طبق گزارشهای منتشر شده در اثر حادثهای که در نیمه شب پنجم بهمن ماه در کارخانه ایران خودرو رخ داد ۸ کارگر کشته و ۱۳ نفر دیگر مصدوم شدند. طبق برخی از این گزارشها انحراف یک کامیون حامل بار در محوطه کارخانه ایران خودرو منجر به کشته شدن چند کارگر و مصدوم شدن چندین کارگر شد. ایران خودرو آمار کشته شده ها را چهار تن اعلام کرده، اما منابع خبری از کشته شدن ۸ نفر خبر میدهند. در حالی که روابط عمومی ایران خودرو علت این حادثه را بی احتیاطی راننده اعلام کرده است، گزارشهای دیگر نقص فنی در سیستم ترمز کامیون را علت واقعی این حادثه دلخراش می دانند. بنقل از منابع کارگری فعال در درون کارخانه گفته شده که بدنبال کشته و مصدوم شدن تعدادی از کارگران کارخانه اعتراضات گستردهای توسط کارگران حاضر در شیفت کاری کارخانه نسبت به مسئولین و مدیریت کارخانه بخاطر عدم توجه به ایمنی محیط کار و در معرض خطر قراردادن سلامتی جسمی و روانی کارگران، افزایس فوق العاده فشار کاری، تحمیل ساعات اضافه کاری طولانی برغم عدم تمایل کارگران، وادار کردن کارگران به کار در روزهای تعطیل و اعمال فشارها و تضعیقات متعدد استثمارگرانه دیگر صورت گرفته است. مدیریت کارخانه که از میزان نارضایتی و خشم کارگران این واحد کلان صنعتی نسبت به عملکردهای خویش بخوبی آگاه است، برای پیشگیری از انفجار خشم و نارضایتی کارگران و جلوگیری از اعتصاب، گناه حادثه را به گردن راننده کامیون انداخته و خبر از تشکیل گروه بررسی حادثه داده است. این نه اولین بار است که در این واحد بزرگ صنعتی که بالغ بر ده هزار نفر کارگر و کارمند دارد عدم رعایت ایمنی کار و تشدید سرعت بیرویه کار باعث حادثهای چنین دلخراش می گردد و نه نخستین حرکت اعتراضی کارگری است که در آن جا بوقوع می پیوندد، هنوز خبر خودکشی دلخراش یکی از کارگران زحمتکش ایران خودرو بخاطر فشار کار که چندی پیش اتفاق افتاد و منجر به اعتراضات زیادی در این کارخانه شد، از یاده ها نرفته است و کمتر سالی را می توان یافت که برغم تشدید فشار و سرکوب و تهدیدهائی که از طرف مدیریت و نیروهای امنیتی متوجه کارگران بوده است، در این کارخانه بدون چند اعتصاب و حادثه به سر رسیده باشد. مدیریت کارخانه که تحت حمایت دولت و مامواران امنیتی تحت فرمان حکومت قرار دارند از این به بعد نیز بی شک کوشش خواهند کرد تا شرایطی را که بی شباهت به شرایط دوران برده داری و اردوگاه های کار اجباری نیست همچنان در ایران خودرو حفظ نماید. اما کارگران ایران خودرو و کارگران دیگر مؤسسات نیز همواره در مقابل اقدامات تبهکارانه رژیم مقاومت نموده و مخالفت و نارضایتی خویش از رفتار و سیاستهای حکومت را با اعتصاب و اعتراضاتسان نشان دادهاند. این تجربیات نشان می دهند که طبقه کارگر برغم تمام دشواریهای که بر سر راهس قرار دادهاند تسلیم و مرعوب شرایط مو جود نخواهد شد و به مباررزه و تلاشهایش تا کامیابی ادامه خواهد داد. تشدید تعرض به فعالین سندیکایی و گسترش دامنه دستگیریها و اقدامات ایذایی دیگر حکومت، نه تنها نتوانسته کار گران را از مبارزه برای حقوق سندیکایی، اجتماعی و سیاسی شان باز دارد بلکه آنها را مصممتر از پیش نموده و بر میزان آگاهی، توانایی و خشم و نفرت شان نسبت به حکومت افزوده است. حادثهای که در ایران خورد سبب کشه و مصدوم شدن تعدادی از کارگران بیگناه و بی سرپرست شدن خانواده های آنها شد، گر چه یک حادثه نا خواسته است، اما بهیج وجه نه یک استثنا است و نه موضوعی بیربط با مسولیت مدیریت کارخانه. متاسفانه همه روز بدلایلی مانند عدم رعایت استانداردهای حفظ ایمنی کار وافزایش شدید سرعت کار، تعداد زیادی از کارگران و کارکنان، واحدهای مختلف صنعتی، معدنی، ساختمانی، کشاورزی و غیره که آمار واقعی آنها هیچ گاه منتشر نمی شود در اثر سوانح کار کشته، مصدوم و مجروح می شوند که بسیاری از آنها نیز بدلیل این که مشمول قانون کار نیستند، به حال خود رها می شوند. در سالهای اخیر با لغو قوانین کار و کاهش فعالیت بازرسان کار و جلوگیری از تشکیل و فعالیت تشکلهای کارگری، که نقس بسیار زیادی می توانند در کاهش سوانح کار ایفا کنند، از جمله جلوگیری از تشکیل سندیکا در شرکت ایران خودرو، هم تعداد سوانح کار و هم تعداد قربانیان آن بطرز چشمگیری افزایش یافتهاست. ما از کشته و مصدوم شدن تعدادی از کارگران بیگناه و زحمت کش کارخانه ایران خودرو در سانحه روز پنجم بهمن ماه به شدت غمگین و متأثریم. ما این ضایعه دردناک را به خانواده قربانیان و به کارگران ایران خودرو صمیمانه تسلیت گفته و خود را در غم آنها شریک می دانیم. ما از ادامه تلاش و مبارزه حق طلبانه کارگران ایران خودرو برای بهرمندی از شرایط کار انسانی و ایمن، افزایس متناسب دستمزد، تشکیل سندیکا، حق اعتصاب، تضمین امنیت شغلی، همبستگی و احیای سایر حقوق سندیکایی تجلیل و حمایت می کنیم و به همه کارگران و کسانی که برای دگرگون کردن مثبت شرایط زندگی کارگران و زحمتکسان متحمل رنج و محنت و زندان شدهاند، بخصوص به پیشقراولان جنبس سندیکایی زندانی درود می فرستیم. ما کارگران را به همبستگی و افزایش تلاش و مبارزه برای تشکیل سندیکاهای مستقل، آزادی زندانیان سیاسی و اجتماعی و همکاری و همراهی با جنبش آزادیخواهانه مردم ایران و تعمیق و گشترش جنبس فرا می خوانیم. گروه کار کارگری سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۶ بهمن ۱۳۸۹
