چندی پیش در سالروز آزادی خرمشهر در یک گفتگوی تلویزیونی، مجری مطیع صدا و سیما از دریادار شمخانی خواست نظرش را در مورد حوادث خرداد سال گذشته بیان کند. پس از مکثی کوتاه، مجری مطیع، آن روزها را فتنه نامید، و شمخانی گفت: “منظورت حضور پرشکوه مردمه؟”
تا ۲۲ خرداد، چند روزی پپش روی ماست. اما صف بندی بین طرفداران تئوری فتنه در برابر حضور دمکراتیک و حق خواهانه مردم همچنان جاریست. بیست و دو خرداد، روزی جاری در زندگی ماست. شکست انتخاباتی احمدی نژاد، جنبش رای من کو،خون نداها، سهرابها، رنگ سبز نه به دیکتاتور، نه غزه نه لبنان، روز عاشورا، بیست و دو بهمن، بیانیه شماره هفده موسوی، افشاگریهای کروبی، داغ مادران و بانگ پر طنین آزادی برای ایران، سوی ماست.
همین یکی – دو روز پیش، در سالگرد در گذشت آیت الله خمینی و در آستانه بیست و دو خرداد، رهبر جمهوری اسلامی از سوی دگر به صحنه آمد. آیت الله خامنه ای به بحث جاری پیرامون میراث خمینی در نماز جمعه تهران پاسخ نهایی داد. میراث آیت الله خمینی برای خامنه ای یک چیز است، ولایت فقیه. خامنه ای با این پاسخ به همه جریانهای سیاسی که بر سر خط امامی بودن تاکید دارند با صراحت می گوید “گذشته نه چندان دور دوران خمینی و وفاداری به وی، به کار امروز نمی آید. هر میراثی در بهترین حالت میراث داری دارد، و نظام اسلامی که حفظ آن واجب ترین واجبات است در تمام این سالها با وفاداری به ولی فقیه معنا یافته است.” میراث دار هم کسی به جز او نیست. امام، منهای خط امام، امامی بی هویت است. نظام هم بدون جانبداری از ولی فقیه حی و حاضر، بی سرانجام. برای ولی فقیه، مسئله روز بودونبود است.
از خامنه ای بی پرده تر، مشاور رییس نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها، حجت الاسلام پناهیان، از روحیات امروز مجریان حکومتی و “نجابت نظام” در آستانه بیست و دو خرداد سخن گفت. او اعتبار صندوقهای رای را به چالش کشید و گفت که “جمهوریت ما نظام ولایت فقیه است و در کشور ما کسی غلط می کند از صندوقهای رای حرف بزند، ولی از ولایت فقیه صحبت نکند.” او گفت “ما مملکت را برای ولایت فقیه می خواهیم نه ولایت فقیه را برای مملکت.”
در آستانه بیست و دو خرداد، دست اندرکاران کودتای انتخاباتی نتوانسته اند جنبش سبز را شکست دهند، بسیج وسیع نیروهای بسیج و اعزام انبوه آنها به تهران و شهرهای دیگر هجوم تبلیغاتی تکراری، تهدید به سرکوب خشن، خیانتکار خواندن رهبران جنبش سبز همه نشانه هایی بر ادامه وضعیت ویژه در کشور ماست.
در این روزها همه انرژی و توان ما باید در خدمت پشتیبانی از جنبش اعتراضی و آگاهگرایانه سبز قرار گیرد. از موسوی و کروبی با همه اختلاف نظرها دفاع کنیم. راز ماندگاری جنبش سبز ساده است، این است: “ما همه با هم هستیم!”
ممکن است “ما همه باهم هستیم” و دعوت به آن یادآور شعار “همه با هم” ی باشد که توسط خمینی و درست برای نفی تنوعات در جنبش مردم در آن زمان به میان کشیده شد. چنین مشابهتی وجود دارد، اما این مشابهت صرفاً ظاهری و صوری است. “همه با هم” خمینی در اوضاعی که مطالبات مردم زیر شعارهای کلی و مبهم بیان می شدند و توسط خمینی و جریان مسلط تفسیر می گردیدند، به کار گرفته شد تا حرکت مردم قالب گیری شود. “ما همه با هم هستیم” جمعبندی از وضعیتی است که بیان روشن و ملموس مطالبات مردم، تنوع درونی حرکت را آشکار کرده است و بنابراین هدف آن نه قالب گیری حرکت بلکه دعوت به تداوم حرکت در عین تنوعات است.
