به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، نرگس محمدی نائبرئیس کانون مدافعان حقوق بشر و عالیه مطلبزاده روزنامهنگار، مستندساز و نائبرئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، روز سهشنبه ۲۳ فروردین ماه توسط ماموران امنیتی با توسل به زور و بدون حکم رسمی مکتوب، به زندان زنان قرچک ورامین منتقل شدند.آن ها در پی این یورش ماموران امنیتی، بیانیهای اعتراضی صادر کردند: ما اعتراض داریم! طی سالهای متمادی ما فعالان مدنی به موجب فعالیت بر پایه حقوق اساسی و بنیادین مردم، مکرر به زندان و تحمل سلول انفرادی و شکنجه محکوم شدهایم. این در حالی است که ممانعت از فعالیت در نهادهای مدنی و حضور در تجمعات خیابانی نقض حقوق بشر و حقوق شهروندی افراد است.
آنها افزودند: ما اعلام میکنیم که فعالیتهای ما در حوزه زنان و حقوقبشر و تشکلهای مستقل مردمی صورت گرفته و ما مرتکب جرمی نشدهایم که مستحق زندان و حبس باشیم، بلکه نهادهای امنیتی با پروندهسازی و حمایت قوه قضاییه مرتکب عمل خلاف حقوق بشر و قانون شدهاند. این فشارها نه بر اساس قانون بلکه برای سرکوب جامعه مدنی است. زندان زنان قرچک که به گفته فعالان حقوق بشر ۱۵۰۰ زندانی در آن نگهداری میشوند، بزرگترین زندان زنان خاورمیانه است. این زندان پیش از تبدیل به زندانی برای زنان، مرغداری و سپس اردوگاه ترک اعتیاد مردان بوده و در حال حاضر بر اساس اعلام رسمی مقامات زندان ظرفیت ۱۲۰۰ زندانی را دارد. مطلبزاده و محمدی در نامه خود « مبارزه علیه شرایط غیرانسانی قرچک » را نه با هدف ممنوعیت حضور و تبعید زندانیان سیاسی عقیدتی در آن، بلکه تعطیلی این زندان به منظور رفع مشکلات هزاران زنی خواندهاند که طی سالهای گذشته به اجبار متحمل آن شدهاند.
پدر نرگس محمدی: دست از اذیت و آزار فرزندم بردارید.غزل عبداللهی، دختر عالیه مطلبزاده نیز در پیامی در شبکه اجتماعی «توییتر»، نسبت به وضعیت سلامتی مادرش در زندان قرچک ابراز نگرانی کرده است. عالیه مطلبزاده درسال ۱۳۹۶، در دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» محاکمه و به تحمل سه سال زندان محکوم شد. برابر قانون، دو سال از این محکومیت قابل اجرا است. عالیه مطلبزاده در نهایت در مهرماه ۱۳۹۹ برای گذراندن دوران محکومیت خود به زندان قرچک ورامین منتقل شد. نرگس محمدی، در آخرین محکومیت خود، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به تحمل هشت سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و دو سال تبعید و محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شد. آنها در نامه خود زندان قرچک را « بازنمای دیدگاه، اراده و عمل حکومت استبداد دینی علیه زن » خواندند که زنان بسیاری تنها به دلیل اصرار بر حق پوشش، نگرش و زیست انسانیشان گرفتار آن شدهاند. این دو کنشگر زندانی که به گفته خودشان روز ۲۹ تیرماه ۱۴۰۱ بدون هیچگونه درخواست جابجایی به طورناگهانی و غافلگیرانه از این زندان اخراج شدهاند، معتقدند «حضور زندانیان سیاسی میتوانست انعکاس صدای آن زنان بیصدا باشد» و هدف انتقالشان از این زندان را قطع آن صدا ارزیابی کردهاند. نرگس محمدی و عالیه مطلبزاده را فورا آزاد کنید.
یکشنبه ۱۶ مرداد ماه ۱۴۰۱- ۷ اوت ۲۰۲۲