلق” در بهار سال ۱۳۵۰ جامه عمل پوشید، ۱۹ بهمن به عنوان روز بنیانگذاری جنبش فدایی، به تاریخ معاصر کشور ما راه یافته است و به این عنوان همواره و هر ساله از سوی فداییان خلق در هر جا و تحت هر شرایطی بزرگ داشته می شود.
سالها و دهه ها از ۱۹ بهمن می گذرد. در گذر این ایام بسیار چیزها در میهن و جهان ما تغییر یافته است. ما نیز تغییر کرده ایم. جنبش ما دیگر آن جوانه نورسته نیست، بلکه بیش از سه دهه و نیم از عمر آن میگذرد. دهه های پربار و پرثمر.
ما فداییان خلق در درازای این همه سال ها از انحراف و اشتباهاتی مبرا نبوده ایم. اما ادعای ما این است که نیروهای جنبش فدایی از گذر این سال ها و دهه ها و از خطاهای خود بسیار آموخته اند و آن ها را در عمل بکار بسته اند.
اما دگرگونی ها، خطاها و درسآموزی ها در یک چیز خللی وارد نیاورده است، در باور ما به سرانجامی عادلانه برای جامعه بشری و در تلاش بیدریغ ما برای برپایی جامعه ای که حرف اول و آخر را در آن دمکراسی و عدالت اجتماعی می زند.
جنبش ما در دورانی از حیات خود خواسته و ناخواسته، خودآگاه و ناخودآگاه به برخی از ارزشهای انسانی و عادلانه چون آزادی و دمکراسی کم بها داده است. از این رو است که ما امروزه در نگاه خود جای برجسته ای را برای آزادی، حقوق بشر و دمکراسی قائل هستیم و عمیقا اعتقاد داریم که آزادی با عدالت اجتماعی، دمکراسی با سوسیالیسم پیوند عمیقی دارند و از هم تفکیک ناپذیرند. به نظر ما همه انسان ها از خرد برخوردارند و خردمندی و آزادی دو جز بهم پیوسته اند و سلب آزادی از فرد به معنی نفی خردورزی آن است. اما آزادی بدون عدالت اجتماعی به شکل گیری جامعه ای منجر میشود که در آن تنها اقلیتی از جامعه از آزادی بهره میگیرند و بقیه در قید تامین حداقل معاش میمانند. از نگاه ما سوسیالیسم بدون دمکراسی به توتالیتاریسم می انجامد و دمکراسی بدون سوسیالیسم به تداوم حیات نظام استثماری سرمایه داری منجر میگردد. ما عمیقا به سوسیالیسم دمکراتیک باور داریم.
دوستان عزیز!
سالگرد ۱۹ بهمن همزمان با سالگرد انقلاب بهمن است. انقلاب بهمن سال ۱۳۵۷ به عمر نظام سلطنت پهلوی نقطه پایان گذاشت و جای آن را نظام جمهوری اسلامی گرفت. اما در این دگرگونی نه آزادی در کشور ما تامین گردید، نه دمکراسی استقرار پیدا کرد و و نه اکثریت مردم ما به رفاه نسبی دست یافت. آنچه نصیب مردم ما شد همانا داغ و درفش، فقر و فلاکت بود.
از سوی دیگر رشد بیش از صد در صدی جمعیت در ۳۰ سال گذشته، توسعه نیافتگی، استیلای سرمایه داری لگام‌گسیخته تجاری و دلالی بر شئونات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور، رشد بی سابقه رانت خواری و فساد، بی برنامگی و برنامه های مخرب اقتصادی حکومت و حیف و میل سرمایه ها و دارایی های کشور منجر به افزایش نرخ بالای بیکاری، گسترش فقر، تورم روزافزون و تعمیق شکاف های اجتماعی و طبقاتی در جامعه گردیده است. از جمله نشانه های این وضعیت نامطلوب فحشا، کودکان خیابانی و کارتونخوابی است.
جمهوری اسلامی که با شعار دفاع از مستضعفین و برچیدن حلبی آبادها قدرت را در دست گرفت، بانی جامعه ای گردید که در یک قطب آن فقر و بیکاری در ابعاد عظیمی انباشته شده و در قطب دیگر ثروت های بیکران در دست اقلیتی غارتگر متمرکز شده است.
