روحانی در میان سردرگمی‌های تجدیدنظرطلبان
سردرگمی حاکم بر جریان تجدیدنظرطلب درباره چگونگی حضور در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری شاید در دوره گذشته کم‌نظیر بوده است؛ سردرگمی‌ای که به بدنه اجتماعی این جریان نیز سرایت کرده و حمایت یا عدم‌حمایت از حسن روحانی را به محوری مناقشه‌برانگیز در دل این جریان تبدیل کرده است.
دسته‌ای از رهبران و تصمیم‌گیران تجدیدنظرطلب معتقدند که باید به هر قیمت ممکن از حسن روحانی حمایت شود و در کنار رئیس‌جمهور فعلی، نامزدی اختصاصی برای انتخابات از سوی این جریان معرفی نشود، و گروه دیگر بنابر دلایلی تأکید می‌کنند حمایت از روحانی می‌تواند به شکستی چندباره برای این طیف تبدیل شود. این اختلاف نظر آنقدر مشهود است که سطح پررنگی از آن را می‌توان در بین اظهارات سیاسیون وابسته به این جریان و تیتر و جهت‌گیری رسانه‌های این طیف مشاهده کرد، کمتر روزی است که وابستگان به این جریان در سطح رسانه‌های خود دعوای بین خود را علنی نکنند آنگونه که نمونه آخرین آن را می‌توان در مطالب منتشر شده در دو روزنامه آفتاب‌یزد و آرمان مشاهده کرد که در آن گفت‌وگوهایی با محمدرضا عارف و مرتضی حاجی کار شده و سطحی از این اختلافات نمایان شده است.
شاید یکی از نمونه‌های مشهود اختلاف بر سر حمایت یا عدم‌حمایت از حسن روحانی را می‌توان تیتر معروف روزنامه آرمان رسانه نزدیک به خانواده هاشمی رفسنجانی دانست که در یکی از شماره‌های اخیر ضرورت معرفی از محمدجوادظریف به جای حسن روحانی را مطرح می‌کند، و از ضرورت حمایت زودهنگام از وی سخن به میان می‌آورد.
چاره‌ای جز حمایت از روحانی نداریم
سعید حجاریان نیز در اظهاراتی هرچند فرضیه حمایت دو جریان اصلی از روحانی را پیشنهاد می‌دهد، اما حمایت از روحانی توسط تجدیدنظرطلبان را تنها گزینه ارزیابی و بیان می‌کند: «اصلاح‌طلبان چاره‌ای جز حمایت از روحانی ندارند، و حتی اصولگرایان نیز کم‌کم به سمت آقای روحانی می‌آیند و چاره‌ای جز حمایت از او ندارند، چراکه اصولگرایان نیز کسی را ندارند که در انتخابات ۹۶ علم کنند. اصلاح‌طلبان از روحانی عبور کنند؟! بعد به کجا بروند؟ مگر کسی غیر از او را دارند؟ در این وضعیت آشفته مگر غیر از روحانی شخصی را دارند که بخواهد برجام را پیگیری کند؟ این حتماً به ضرر اصلاح‌طلبان تمام می‌شود، حتی اصولگرایان هم نباید از روحانی عبور کنند. به فرض محال اگر خود روحانی هم نخواهد نامزد ریاست‌جمهوری دوازدهم شود، باید هر دو گروه اصلاح‌طلب و اصولگرا سراغ وی بروند و از وی بخواهند نامزد شود، چراکه بدیلی غیر از وی وجود ندارد.”
اظهارات سعیدحجاریان در حالی است که دلخوری جماعت تجدیدنظرطلب از روحانی یکی دو تا نیست و از روزی که حسن روحانی مصدر امور را به دست گرفت آغاز شده و تاکنون بر گستره آن افزوده‌اند. تجدیدنظرطلبان از سهم اندک در کابینه دولت یازدهم انتقاد دارند و هرگز فراموش نمی‌کنند که روحانی برخورد شعاری به حصر سران فتنه داشته یا از محمدرضا عارف در ریاست مجلس دهم حمایت نکرده و در مقابل از علی لاریجانی که سبقه اصولگرایی داشته حمایت کرده است. اگر چه تاکنون چهره‌ها و رسانه‌های منسوب به این طیف از رویکرد و روش حسن روحانی در قبال خود انتقاد کرده و حتی از تخریب وی نیز ابایی نداشته‌اند اما سخنان روز گذشته عارف را می‌توان مصداق بارز ناراحتی تجدیدنظرطلبان از دولت روحانی دانست و از آن این نتیجه را به دست آورد که مدعیان اصلاح‌طلبی در انتخابات آتی نامزد اختصاصی را در دستور کار قرار خواهند داد.
گلایه‌ها می‌تواند به عبور از روحانی بینجامد
محمدرضا عارف در گفت‌وگو با آفتاب‌یزد تنها بخشی از دلخوری‌های خود از دولت یازدهم را بازگو می‌کند؛ دلخوری‌هایی که می‌تواند به جدا شدن راه طیف تجدیدنظرطلب از حسن روحانی آن هم ۹ماه مانده به انتخابات دوازدهم ریاست‌جمهوری منجر شود. وی در بخشی از همین گفت‌وگو از عدم‌حمایت حسن روحانی و دولت در انتخابات ریاست مجلس دهم به وی و حمایت از علی لاریجانی سخن به میان می‌آورد: «اسم وزیر را نبریم ولی در سطح کلی، برخی مسئولانی که وظیفه‌شان بی‌طرفی بود و نقش تشکیلاتی‌شان این بود که نباید درباره انتخابات ریاست مجلس هیچ دخالتی کنند، متأسفانه دخالت کردند. دخالت آنها کار بدی بود! به‌خصوص اینکه این افراد بخشی از ائتلاف بودند ولی اجازه دهید موضوع را بیش از این باز نکنم وگرنه اسامی آنها را خیلی‌ها می‌دانند. رعایت این مصلحت‌هاست که من را با برخی معذوریت‌ها در موضع‌گیری‌هایم روبه‌رو کرده است، وگرنه گلایه‌هایی دارم، بالاخره لیست امید وقتی با آن تعداد نفرات وارد مجلس می‌شود ولی به یکباره از آن همه، ۱۰۲ نفر به ریاست من رأی می‌دهند معنا دارد و این موضوع نیازمند تحلیل است.»
