چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۱:۳۷

چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۱:۳۷

چند کشور آماده‌اند که از همین فردا تولید سلاح هسته‌ای را آغاز کنند؟
امروزه علاوه بر «پنج کشور هسته‌ای»، چهار کشور دیگر نیز دارای سلاح هسته‌ای هستند. در عمل، ما یک «نه کشور هسته‌ای» داریم که به آن «کلوپ هسته‌ای» می‌گویند. اما تل‌آویو،...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: والنتين کاتاسانف
نویسنده: والنتين کاتاسانف
ایران باید بماند و ما باید با ایران بمانیم
برای مخالفت بی‌بروبرگرد با تهاجم اسراییل به ایران حتی نیازی نیست به وطن‌دوستی یا عشق به میهن متوسل شویم که حالا لازم باشد بر سر معنای هر از این مفاهیم...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: حسام سلامت
نویسنده: حسام سلامت
#سوزنبان
سوزنبانِ پیر چشمکی زد. صدای سوت قطار از دور شنیده می‌شد. شلوغی ایستگاه بخاطر پایان این جنگ ۱۲ روزه، مرا یاد کودکی و نوجوانی‌ام می‌انداخت. می‌ترسیدم جا بمانم. تجربه جاماندن...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
وارث شکست‌خورده و پرچم!
از نظر آنها، فقط قدرت‌های غربی اختیار ایجاد یا سرنگونی رژیم‌ها را دارند. می‌توان تا حدی با این دیدگاه همدل بود: به هر حال، بریتانیا در نیمه اول قرن بیستم...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گلنار نیک‌پور اسکندر صادقی بروجردی
نویسنده: گلنار نیک‌پور اسکندر صادقی بروجردی
Lasting peace is only possible with active popular participation
The twelve days of war brought unexpected results. Iran's internal cohesion was preserved, despite chronic economic crises and social divisions...Peaceful protests in various countries, Iranian immigrants' support for the right...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: The Political-Executive Committee of The Organization of Iranian People’s Fedaian (Majority)
نویسنده: The Political-Executive Committee of The Organization of Iranian People’s Fedaian (Majority)
نه قیام، نه تسلیم؛ سکوت پیش از خیزش یا تدبیری برای فردا؟
بخش بزرگی از جامعه با آگاهی دریافته‌اند که تغییر رژیم، بدون آمادگی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، می‌تواند تنها به بازتولید شکلی دیگر از همان استبداد منجر شود. مردم ایران بارها...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
زندان اوین نماد مقاومت و مبارزه بود
روی زندان قرچک حتی نمی‌شود اسم «زندان» گذاشت. یک سری سلول‌اند که به اندازه‌ی سلول‌های ۲۰۹ پنجره ندارند. هوا؟ نزدیک محل سوزاندن زباله است؛ هوایی آلوده و فاجعه‌بار. آب؟ آب...
۸ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: ویدا ربانی
نویسنده: ویدا ربانی

تظاهرات مردم در کابل علیه دولت ایران

نجیبالله کابلی، عضو پارلمان افغانستان، معتقد است که ایرانیها به تعدادی از افغانهای مهاجر آمپول میزنند و حتی از کلیههایشان برای تحقیقات استفاده میکنند

امروز (یکشنبه ۱۲ اردیبهشت) صدها تن از مردم افغانستان در برابر ساختمان سفارت ایران در کابل دست به تظاهرات زده و اعدام مهاجران افغان در ایران را محکوم کردند. این تظاهرات با حمایت یکی از اعضای پارلمان افغانستان برگزار شد. علت اصلی تظاهرات کابل اعتراض به رفتار دولت ایران با مهاجران افغان در این کشور بود. این ظاهرات به حمایت نجیبالله کابلی، عضو پارلمان افغانستان، به راه انداخته شد.

شرکتکنندگان با سر دادن شعارهایی بر ضد دولت ایران، قوه قضاییه، رییس جمهور و رهبر جمهوری اسلامی ایران را به دلیل اعدام مهاجران افغان محکوم کردند. تظاهرکنندگان به مقامهای دولتی ایران دشنام میدادند و آنها را خائن خطاب میکردند. خشم تظاهرکنندگان به حدی بود که حتی آدمک ساختهشدهی محمود احمدینژاد را به آتش کشیدند و شعار مرگ بر احمدینژاد سر دادند.