یاران گرامی!
در طی دو دهه اخیر نظام سرمایه داری پس از فروپاشی اتحاد شوروی و کشورهای هم پیمان آن، بر جهان مسلط شده است. پیآمد سلطه جهانی سرمایه داری افزایش شکاف میان کشورهای فقیر و غنی، میان اقشار مختلف اجتماعی حتی در کشورهای سرمایهداری پیشرفته است. روند پس گرفتن امتیازات اجتماعی که طبقات و اقشار زحمتکش در طی دهه ها مبارزه اجتماعی در کشورهای سرمایهداری پیشرفته به دست آورده بودند، کماکان ادامه دارد.
پیامدهای تسلط سرمایه داری زمینه را برای رشد جنبش های اجتماعی عدالت خواهانه و نیرو گرفتن چپ فراهم آورده است. به حکومت رسیدن نیروهای چپ در بیشتر کشورهای آمریکای جنوبی و نیز چرخش به چپ در تعدادی از کشورهای اروپایی نشانه بارز این امر است.
در کشور ما نیز بجهت گسترش فقر، بیکاری، تعمیق شکاف طبقاتی و رشد ناهنجاری های اجتماعی، گرایش به اندیشه های چپ در حال رشد است. هم اکنون گرایش چپ در دانشگاه های کشور به یک نیروی جدی تبدیل شده و با سیمای چپ و با شعار آزادی و برابری برآمد کرده است. چپ نیروئی پویا و ماندگار در جامعه ما است و با سرکوب ارگان های امنیتی از صحنه سیاسی کشور حذف نخواهد شد. جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ صدها تن از نیروهای چپ را به جوخه های اعدام سپرد و هزاران تن از آنان را وادار به مهاجرت کرد، اما قادر نشد ریشه چپ را از جامعه ما بکند. امروز ما شاهد سربرآوردن نسل جدیدی از چپ هستیم. دستگیری گسترده دانشجویان چپ توسط ارگان های امنیتی جمهوری اسلامی هم به ریشه کن شدن چپ در جامعه ما منجر نخواهد گشت.
یاران عزیز!
امروز چپ ایران از تجربه گران‌بار چندین دهه فعالیت در صحنه سیاسی کشور و تجربه جهانی چپ برخوردار است. ضرورت دارد که آن تجربیات به کار گرفته شود، نگرش های حاکم بر چپ در سطح ملی و جهانی مورد نقد قرار گیرد و برپایه آن، نگرش ها و برنامه چپ سوسیالیستی تدوین گردد. سازمان ما در دهه گذشته گام هایی در این جهت برداشته است و کنگره دهم در ادامه این اقدامات با آگاهی بر این ضرورت، کمیسیونی را انتخاب و وظیفه تدقیق نگرش های چپ و تدوین برنامه را به آن سپرد.
کمیسیون با این نگاه فعالیت خود را آغاز کرده است که کار سترگ تدوین نگرش ها و برنامه چپ دمکرات نه وظیفه یک سازمان، بلکه کار مشترک نیروهائی است که بر پیوند تنگاتنگ بین دمکراسی و سوسیالیسم باور دارند.
رفقای گرامی!
کنگره دهم سازمان ما بر ضرورت تشکیل حزب چپ فراگیر، دمکرات و مدرن پای فشرد و از ارگان های سازمانی خواست که در راه تحقق آن گام بردارند. ما برآنیم تا همراه با تدوین نگرش ها و برنامه چپ سوسیالیستی، لازم است گام های عملی برای همکاری و سرانجام وحدت نیروهائی که به دمکراسی و سوسیالیسم اعتقاد دارند، برداشت و برای تحقق آن برنامه ریزی کرد. به نظر ما لازمه تشکیل حزب چپ فراگیر، دمکرات و مدرن پیوند بین نیروهای چپ معتقد به دمکراسی و سوسیالیسم در داخل و خارج از کشور و پیوند بین نسل جدید چپ با نسل های قبلی چپ است. امیدواریم تلاش ها برای وحدت چپ سوسیالیسی و سرانجام تشکیل حزب چپ به ثمر نشیند و چپ دمکرات بتواند در صحنه سیاسی کشور و در دفاع از منافع کارگران و مزد بگیران نقش شایسته ایفا کند.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۱۷ بهمن ۱۳۸۶
