روز سه شنبه دوم اردیبهشت، ۲۲ آوریل، فعالان سیاسی و اجتماعی ایرانی مقیم برلین در اعتراض به حمله به زندانیان بند ۳۵۰ اوین و ضرب و شتم آنان، مقابل کلیسای شکسته برلین تجمع کردند.
این تجمع به دعوت اتحاد جمهوری خواهان ایران، شاخه برلین و سازمان فداییان اکثریت شاخه برلین برگزار شد. شماری از چهره‌های سیاسی و دانشگاهی نیز در این تجمع شرکت داشتند از جمله کاظم کردوانی جامعه‌شناس، مهران براتی تحلیلگر سیاسی و ملیحه محمدی فعال سیاسی.
کاظم کردوانی در گفت‌و‌گو با دویچه وله دفاع از زندانیان سیاسی را یک وظیفه انسانی و سیاسی خواند و اعتراضات خارج کشور را در تغییر هرچند اندک رفتار مسئولان حکومتی بسیار موثر دانست.
این جامعه‌شناس که عضو کنفدراسیون سراسری دانشجویان ایرانی در زمان پیش از انقلاب بوده، خاطره‌ای از آن دوران را در این باره ذکر کرد که مربوط به دوران زندانی بودن ویدا حاجبی بود. کردوانی گفت: «زمانی که ویدا حاجبی زندان بود ما در تمام کنگره‌های کنفدراسیون یک قطعنامه در دفاع از او داشتیم. خود ویدا بعدا برای من تعریف می‌کرد که من وقتی زندان بودم و این خبر به گوشم می‌رسید، شما را لعن و نفرین می‌کردم که دست از سر ما بردارید و این‌ها را به ما حساس نکنید ولی بعدا فهمیدم که چقدر این کاری که شما می‌کنید مهم بود و چقدر اثر داشت.»
کردوانی ادامه داد: «واقعیت این است که جمهوری اسلامی همیشه می‌خواهد وانمود کند که واکنش‌های خارج از کشور اصلا برای ما مهم نیست، این را رئیس قوه قضائیه و رئیس سازمان زندان‌ها هردو گفته‌اند که ضد انقلاب هرچه می‌خواهد بگوید ولی عملا اینطور نیست و این واکنش‌ها عملا تاثیر دارد.»
فرهاد فرجاد، عضو اتحاد جمهوری خواهان ایران و یکی از برگزارکنندگان این تجمع درباره هدف برگزاری آن به دویچه وله گفت: «هدف ما از این تظاهرات و مجموعه تظاهراتی که در سراسر اروپا و آمریکا از طرف اتحاد جمهوری‌خواهان دعوت شده این است که اولا این جنایت و یورش وحشیانه به زندانیان بند ۳۵۰ را در سراسر جهان افشا کنیم. دوم اینکه از دولت آقای روحانی بخواهیم که یک کمیسیون برای تحقیق و رسیدگی به اتفاقات زندان ترتیب بدهند و در تحلیل نهایی از یورش‌های بعدی جلوگیری کنیم.»
وی دادن ملاقات به خانواده‌های زندانیان سیاسی و برگشت زندانیان به شرایط عادی را از دیگر تقاضاهای دعوت‌کنندگان به تجمع ذکر کرده و می‌گوید: «طبیعی است که این‌ها تقاضاهای موقت امروز ماست تقاضای واقعی ما آزادی همه زندانیان سیاسی و همچنین رهبران جنبش سبز خانم رهنورد و آقایان موسوی و کروبی است.»
دعوت کنندگان به تجمع روز سه شنبه، در پایان این تجمع بیانیه‌ای را نیز قرائت کردند. نویسندگان این بیانیه جمهوری اسلامی را مسئول جان زندانیان سیاسی دانسته و پشتیبانی خود را از تمامی زندانیان اعلام کردند.
در این بیانیه همچنین به “موج اعدام و سرکوب” و نیز “کینه‌کشی و انتقام‌جویی از فرزندان دربند میهن” اعتراض شد.
