برگزاری کنگره حزب چپ فرانسه و دعوت از سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) به این کنگره

سومین کنگره حزب چپ فرانسه در روزهای ۳،۴ و ۵ ژوئیه(جولای) در شهر “ویل ژوئیف” در حومه پاریس با حضور ۵۵۰ نفر از نمایندگان منتخب این حزب از شهرهای مختلف فرانسه در باره مسائل مطرح در سطح ملی و اتحادیه اروپا به بحث و گفتگو پرداختند. مباحث حول سند ارائه شده توسط کمیسیون اسناد، پیش از کنگره در کمیته های کشوری بین اعضاء پیرامون انتخابات منطقه ای در سال جاری، انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۷، موضوع ادامه حضور در یا ترک حزب از “جبهه چپ”(شامل حزب کمونیست فرانسه، جریان چپگرای وحدت، جریان چپگرای باهم، فعالین سندیکائی،سازمانهای مدنی و منفردین).

بودن یا نبودن فرانسه در اتحادیه اروپا و راههای دستیابی به این هدف. حمایت از حزب “سی ریزا” و رفراندوم در یونان. جهانی شدن اقتصاد و تسلط اندیشه واحد نئولیبرالیسم بر آن و تشدید فقر و استثمار.

مباحث فوق بعد از جمعبندی و ارسال قرارهای آلترناتیو به کمیسیون اسناد، موضوعات مورد اختلاف و ارزیابی از سند در صحن کنگره با سخنان موافقان و مخالفان و رای گیری از بندهای سند، و سرانجام کلیت سند با ۴۱۴ رای مواق، ۲۶ رای مخالف، ۵۴ رای ممتنع و ۱ عدم شرکت، به تصویب رسید.

کنگره حزب چپ فرانسه همچنین با حضور ۸۰ نماینده از ۵۰ کشور خارجی با استقبال فراوان، نماد پرطنینی از همبستگی بین المللی برای اهداف مشترک در مبارزه علیه تروریسم و بنیادگرائی، مبارزه برای صلح، آزادی و عدالت اجتماعی را همراه داشت. سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت) با حضور هیات نمایندگی از روابط بین المللی سازمان به دعوت حزب چپ فرانسه ابراز علاقه نمود و پیام سازمان به کنگره حزب چپ فرانسه تقدیم شد.

متن پیام سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)  به سومین کنگره حزب چپ فرانسه:

خانمها، آقایان ، رفقای گرامی!

سلام گرم رفیقانه اعضای سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) به شما شرکت کنندگان در کنگره و اعضای حزب شما و امید برای موفقیت کنگره.

رفقای گرامی!

کنگره شما در شرایطی برگزار می شود که نئولیبرالیسم در چارچوب جهانی سازی و تامین منافع شرکت های فراملیتی، بر مرزهای سیاسی و اقتصادی همه کشورها مهار و در قلمروه فعالیت خود قرار داده است و این هم نیز با همدستی و شرکای محلی و ملی، سیاست ریاضت اقتصادی را بر دوش کارگران و حقوق بگیران تحمیل میکنند. نئولیبرالیسم از میدان رقابت نئو کلاسیک، بین سرمایه پا فرا گذاشته و اینک برای بهره وری و سودجوئی بیشتر حود، رقابت را به کارگران تحمیل و نفاق را در بین نیروهای کار تشدید مینماید. این سیاست از یکسو به زانو درآوردن کشورهای فقیر، سود جوئی و چپاول مواد اولیه، به کارگیری کودکان کار توسط شرکتهائی که در بازار بورس هستند، تخریب بیشرمانه زیست محیطی، فقر و عدم امنیت و بیعدالتی بیشتر در کشورهای جهان سوم را در پی دارد. و از سوی دیگر رقابت در بازارهای مالی و بحرانهای ناشی از آن، اقتصاد تولیدی را به سمت بحران ساختاری میبرد و موجب بیکاری و استقراض دولتی و رشد تبعیض نژادی و تبعیض جنسی در کشورهای پیشرفته غربی میگردد.

به باور ما، این چرخه اقتصادی پرتناقض میتواند برای امنیت و صلح جهانی پر مخاطره باشد. باین دلیل آنچه میتوان از نیروهای چپ ترقیخواه در کشورهای غربی انتظار داشت، همانا ارائه آلترناتیوی معتبر و غلبه بر پراکندگی نیروهای چپ ترقیخواه بوظایف بین المللی خود در پیشبرد صلح و عدالت اجتماعی و آزادی میباشد. شما، نیروهای چپ ترقیخواه وظیفه دارید تا شبح هولناک جنگ و بیخانمانی میلیونها خانواده و نا امیدی را که در دو جنگ جهانی تجربه کرده اید، به عقب برانید. ما هم به سهم خود در پیشبرد اتحاد نیروهای چپ، برای استقرار نظام دموکراتیک و لائیک(سکولار) بجای نظام دین سالار و غیر دموکراتیک در ایران مبارزه میکنیم. جامعه کنونی ایران از یکسو تجربه گذار مسالمت آمیز و پویا برای آزادی و دموکراسی را طی میکند و از سوی دیگر با حاکمیت اقتدارگرا و سرکوبگر روبرو است.

