جناب آقای شریعتمداری
با سلام و احترام
مورخه چهارشنبه ۱۹/۸/۸۸ در قسمت اخبار ویژه در روزنامه کیهان مطلبی تحت عنوان «به خاطر یک مشت دلار خونین» به چاپ رسانیده اید. این مطلب مرا برآن داشت تا در جهت روشن شدن افکار عمومی جوابیه ای برایتان بنگارم.
شما در این مطلب، ۴ نفر از ایرانیان این مرزوبوم را به مانند همیشه در جریان «تهمت و افترافکنی» آماج حمله خویش قرار داده بود.شما همیشه متهم ساخته اید، بدون آنکه اثبات کنید. این رویه شما بوده است از آغاز تا به امروز.
آنانی که شما مورد حمله خود قرار داده اید، انسان هایی پاک و وارسته اند که به جرم عدم هم اندیشی با شماها محکوم گشته اند. آنان محکوم اند چون به مانند شما نمی اندیشند.
شاید اگر آنها نیز چماقدارانی داشتند، جز صدای چوب ها و خودشان چیزی نمی شنیدند، اما آنان صداها و ناله های مظلومان این مرزوبوم را شنیدید، و به جرم نگاشتن این ناله ها بر صفحات کاغذ، قلم هایشان را شکاندند و نوشته هایشان را سوزاندند.
شما که آدرس دو تن از این عزیزان را داده بودید چرا سخنی از مکان و شرایط نگهداری «محمدصدیق کبودوند» و جرمش به میان نیاورده بودید؟ چرا ننوشتید که در ایران «دفاع از حقوق بشریت» مترادف با «تجزیه طلبی» است.
چرا نمی گویید آنان به جرم دفاع از حقوق انسانی، متهم به تجزیه طلبی هستند، هرچند که هرگز خود چنین چیزی نخواسته باشند. هیچ یک از آنان خواستار جایزه ای نبوده اند، جوایز تنها برای نشان دادن ارزش «وجدان های بیدار» آنان است.
شاید اگر این جوایز را به امثال شما می دادند، دیگر نامش «به خاطر یک مشت دلار خونین» نبود اما یادمان باشد که جوایز را به تاریخ سازان می دهند نه ویران کنندگان.
نمی دانم اگر به خاطر یک مشت ریال بیت المال نبود شما می توانستید هنوز حرمت قلم را به سخره بگیرید و در تنزل روزنامه نگاری و جایگاه آن این چنین بکوشید.؟ نمی دانم اگر پول های بیت المال نبود شما هنوز نامتان روزنامه نگار بود یا نه؟ آیا می توانستید همانند امروز واقعیت ها را وارونه نشان دهید؟ نمی دانم…
ما مردمان بی ادعای این خاک، هرگز در فکر جدایی از سرزمینمان نبودیم اما هر فریادمان، هر اعتراض مان و هر گونه حق خواهی مان با چوب تجزیه طلبی و ضد انقلابی بودن سرکوب گردید.
در پرونده پدرم هرگز اتهام تجزیه طلبی مطرح نگردید و اتهامش تنها «اقدام علیه امنیت ملی از طریق ایجاد یک سازمان حقوق بشری» بود. اینکه شما پرونده دیگری از پدرم دارید مسئله ای جدا می باشد؟ اگر دادگاه و بازپرس های شما فارغ از قوه قضائیه پدرم را قبلا محکوم ساخته اند سخنی دگر است؟ من خواهشمندم اگر مدرکی از تجزیه طلبی پدرم در دست دارید آن را افشا کنید.
هرچند می دانم در این مرز و بوم متهم و محکوم ساختن افراد بدون هیچگونه مدرکی، بزرگترین افتخار دولتمردان و یارانش می باشد.
به امید آن روز که حقیقت و آزادی در سرزمینم حاکم باشد.
با احترام
تونیا کبودوند