این روزها انتقادها از دولت ابراهیم رئیسی و شخص او فزونی گرفتەاند. علت آن هم وخیم شدن بیشتر وضعیت اقتصادی و معیشتی در کشور است. با گذشت هشت ماە از شروع کار دولت جدید نەتنها هیچ وعدەای در خصوص خانەسازی، کاهش قیمتها، کاهش و تثبیت قیمت ارز، سروسامان دادن بە وضعیت اقتصادی و غیرە تامین نشد، بلکە شاهد بدتر شدن وضعیت زندگی مردم هم هستیم.
کار بە جائی رسیدە است کە اصولگرایان هم کە خواب یکدست شدن حاکمیت را می دیدند، منتقد ماجرا شدەاند. اصولگرایانی کە از جملە با پیشنهاد حذف بعضی مدیران و کاربدستان دولتی گویا در صدد بهبود وضعیت موجود هستند.اما سئوال این است کە آیا جایگزینی برای دولت رئیسی بعنوان دولت اصولگرا وجود دارد؟
برای جایگزینی سە آلترناتیو وجود دارد: ١ـ ایجاد کابینە ائتلافی متشکل از اصولگرایان و اصلاح طلبان، ٢ـ تشکیل کابینەای متشکل از دلواپسان، ٣ـ و دولتی نظامی کە در آن سپاە پاسداران راسا وارد تشکیل کابینە می شود.
راجع بە جایگزین اول باید گفت کە علیرغم اینکە بعضی از اصلاح طلبان خواهان ایجاد دولت ائتلافی متشکل از اصولگرایان و اصلاح طلبان هستند، اما کاملا مشخص است کە حاکمیت تحت هیچ عنوانی بە بازگشت اصلاح طلبان و حتی میانەروها بە قدرت اجازە نخواهد داد. بە زبانی دیگر، آنان بە احیای شرایطی اقدام نخواهند کرد کە برای ایجاد آن کلی هزینە کردند. بنابراین ایجاد دولت ائتلافی منتفی است.
در مورد دوم نیز علیرغم انتقادات سعید جلیلی و شخص احمدی نژاد از دولت سیزدهم، اما امکان تشکیل چنین کابینەای در شرایط فعلی غیرممکن است؛ زیرا دلواپسان بنوعی هم آزمایش خود را در دوران احمدی نژاد پس دادەاند و هم اینکە آنها بعنوان جریانی رادیکال در حاکمیت عمل می کنند کە قرار است رادیکالیسم چپ (اصلاح طلبان) در درون و پیرامون نظام را با گفتمان خود کنترل کنند.
سپاە پاسداران هم علیرغم نفوذ روزافزونی کە در بافت قدرت و نیز اقتصاد و امنیت کشور دارد، اما با توجە بە تحریم آن توسط آمریکا، در صورت در دست گرفتن صریح قوە مجریە (دولت) نە تنها از امکان فعال سازی نهاد دولت در کشور برخوردار نیست، بلکە با سریدن بە قدرت با نهاد روحانیت در خواهدافتاد کە در شرایط فعلی بە هیچ وجە بە نفع جمهوری اسلامی نیست.
بنابراین عملا آلترناتیوی برای دولت ابراهیم رئیسی وجود ندارد. در واقع دولت سیزدهم تبلور واقعی اصولگرایان در نهاد دولت است و حاکمیت بەناچار با آن خواهد ساخت. و آنچە در انتظار مردم و کشور خواهد بود، وخامت بیشتر زندگی و نبود آیندەای است کە روزبروز بیشتر بە تیرگی می گراید.
منبع: صفحه فیسبوک نویسنده