مهمترین جنبه توافق هسته ای ایران و کشورهای ۱+۵ کمک آن به حفظ صلح و پایان دادن به خطر جنگی است که بیش از یک دهه ایران را تهدید میکند. بزرگترین بازنده جنگ های امروزی ملت ها هستند و برندگان آن سوداگران رزم افزار در جهان اند. کاهش خطر جنگ به سود مردم ایران، منطقه و همه جهان است.
سلاح اتمی در دست جمهوری اسلامی بمنظور دفاع از ایران و مردم آن نیست بلکه تنها میتواند در خدمت “صدور انقلاب” حکومت اسلامی ایران باشد. حقیقت آنستکه مردم ایران با هیچ کشوری سر جنگ نداشته و ندارند. برنامه هسته ای جمهوری اسلامی نه تنها تا کنون صدها میلیارد دلار خسارت به کشور وارد آورده و با ایجاد بدبینی در همسایگان تنش و خطر جنگ را افزایش داده، بلکه زمینه مناسبی را نیز برای دزدی و چپاول ثروتهای ملی توسط مافیای قدرت فراهم نموده است. بیهوده نیست که حاکمیت و دلواپسان موافقتی با عملی شدن آن ندارند و آن را حتی “ابزار براندازی رهبری و نظام” نامیده اند. بعبارتی تنها تحریم ها و کاهش درآمد نفت سبب شد که حاکمیت و دلواپسان تن به این توافق بدهند. کما اینکه شاهدیم علی خامنه ای با اظهارات تند خود علیه آمریکا و اسرائیل دائما نارضائی خود را از توافق نشان میدهد و شگفت آور اینکه بالاترین مقام حکومت اسلامی ایران هنوز هم موضع روشنی در باره این توافق نامه ابراز نکرده است!
لازمه توافق هسته ای تعامل حکومت اسلامی با آمریکا، رها نمودن یکی از ادعاهای پایه ای نظام مبنی بر “شیطان بزرگ” بودن آمریکا بود. این شکست ایدئولوژیک و شکست های همه جانبه و مفتضحانه رژیم در زمینه های دیگر، ناتوانی آن در حل مشکلات کشور را بهتر از همیشه نشان میدهد. در این شرائط حاکمیت که از هر تحولی نگران است نه تنها مانند گذشته حقوق و آزادی های مردم و آزادی زندانیان سیاسی را پایمال میکند بلکه همچنان به جو خشونت و زور و سرکوب مخالفان دامن خواهد زد. ظاهرا نگرانی خامنه ای از تحولات آتی تا حدی است که او در گفتگوئی صریحا اعلام میدارد که این تصور که دستگاه سانسورش درست کار نمیکند خواب او را آشفته کرده و در گفتار دیگری حتی برقراری روابط دیپلماتیک عادی و گفتگو با آمریکا را نیز رد کرده است. در چنین شرائطی بعید بنظر میرسد که حاکمیت اجازه دهد با پایان تحریم ها امکانات جدی برای سرمایه گذاری های خارجی و رونق اقتصاد به درجه ممکن و لازم صورت پذیرد. هراس ایشان بیش از هر چیز از درگیر نمودن مردم و تماس با دنیای متمدن و قانونمند غرب میباشد.
با آنچه که رفت توافق هسته ای اگر هم به اجرا در آید کمک قابل توجهی به حل سایر مشکلات کشور، که یکی از آنها اقتصاد نابسامان است، نخواهد کرد. مشکلات “جمهوری اسلامی” اساسی تر از آن است که این توافق بتواند ضامن بقای آن گردد. حاکمان جمهوری اسلامی که خود را متولی اسلام در جهان قلمداد میکنند، در عمل بارها نشان داده اند که حفظ و گسترش امتیازات و منافع فردی و گروهی برایشان در درجه اول اهمیت قرار دارد. نگاهی به گفته های علی خامنه ای و سایر قدرتمداران هر بار روشن تر از پیش نشان میدهد که آنها تا چه حد با مسائل مردم و کشور بیگانه اند و اینکه بهبود وضعیت کشور و زندگی مردم جائی در افکار ایشان ندارد. متاسفانه علیرغم ۳۷ سال تجربه این نظام و شکست های مفتضحانه آن در تقریبا همه زمینه ها، هنوز برخی گروههای سیاسی توجه ندارند که این مشکلات سیستماتیک اند و حاصل رفتار این یا آن فرد و گروه نمی باشند. اشکال اساسی این نظام، دخالت دین در حکومت و نفی حاکمیت مردم است که نتیجه اش جز یک حکومت خودکامه و سرکوبگر نمیتواند باشد.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور خواهان استقرار حاکمیت ملت و جدائی دین از حکومت میباشد. ما ادامه جمهوری اسلامی را منافی منافع ایران میدانیم و اطمینان داریم که مردم ایران تا استقرار آزادی و دمکراسی در این مملکت از پای نخواهند نشست. در این مبارزات ما طرفداران راه مصدق، مانند همیشه مبارزات مدنی و بدور از هرگونه خشونت را پیشنهاد میکنیم.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
۲۰ شهریور ۱۳۹۴ برابر ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۵
