در این روزها انتقاد و هجمە بە دولت روحانی تنها از طرف دلواپسان و تندروهای جمهوری اسلامی صورت نمی گیرد کە آخرین نمونە آن سخنان جنتی در جلسە مجلس خبرگان در خصوص احتمال دیدار ترامپ و روحانی در حاشیە نشست مجمع عمومی سازمان ملل بود. امری کە بشدت مورد اعتراض محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهوری قرار گرفت.
انتقادها از طرف حزب کارگزاران سازندگی، کە حزبی نزدیک بە اندیشەهای رفسنجانی با تمایلات پراگماتیستی در عرصە سیاست و ایدەهای لیبرالیستی در عرصە اقتصادی است، هم شدت گرفتە است. این انتقادها صدای محمود واعظی را هم درآورد.
آنچە در این میان قابل توجە است، موضع میانی اصلاح طلبان است کە در کلیت خود بر اجماع پشتیبانی خود از دولت روحانی تاکید دارند، و امر نقد را زیر سایە پشتیبانی قرار دادەاند.
چە شدە است کە جریانی میانەرو مانند کارگزاران، زبان نقدش ادبیات انتقادی اصلاح طلبان را جای گذاشتە است؟ آیا جامعە سیاسی ایران شاهد تغییراتی در مواضع نیروهای پیرامون حاکمیت دارد؟
