در آستانه گرامی داشت ۱۶ آذر روز دانشجو، روزی که مبارزات بحق دانشجویان توسط رژیم ستم شاهی بخون کشیده شد، شاهد خیزش های عظیم دانشجویی در اکثر دانشگاهها و شهرهای میهنمان هستیم. این اعتراضات که برای لغو احکام محکومیت آغاجری و آزادی زندانیان سیاسی شروع شده بود در تداوم خود ولایت فقیه و رهبران جمهوری اسلامی را آماج شعارهای خود قرار داد و ضمن تحت تاثیر قراردادن فضای سیاسی کشور رهبران محافظه کار رژیم و شخص خامنه ای را به عقب نشینی وادار ساخت.
وجه مشخصه خیزش های اخیر و تمایز آن با اعتراضات پیشین در این است که اینبار جنبش دانشجویی به کل نظام اعتراض کرده و نه به یک جناح خاص در حکومت. در جریان تظاهرات هر دم فزاینده دانشجویان و جوانان بار دیگر نشان دادند که علیرغم اینکه خواست مقدم آنها لغو حکم اعدام آغاجری و آزادی زندانیان سیاسی است ولی خواسته های آنها بسیار عمیق و بنیادی تر بوده و ارکان نظام کهنه را نشانه رفته است.
تعمق در شعارهای دانشجویان از جمله ((اعدام اندیشه ها، اعدام آزادگی))، ((رفراندوم ، رفراندوم ، این است شعار مردم))، ((هاشمی پینوشه ، ایران شیلی نمی شه))، ((خاتمی ، خاتمی ، استعفا، استعفا))، ((استقلال ، آزادی ، جمهوری مردمی)) به روشنی گواه خواسته های تعمیق یافته و بنیادین و در اعتراض به مجموعه حاکمیت و در صدر آن ولایت فقیه است.
خامنه ای پس از صدور حکم تجدید نظر در حکم صادره برای هاشم آغاجری و در عین حال تهدید به سرکوب دانشجویان گمان می برد که قضیه خاتمه یافته است و توده عظیم جوانان معترض به سیستم موجود و تشنه آزادی به خانه هایشان برمی گردند.
کمیسیون جوانان سازمان فدائیان خلق ایران ((اکثریت)) به مثابه بخشی از جنبش نواندیش و ترقیخواه جوانان و دانشجویان میهن بر این باور است که:
روندی که سران نظام از فردای موجودیت جمهوری اسلامی در میهن ما آغازگر آن بودند در ماهیت خود ضد دمکراتیک ، علیه پویایی و تجدد و نامنطبق بر خواسته های عمومی مردم بود.
نقش بی بدیل جنبش دانشجویی در فرایند انقلاب بهمن و تداوم ارزشهای آن بر کسی پوشیده نیست ، با این همه دانشجویان در سال های پس از انقلاب در روند دفاع از خواسته های صنفی خود و نیز دفاع از خواسته های برحق مردم همواره به خشن ترین شکل سرکوب خونین شده اند.
سران جمهوری اسلامی در جریان موسوم به انقلاب فرهنگی به سرکوب گسترده ، دستگیری و تصفیه دانشجویان و اساتید آزادی خواه اقدام کرده و با به تعطیل کشاندن دانشگاهها گمان می بردند که صدای آزادی خواهی و تجددطلبی دانشجویان را خفه کرده و راه ارتباط و تاثیر متقابل دانشگاه و جامعه را قطع کرده اند.
دیری نپائید که موج عظیم دانشجویان و جوانان میهن در دفاع از آزادی بیان و مطبوعات بپاخاسته و دیگربار دانشگاه بمثابه سنگری مستحکم برای آزادی و داد برآمدی تازه کرد.
پس از سالها مبارزه بین نواندیشی و ترقیخواهی از یک سو و واپس گرایی و آزادی ستیزی از سوی دیگر جنبش ترقیخواه جامعه ما وارد فاز تازه ای شد و در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۶ مردم یکپارجه به ولایت فقیه و همه اجزایش نه ای بزرگ و تاریخی گفت.
جوانان و دانشجویان میهن با دفاع گسترده از برنامه های آقای خاتمی بر این باور بودند که انتخاب اصلاح طلبان راه را برای تحولات مثبت در جامعه خواهد گشود. به یک اعتبار دوم خرداد نقطه عطفی در اتحاد آخاد ملت در مقابله با تفکر، خواسته و نماینده ولی فقیه بود. در همین راستا و در تداوم این حرکت جنبش دانشجویی به مقابله با توطئه های ولایت فقیه و ارگانهای انتصابی وابسته به آن پرداخت و بارها توجه دولت و نمایندگان اصلاح طلب را به خواسته های خود که جدا از مطالبات جاری جنبش آزادی خواه میهن نبود جلب کرد. در این راستا سیستم تاریک اندیش گرد آمده حول ولایت فقیه آنی از ضربه زدن و ایجاد تفرقه در میان جنبش بازنایستاد.