نجیبالله کابلی هدف از این تظاهرات را توقف اعدام مهاجران افغان و نیز توقف به آتش کشیدن خانههای این مهاجران در ایران خواند. وی گفت: «ایرانیها در شهرستان مهریز در یزد مرتکب جنایت جنگی شدهاند و قتل عام کردهاند و هم افغانیها را در ایران اعدام کردهاند که باید هرچه سریعتر جلو آنها گرفته شود، وگرنه این تظاهرات در سراسر افغانستان به راه انداخته خواهد شد». تظاهرکنندگان حتی از سازمان ملل متحد و دادگاه لاهه خواستند تا به آنچه آن را جنایت جنگی میخواندند رسیدگی شود.

ادعای داشتن سند در مورد کشتار افغانها در ایران

با وجود اینکه وزارت خارجه افغانستان تنها اعدام سه تن از افغانها در ایران را تأیید میکند، اما شرکتکنندگان در تظاهرات گفتههای وزارت خارجه افغانستان را “شرمآور” خوانده و دیپلماسی افغانستان را ضعیف ارزیابی میکردند. آنان میگفتند، وزیر خارجه افغانستان باید برکنار شود و به جایش شخصی قاطع گمارده شود تا بتواند از پس این وظیفه برآید.

نجیبالله کابلی، عضو پارلمان افغانستان، معتقد است که ایرانیها به تعدادی از افغانهای مهاجر آمپول میزنند و حتی از کلیههایشان برای تحقیقات استفاده میکنند. به گفتهی او، در ایران افغانها را میکشند و یا خانههایشان را به آتش میکشند. وی حتی ادعا میکند، شخصی به نام نثار احمد با همسرش از بیمارستانی در شهرستان مهریز بیرون کشیده شده است.

کابلی که مدعی داشتن اسناد معتبر به همراه عکس و سی دی است، معتقد است که هر روز از سوی افغانها در مهریز به وی خبر میرسد که آنها در وضعیت بدی هستند. وی میگوید، این افراد خواستار تظاهرات در افغانستان برای جلوگیری از اقدامات دولت ایران هستند.

اتهامهای متقابل

این اولین باری نیست که نجیبالله کابلی مواضعی بر ضد دولت ایران اتخاذ میکند. چند ماه قبل نیز وی تظاهراتی به راه انداخته بود تا آب هیرمند به ایران قطع شود و قبل از آن نیز آیتالله محسنی، موسس حوزهی علمیهی خاتم النبیین در کابل را “جاسوس ایران” خطاب کرده بود. از سوی دیگر، آیتالله محسنی نیز کابلی را “دستنشانده اسرائیل و صهیونیستها” خوانده بود.

مقامات دولتی ایران و یا سفارت ایران در کابل تا کنون در مورد تظاهرات روز یکشنبه واکنشی نشان ندادهاند.

خدیجه تلاش / کابل

تحریریه: بابک بهمنش

تاریخ انتشار : ۱۴ اردیبهشت, ۱۳۸۹ ۸:۱۱ ق٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

۸ تیر، روز فداییان جان‌باختهٔ خلق؛ میهن‌دوستانِ انقلابیِ راهِ آزادی و رفعِ ستم از زحمت‌کشان!

در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایت‌کارانهٔ حکومت نژادپرست و نسل‌کش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هم‌میهنانمان در جای‌جای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروری‌ست که در جریان دقاع از میهن‌مان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

۸ تیر، روز فداییان جان‌باختهٔ خلق؛ میهن‌دوستانِ انقلابیِ راهِ آزادی و رفعِ ستم از زحمت‌کشان!

در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایت‌کارانهٔ حکومت نژادپرست و نسل‌کش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هم‌میهنانمان در جای‌جای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروری‌ست که در جریان دقاع از میهن‌مان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.

مطالعه »
پيام ها

پیام به کنگرهٔ بیست‌وششم حزب کمونیست آلمان

ما بر این باوریم که چپ اگر نتواند در برابر ماشین جنگی سرمایه‌داری بایستد، اگر چپ صدای رنج مردمان بی‌پناه نباشد، اگر چپ در خیابان‌ها، کارخانه‌ها، اردوگاه‌ها و مناطق جنگ‌زده حضور نداشته باشد، از رسالت تاریخی خود فاصله گرفته است. ما برای بنای جهانی دیگر مبارزه می‌کنیم – جهانی فارغ از استثمار، از سلطه، از مرزهای ساختگی، از جنگ و نژادپرستی.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

چند کشور آماده‌اند که از همین فردا تولید سلاح هسته‌ای را آغاز کنند؟

ایران باید بماند و ما باید با ایران بمانیم

#سوزنبان

وارث شکست‌خورده و پرچم!

Lasting peace is only possible with active popular participation

نه قیام، نه تسلیم؛ سکوت پیش از خیزش یا تدبیری برای فردا؟