به گزارش خبرگزاریهای معتبر جهانی، روز جمعه هفته گذشته، ۲۹ خرداد ۱۳۸۸ آقای هوشیار زیباری وزیر امور خارجه همه دولتهای عراق بعد از اشغال از سوی آمریکا و متحدانش، در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: «نیروهای عراقی آماده اند بدون کمک نیروهای خارجی امنیت مردم عراق را تأمین کنند…». بدنبال این افاضات «مهم» هوشیار زیباری و در آستانۀ خروج نیروهای آمریکائی از شهرهای عراق در روز اول ماه ژوئیه، موج انفجارهای تروریستی در محل تجمع و معابر عمومی شهرهای این کشور را فراگرفت، و در اثر این انفجارها تا ظهر امروزــ پنجم تیرماه ــ تلفات عظیم انسانی و خسارات سنگین تازه تری به این کشور وارد آمده است رقم کشته ها و زخمی ها، به مرز هزار نفر نزدیک می شود.
در ارتباط با حوادث روزهای اخیر عراق، نکته قابل توجه این است که باز هم مثل همیشه «تروریست»های موهوم و «بینادگرایان اسلامی» مسئول وقایع اتفاقیه در عراق معرفی می شوند. اینک که کشور عراق در هفتمین سال اشغال خود هنوز در دریای آتش و خون دست و پا می زند، گشتن بدنبال مسئولان بمبگذاریها و یا اینکه «هنوز هیچ گروهی مسئولیت این بمبگذاریها را بعهده نگرفته است» تکرار مضحک و مسخربازانۀ همان سناریوی گشتن بدنبال گربه سیاه در اتاق تاریک می باشد. بخصوص، مسئله وقتی حالت مسخره تر بخود می گیرد که چنین گربه ای اصلا در آن اتاق نباشد.
اشغال، مستعمره سازی و ویران کردن عراق، کشتار، زخمی و آواره ساختن بیش از ۴۵ درصد مردم تیره بخت این کشور، از ابتدا بر پایۀ جعل و دروغ، یعنی، یکی از چهار رکن اصلی سیاست ایالات متحدۀ آمریکا استوار بود، و امروز نیز بر همین پایه استمرار می یابد. هر دیدگاهی که این واقعیت را نمی بیند و در جائی غیر از محافل دولتی آمریکا بدنبال رد پای بمبگذاران می گردد، از بیخ و بن اشکال دارد. کسانیکه همصدا با بلندگوهای تبلیغاتی امپریالیسم «غرب»، بر چنین توهماتی دامن می زنند، اگر مغرض، ناآگاه نبوده و یا چشمان بصیرتشان کور نشده باشد، مأموران با مزد و یا بی مزدی هستند که، زندگی روزمره شان را از قبل کشتار مردم نگون بخت عراق و دیگر کشورهای مستعمره تأمین می کنند، زندگی خود را با خون بی گناهان رنگین می نمایند و با مشارکت تبلیغاتی خود در فجایعی که به مردم جهان تحمیل می گردد، جرایم امپریالیسم را تقسیم کرده، تخفیف می دهند.
تجاوز به آب و خاک کشورهای مختلف، کشتار روزمرۀ خلقهای کشورهای تحت استعمار غرب، تجاوز به نوامیس زنان، دختران و خواهران مردم، به اسارت در آوردن و شکنجۀ مبارزان ضد اشغالگری و استعمار، تاراجهای ثروتهای مستعمرات، ویران کردن زیر بنای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آنها، منحرف ساختن، تجزیه کردن و به تحلیل بردن نیروی مقاومت آزادیخواهان و میهن پرستان، هشدار و زنگ خظری است به همۀ مبارزان صادق و خلقهای تحت ستم جهان، بویژه وطن ما ایران.
کشور ما اینک بیش از هر زمان دیگری با تهدیدات جدی با خطر موجودیت مواجه است. در اثر سی سال حاکمیت ضد مردمی و جنایت مداوم رژیم اسلامی باج خواهی ها و گردن کلفتی های مستمر امپریالیسم غرب برهبری آمریکا، همۀ مردم و خلقهای میهن ما به وضعیت اسفناکی دچار شده اند. رژیم اسلامی با بجران مشروعیت مواجه شده است. سناریوئی که در اتحاد شوروی، یوگسلاوی، عراق، افغانستان و بسیاری کشورهای دیگر به روی صحنه آمد، با رسوائی تمام در کشور ما در حال اجرا شدن است. این همان بخش از واقعیت است که در بیانات، اعلاعیه ها و اعلامیه های احزاب و سازمانهای سیاسی غایب است. وضعیت ناگوار و بغایت خطرناک کشور، به شور فروکش کرده انقلابی مردم دو باره تکان داده است. مبارزه و مقاومت ستمدیدگان برعلیه نظام ارتجاعی حاکم و امپریالیسم خونخوار جهانی اوج می گیرد. مبارزه ای نابرابر در مقابل دو دشمن گردن کلفت که، هم از داخل و هم از خارج میهن ما را تهدید می کنند، آغاز شده است.
اینک و همیشه، وظیفۀ همۀ مبارزان و فعالان سیاسی و اجتماعی میهن ماست که، در جریان مبارزه و مقاومت خود برعلیه رژیم حاکم ایران، دخالتهای گستاخانه و تجاوزکارانۀ امپریالیسم در کشور ما را فراموش نکنند. باید سرنوشت و اوضاع مردم کشورهای مستعمره و تحت اشغال نظامی امپریالیسم، بویژه، کشورهای همسایه ما، عراق، افغانستان را همیشه مدّ نظر داشت، درسهای آموزنده آنها را فراگرفت. باید با تمام توان در جهت شناخت و افشای ترفندها و مداخلات حیله گرانه امپریالیسم تلاش نمود و مرز خود را با آن مشخص کرد. سرنوشت فجیع خلقهای شوروی و یوگسلاوی را، سرنوشتی که، امپریالیسم غرب بر آنها رقم زد، نمی توان فراموش کرد. بحران بشدت دهشتناک انسانی و اوضاع بحرانی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی همه خلقها و کشورها، جنگهای دائمی و به گرسنگی دچار کردن بیش از یک میلیارد نفر از شش میلیارد مردم جهان را که حاصل مستقیم و بی چون و چرای سیاستهای ضد انسانی، هژمونیستی و برتری طلبانه امپریالیسم جهانی است، تحت هیچ شرایطی نمی توان فراموش کرد! توجه به این مسائل، شناسائی و افشای ترفندهای رذیلانه امپریالیسم در صحنه مبارزه و گام برداشتن در راه نجات نوع بشر از زیر یوغ ارتجاع و امپریالیسم جهانخوار، قبل از اینکه تنها یک وظیفۀ سیاسی باشد، یک وظیفۀ انسانی و وجدانی هر حزب، هر سازمان، هر گروه و جمعیت سیاسی و اجتماعی و بطور کلی هر انسان آزادیخواه، انساندوست و میهن پرست می باشد.