رفقای گرامی!

منظقه ما، خاورمیانه و خاور نزدیک بیش از دو دهه بواسطه استراتژی امپریالیستی نئومحافظه کاران در خون ریزی و جنگ میسوزد. اینک سیاست صدور” دموکراسی” و سیاست تشکیل خاورمیانه بزرگ با حمله نظامی به کابوسی مبدل شده است و عرصه برای همزیستی پیروان ادیان و نیروهای لائیک تنگ شده و برعکس برآمد نیروهای بنیادگرا، منطقه را به سمت بی ثباتی سوق میدهند و هر روز صدها نفر زن، مرد و کودک در درگیریهای مذهبی و قومی و فرقه ای کشته میشوند. و در این درگیریها، حملات هوائی نمایشی نیروهای موسوم به ائتلاف هم خسارات و تلافات جانبی را تشدید میکنند.

آرمانهای آزادیخواهی و دموکراسی در سوریه به جنگ نیابتی قدرت های منطقه ای و بین المللی سوق داده شد و این کشور به سرزمین سوخته ای تبدیل گشت. ابعاد آثار مخرب سیاسی، اقتصادی و فرهنگی آن در چشم انداز دور هم غیر قابل جبران است. جنگ در سوریه راه حل نظامی ندارد. ما دخالتهای ایران و عربستان و دیگر قدرتهای بین المللی را مسبب ادامه اوضاع غیر انسانی بر مردم سوریه میدانیم. نباید از یاد برد که در سوریه هزاران فلسطینی پناهنده هستند و متحمل اجحاف دوگانه و قربانی جنگ.

اسرائیل با ادامه سیاستهای تجاوزکارانه و گسترش ساختمان سازی در سرزمینهای فلسطینیان، شرایط بازگشت آنها را ناممکن و عملا ایجاد کشور مستقل فلسطین بر پایه توافق ۱۹۶۷ در کنار اسرائیل را به شکست کشانده است.

رفقای گرامی!

در کشورمان ایران موضوع هسته ای به چالشی جهانی مبدل شد و اینک بعد از ۱۲ سال وارد گفتگوه ها بین کشورهای گروه ۵+ ۱(آمریکا، فرانسه، بریتانیا، روسیه و چین +آلمان) و ایران برای یافتن پاسخی صلح آمیز شده است. گفتگوها در چارچوب توافق بدست آمده در اوایل آوریل این امید را بوجود آورده بود تا در تاریخ ۳۰ ژوئن به توافق نهائی دستیابند. اما چنین نشد و ادامه گفتگوهها به ۷ ژوئیه موکول شد. به باور ما تنها راه حل، گفتگو در چاچوب توافقات و تعهدات امضاء شده ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی است. و هیچ کشوری را نباید به تعهد بیش از چاچوب توافقات بین المللی وادار نمود. ایران باید به جامعه جهانی اطمینان دهد که فعالیت اتمی اش کاملا صلح آمیز است و در پی دستیابی به سلاح اتمی نیست.

نیروهای موافق و مخالف توافق در هر دو طرف چه در غالب نهادهای رسمی و غیر رسمی وجود دارند. اما در نهایت باید به راه حل سیاسی تمکین کرد. ما مخالف راه حل نظامی هستیم. اما بر حق ایران در داشتن فن آوری هسته ای در زمینه صنعتی، کشاورزی و پزشکی تاکید داریم. برای اینکار ایران باید ضمن ادامه تعهدش به آژانس بین المللی انرژی اتمی، به پروتکل الحاقی بپیوندد و سیاست شفاف را در پیش بگیرد. آژانس بین المللی انژری اتمی و سازمان ملل متحد هم باید با اطمینان دادن به ایران در همکاری مسالمت آمیز هسته ای، راه را برای عاری سازی خاورمیانه و خاور نزدیک از سلاحهای اتمی اقدام فوری نمایند.

ما بعنوان یک نیرو چپ دموکرات که برای آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی و سوسیالیسم در ایران مبارزه میکنیم، در برنامه های خود استفاده از انرژی هسته ای را بعلت پر هزینه بودن و نامناسب بودن در منطقه زلزله خیز جایز نمیدانیم. بلکه با توجه به شرایط اقلیمی و خورشیدی استفاده از انرژیهای پایدار و مناسب را در برنامه های خود تجویز مینمائیم.