عارف در ادامه گلایه‌ها از دولت و حسن روحانی را فراتر از این نمونه عنوان می‌کند و علت عدم‌بیان آن را حفظ آرامش در جریان متبوع عنوان می‌کند: «اما آیا می‌توانم دلایل آن را در حال حاضر مطرح کنم؟ آن هم در شرایطی که ما نیاز به آرامش و انسجام داریم؟ البته من از رسانه‌ها و مردم عزیز عذرخواهی می‌کنم که خیلی از حرف‌ها را نمی‌زنم.» نامزد اختصاصی مدعیان اصلاح‌طلبی در انتخابات سال۹۲ اگر چه نمی‌خواهد در این مصاحبه ناراحتی خود را از کناره‌گیری اجباری به نفع حسن روحانی ابراز کند اما تلاش می‌کند با گفتن جملات امیدوارکننده، روحیه وابستگان به این جماعت را حفظ کرده و نوید روزهای آینده را بدهد: “وضعیتی که در حال حاضر فراکسیون امید دارد به هیچ وجه با ماه‌های قبل یا با خرداد قابل مقایسه نیست. از یکسری رفتارها گلایه داریم ولی از آنها عبور می‌کنیم و ان‌شاءالله امیدواریم دیگر آن اتفاقات تکرار نشود. امیدواریم در اردیبهشت سال آینده با انسجام بیشتری کار را پیش ببریم.”
گفته‌های محمدرضا عارف در حالی است که اخیراً رسول منتجب‌نیا قائم مقام حزب اعتمادملی نیز به سبک کروبی به پرده دری علیه حسن روحانی پرداخته و درصورت قبول نکردن شرایط تجدیدنظرطلبان توسط روحانی، معرفی نامزد اختصاصی را تنها مسیر پیش رو دانسته است.
نامزدی یکی از سران فتنه در انتخابات ٩۶!
تمام اظهارات له و علیه تجدیدنظرطلبان درباره حسن روحانی و جنجال‌های پیش آمده درحالی است که مرتضی حاجی از احتمال معرفی کردن گزینه اختصاصی توسط تجدیدنظرطلبان آن هم با نامزد کردن یکی از سران فتنه سخن به میان آورده است. وی در گفت‌وگو با آرمان ابتدا تلاش می‌کند شرط و شروط گذاشتن برای روحانی را غیرممکن بداند و پس از آن از تعمیق روحیه ناامیدی در بدنه اجتماعی این جریان به واسطه شکست در انتخاب رئیس مجلس جلوگیری کند: «برخی از دوستان به شکل‌های مختلف تلاش می‌کنند برای حمایت اصلاح‌طلبان از آقای روحانی شرط و شروط بگذارند که این نوع تفکر مورد پسند بزرگان جریان اصلاحات نیست و قاطبه اصلی جریان اصلاحات به حمایت از آقای روحانی می‌اندیشد. بنده معتقدم اگر اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس موفق شده باشند یک قدم نسبت به مجلس گذشته به جلو بردارند، حتی اگر اکثریت مجلس در اختیار اصلاح‌طلبان قرار نداشته باشد، دستاورد قابل قبولی بوده است.» حاجی تلاش می‌کند بدون ایجاد حساسیت و به‌کارگیری ادبیات تهدیدی علیه شخص روحانی، احتمال معرفی محمدخاتمی به عنوان نامزد اختصاصی این جریان را مطرح کند: «در چنین شرایطی احتمال حضور رئیس دولت اصلاحات، آقای عارف، آقای ظریف یا آقای جهانگیری در انتخابات وجود خواهد داشت. در انتخابات ریاست‌جمهوری سال۹۲ آیت‌الله هاشمی خود را کاندیدا کردند اما صلاحیت ایشان مورد تأیید شورای نگهبان قرار نگرفت. این وضعیت برای رئیس دولت اصلاحات نیز وجود دارد و ما به دلیل اینکه یک شخصیت برجسته ممکن است تأیید صلاحیت نشود، ایشان را از احتمالات خود بیرون نمی‌گذاریم. هر چند بنده هیچ دلیلی برای عدم‌تأیید صلاحیت رئیس دولت اصلاحات نمی‌بینم.» به هر روی اگر چه مطرح شدن محمدخاتمی به عنوان نامزد اختصاصی این جریان در انتخابات ٩۶ خود گویای قحط‌الرجال بودن این جریان در انتخابات‌های ریاست جمهوری است اما حکایت از آن دارد که سردرگمی جریان تجدیدنظرطلب جهت حمایت از حسن روحانی ٩ ماه مانده به انتخابات شرایط بدی را برای این طیف رقم زده که حتی نهایتاً می‌تواند به دودستگی خودی‌های این جریان نیز منجر شود.