هرگاه در آئینه ارزیابی و قضاوت به کارنامه خاتمی و اصلاح طلبان حکومتی بنگریم ، عدم درک درست از لحظات حساس و عدم تکیه بر نیروی عظیم مردم در پرداختن و پیگیری مطالبات ضرور جامعه ، عدم تعهد و پایبندی به وعده های انتخاباتی از جانب خاتمی و تمکین از ولایت فقیه آنگاه که منافع ((کل نظام)) به مخاطره می افتاد را نیز می توان برجسته دید.
ما در روند مبارزات سالهای اخیر خود آزموده ایم و بارها از جمله در تیرماه ۱۳۷۸ اعلام کرده ایم و می کنیم که مبارزات دانشجویی و جوانان به مثابه جزیی از جنبش ترقیخواه و نواندیش میهنمان مستقل و خارج از اراده و تمایلات و کنترل این و یا آن جناح حکومتی نقش خود را در نیل به آزادی ، دمکراسی و تحولات بنیادین ایفا می کند.
ما همچنین آموخته و دریافته ایم که هرگاه دانشجویان و بخش جوان و بالنده جامعه خواستار تحقق خواسته های خود از جمله آزادی ، حق انتخاب ، مدرنیته ، ارتقا کیفیت آموزشی ، زدودن دانشگاهها از جریانات سرکوبگر و پلیس و داشتن حق اعتصاب شده است ، همواره با سد ((چرخه ای و به هم پیوسته)) قانون اساسی ، شورای نگهبان ، مجلس تشخیص مصلحت نظام ، قوه قضائیه و در راس آنها ولایت فقیه مواجه گردیده است.
ما خواسته های خود را جدا از خواسته های جاری مردم میهنمان ندانسته و بر این باوریم که معضلات جامعه در ماهیت و جوهر وجودی قانون اساسی و به تبعه آن درآمیزی دین و دولت و ساختار سیاسی مبتنی بر سیستم فقاهتی قرار دارد و معتقدیم که خواسته های مردم میهنمان و بویژه جوانان فراتر از ظرفیت این سیستم بوده و در اساس با آن در تعارض است.
ما برای نیل به آزادی و دمکراسی و جامعه ای بدور از استبداد اتحاد فراگیر همه نیروهای دمکرات جمهوری خواه و میهن دوست ، مستقل از جناحهای حکومتی را ضروری دانسته و نیروی اجتماعی این حرکت را آحاد مختلف جامعه بویژه جوانان ، زنان و متخصصین و روشنفکران می دانیم.
ما پذیرش گوناگونی فکر و اندیشه در جبهه آزادی و تحول طلبی و نیز وجود نحله های فکری متنوع در جنبش دانشجویی را پر اهمیت دانسته و آنرا عاملی بسیار قوی در مقابله با انحصارطلبی می دانیم.
ما معتقدیم که حضور احزاب سیاسی دگراندیش راه را برای استقرار آزادی و دمکراسی در جامعه خواهد گشود و آنرا از جمله نیازهای مبرم جامعه می دانیم.
ما دانشجویان را برای شرکت فعال در رفراندوم و نظرسنجی که از طرف شورای تهران دفتر تحکیم وحدت در ارتباط با عملکرد ارگانهای انتصابی تحت امر ولی فقیه ، ظرفیت نظام برای اصلاح پذیری ، تغییر قانون اساسی و رابطه با آمریکا و نظام سیاسی مقبول برگزار می گردد، فرا می خوانیم.
ما تمامی آحاد دانشجویی را به برگزاری هرچه باشکوه تر مراسم گرامی داشت ۱۶ آذر فرا می خوانیم. و در آستانه گرامی داشت این روز بزرگ،انسجام و اتحاد عمل گسترده در جهت ایجاد اتحادیه های مستقل دانشجویی را از جمله نیازهای مبرم جنبش دانشجویی دانسته و برای آن خواهیم رزمید.
ما تمامی مساعی خود را برای انعکاس واقعی مبارزات دانشجویی و جذب و حمایت بین المللی از آن بکار می گیریم.
ما خواهان آزادی بی قید و شرط دانشجویان زندانی بوده و خروج فوری همه نیروهای امنیتی از حریم دانشگاه را خواستاریم.
پایدار و پرطنین باد جنبش دانشجویی
کمیسیون جوانان سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۱۴ آذر ۱۳۸۱