بحران هسته ای در روابط بین المللی به صدور شش قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد و تحریم علیه بخشهای اقتصادی و بانکی که در ارتباط با فعالیتهای هسته ای بودند، علیه ایران منجر شد. علاوه بر تحریمهای فوق، آمریکا و اتحادیه اروپا تحریمهای دو و چند جانبه را در همه حوزه های اقتصادی، مالی و بانکی و شرکتهای کشتیرانی و هوائی بر ایران تحمیل نمودند. این تحریمها از یکسو دست آویزی شد تا رژیم ایران برای امنیتی کردن فضای جامعه، زندانی و تبعید و حصر روزنامه نگاران و فعالین مستقل جامعه مدنی اقدام نماید و زمینه را برای، سودجوئی و ثروت اندوزی افراد و نهادهای دولتی و غیر دولتی نزدیک به محافل دولتی و انواع بنیادها گردید. تحریم ها از سوی دیگر به افزایش بیکاری، فقر، تورم، کاهش ارزش پول، عدم سرمایه گذاری سرمایه های خارجی، و غیره منتهی شدند.

رفقای گرامی!

ما از دعوت به کنگره شما ممنون هستیم. امیدواریم روابطمان در راستای تبادل نظرات و همفکری برای جهانی بهتر و برخوردار از صلح، دموکراسی، آزاد و عدالت اجتماعی کسترش یابد.

بار دیگر برای کار کنگره و حزب شما آرزوی موفقیت داریم. 
حسن نادری

۴ ژوئیه ۲۰۱۵. 
 

( Le message de l’organisation des Fadaïans du peuple d’Iran(Majoritaire

Au 3ème congrès du parti de gauche Français

Mesdames, Messieurs, Cher(e)s camarades,

Recevez les fraternelles salutations des Fadaïans du peuple d’Iran (Majoritaire) qui souhaitent plein succès à vos travaux de Congrès.

 !Cher(e)s camarades

Vous tenez votre congrès dans des conditions dont le néolibéralisme dans le cadre de mondialisation et les intérêts des sociétés transnationales, a bridé  les frontières politiques et économiques de tous les pays dans son champs d’activité et cela en collaboration avec  ses partenaires locaux et nationaux,  et il impose les politiques d’austérité économique sur les dos des ouvriers et des employés. Le néolibéralisme a dépassé  de néo-classique  de mise en concurrence entre les pays et les capitaux, à la mise en concurrence des travailleurs et intensifie la discorde parmi les travailleurs du monde entier pour plus productivité et des profits. Cette  politique mène d’une part, la mise à genoux des pays les plus pauvres, de la spéculation sur les matières premières, du travail des enfants pour de grands groupes cotés en Bourse, des atteintes sans vergogne à l’environnement, la pauvreté et l’insécurité et davantage inégalité aux pays du tiers monde. Et d’autre part la concurrence sur les marchés financiers et ses crises conduisent l’économie réelle  vers la crise structurelle et provoquent le chômage et les dettes publiques et le développement de  discrimination raciale et xénophobie dans les pays occidentaux. À notre avis, ce cycle économique systémique et déréglementé peut être dangereux pour la paix et la sécurité mondiale. Pour cette raison, ce qu’on peut attendre des gauches progressistes dans les pays occidentaux  c’est d’offrir une alternative crédible en surmontant à leur division et de scission afin de préserver la paix internationale et mener l’action pour la liberté et la justice sociale. Vous, les gauches progressistes vous avez le devoir de faire reculer le spectre néfaste de la guerre et des millions de famille sans abrie et de désespoir comme se sont produit dans les deux guerres mondiales.

 Nous aussi de notre part nous menons le combat pour la promotion de l’unité des forces de gauche, pour l’établissement d’un système démocratique et séculaire (laïque) à la place et lieu du système théocratique en Iran. La société actuelle iranienne expérimente d’une part le processus dynamique de transition pacifique vers la démocratie et la liberté, d’autre part, elle est confrontée à un régime autoritaire et répressif.

 !Chers camarades

Notre région, le Proche- Moyen- Orient est en sang et feu depuis plus de deux décennies par la stratégie impérial des néoconservateurs américains et ses pairs. Maintenant, la politique d’exportation de la «démocratie» et  la politique de la formation du Grand Moyen-Orient par les moyens militaires est devenu un cauchemar pour les peuples de ces régions. Et les zones et les marges de coexistence des religions et des forces laïques ont été réduites. Par contre l’émergence des forces fondamentalistes a abouti à l’instabilité de la région, chaque jour des centaines de femmes, d’hommes et d’enfants sont tués  dans des affrontements religieux et ethniques, communautaires et sectaires. Dans ce conflit, les frappes aériennes de forces de coalition ont exacerbé des pertes humaines et matérielles et des dommages collatéraux.

Les aspirations de la liberté et de la démocratie en Syrie ont abouti à la guerre par procuration par des puissances régionales et internationales. La Syrie est devenue une terre brûlée. L’ampleur des effets néfastes de paysage politique, économique et culturel dans la proche visionne est irrécupérable. La guerre en Syrie n’a pas de solution militaire. Nous pensons que  l’ingérence de l’Iran et de l’Arabie saoudite et d’autres forces internationales ont provoqué les désastres humanitaires au peuple syrien. Il faut se rappeler que des milliers de Palestiniens sont réfugiés en Syrie et subissent une double extorsion et victimes de la guerre. Et Israël  avec sa Politique agressive et  l’expansion de la construction dans les territoires palestiniens, a rendu le retour  des réfugiés  impossible. La politique d’Israël  a pratiquement conduit à la défaite d’établissement d’un Etat palestinien indépendant aux côtés d’Israël sur la base de l’accord de 1967.

 !Chers camarades

Dans notre pays, l’Iran, la question nucléaire est devenu un défi mondial, et maintenant, après 12 ans de pourparlers entre les pays 5+ 1 pays (les Etats –unis d’Amérique, la  France, La Grande-Bretagne, la Russie et la Chine +l’Allemagne)  dans l’accord –cadre, conclu début avril à Lausanne,  les discutions continuent et  nous avions espéré qu’ils puissent  trouver une solution pacifique pour un accord final équilibré à l’échéance prévue comme butoir du au 30 juin 2015. Faute de trouver un accord final, il a été convenu la reprise des discutions  pour le 7 juillet .Nous croyons que la seule solution pour parvenir à un accord est le dialogue dans le cadre des conventions et d’engagements signés par l’Iran avec l’Agence internationale de l’énergie atomique. Et aucun pays ne devrait être forcé de s’engager plus que le cadre des accords internationaux. L’Iran doit assurer la communauté internationale que son programme nucléaire est à vocation strictement civile et ne cherche pas à se doter de la bombe atomique.

Il y a des deux cotés les forces pour et contre l’accord, que ce soit sous la forme d’institutions formelles et ou informelles. Mais finalement, il faut accepter la solution politique. Nous sommes opposés à une solution militaire. Mais à l’évidence nous affirmons le droit de l’Iran à la technologie nucléaire dans les domaines de l’industrie, de l’agriculture et de médecine. A cet égard, l’Iran doit également poursuivre son engagement  vis-à vis de l’Agence internationale de l’énergie atomique, et adhérer au Protocole additionnel et adopter des politiques transparentes. L’Agence internationale de l’énergie atomique et les Nations Unies doivent assurer l’Iran en coopération nucléaire pacifique, et également d’ouvrir d’urgence la voie de dialogue pour un  Moyen-Orient exempt d’armes nucléaires.

Nous en tant qu’une force de gauche qui lutte  pour la liberté, la démocratie et la justice sociale et le socialisme dans notre pays, nous avons souligné dans nos documents que nous déconseillons le programme d’énergie nucléaire en Iran en raison des coûts élevés et inapproprié dans les zones sujettes aux séismes. Mais par contre en tenant compte des conditions climatique, nous conseillons l’énergie solaire et d’autre source d’énergie durable.

La crise nucléaire d’Iran dans les relations internationales a abouti à six résolutions de sanctions du Conseil de sécurité de l’ONU depuis 2006 contre les secteurs économiques, bancaires en relation avec les activités nucléaires. En plus des sanctions ci-dessus,  les Etats-Unis d’Amérique et l’Union Européenne, ont imposé les sanctions bilatérales et multilatérales dans tous les domaines économiques, financières, bancaires, des compagnies aériennes, maritimes, pharmaceutiques etc. Ces sanctions ont donné le prétexte au régime pour imposer l’espace sécuritaire dans la société, l’emprisonnement, l’exil et l’assignation à domicile des opposants  politique et des journalistes indépendants et des militants de la société civile. Par contre les sanctions ont favorisé les terrains propices pour enrichissements des fondations religieuses et des institutions gouvernementales et non-gouvernementales pro gouvernement. D’autre part les sanctions ont causé  l’envolée du chômage, de pauvreté, l’inflation, la dévaluation de la monnaie, le manque d’investissements étrangers etc.

 !Chers camarades

Nous  vous  remercions de nous convier à votre congrès. Nous espérons que nos relations puissent se développer afin d’échanger des points de vue et proposer des solutions pour un monde meilleur en paix, la démocratie, la liberté et la justice sociale.

Nous vous souhaitons  beaucoup de succès pour votre congrès et ainsi pour votre parti.

(L’Organisation des Fadaïans du peuple d’Iran(Majoritaire
 4Juillet 2015