ظاهراً در سمت چپ، همه چیز طبق معمول پیش می رود. همه چیز در پشت شعار ها پنهان مانده است. در انتخابات سپتامبر گذشته، حزب چپ حدود ۱۵۰ دفتر و ۲۰۰ کارمند در مجتمع ساختمانی پارلمان آلمان را از دست داد. حال با داشتن تنها ۳۹ عضو به جای ۶۹ نفر قبلی، کافی است سه نفر از آنها از خط خارج شوند و این حزب وضعیت گروه پارلمانی خود و همراه با آن تعدادی از افراد، حقوق را از دست می دهد. بعید است که انتظار تمدید محتوا از این نهاد وجود داشته باشد. اما بدون بصیرت و اصلاح، اشتباهات گذشته دارد تکرار می شود. واکنش گسترده ای در جامعه برای مسائل جناح چپ مانند حداقل دستمزد بیشتر، مستمری امن و اجاره های مقرون به صرفه وجود دارد، اما نه برای این حزب، باید دید که در این حزب چه اتفاقی افتاده است.
دلیل آنچه که امروز این حزب به آن دچار شده این است که:هر یک از سه عضو گروه پارلمانی به عنوان رئیس حزب یا رهبر گروه پارلمانی، چه در انجمن ایالتی و چه در سطح فدرال، مسئولیت داشته است. یعنی مسئولیتی با عملکردی بد. و برای نشان دادن مسیر اشتباه آن ها، از میزان کسب آرای ۴،۲۹۷،۲۷۰ نفر در انتخابات فدرال سال ۲۰۱۷، فقط ۲،۲۷۰،۹۰۶ رای در انتخابات سپتامبر ۲۰۲۱ برای این حزب باقی مانده است. اگر بیش از ۲ ملیون نفر، یعنی بیش از نیمی از رای دهندگان، از یک حزب روی گردان شوند، این باید دلیلی برای استعفای رهبرانی که حزب را این گونه هدایت کرده اند، باشد. اما این اتفاق هنوز در این حزب روی نداده است.
اعضای فعلی حزب چپ، بیش از سی سال است که در سیاست پولی حضور داشته‌اند. دیتمار بارتش و پترا پائو از نظر محتوایی هیچ حرفی ندارند و در سال ۲۰۰۲ با بیرون راندن حزب از پارلمان در انتخابات شکست خوردند. اما بدون افراد و چهره های جدید، سیاست جدیدی نیز وجود نخواهد داشت. به همین دلیل، زندگی این حزب، کاملاً متوقف شده است. در خارج از دستگاه حزبی، حزب چپ چیزی بیشتر از یک انجمن به نظر نمی رسد.
این حزب قبلاً یک بار در اوایل دهه ۱۹۹۰ با نام اختصاری PDS خود را بازسازی کرده است.*۱ اما با این تفاوت که در آن زمان هزاران شهروند بیکار با تحصیلات عالی به عضویت آنها در آمدند. افرادی که از شرایط موجود بسیار عصبانی بودند و می خواستند به خاطر بی ارزش شدن ارزش های زندگی، وارد میدان شوند و با سایر افراد جا مانده جامعه که در تماس بودند، به نوعی با تعهد خود توانستند خشم بازندگان را هدایت کنند. در آن زمان فقط تعداد بسیار کمی به جناح راست حزب رای دادند.
بعدها از حزب چپ، گاها “حزب مراقبت” نیز نام برده می شد، شاید رفقای سمت چپ میز، با یاد آوری این موضوع، لبخند ملایمی بزنند، اما باید گفت: در واقع زمانی بود که حزب این رفقا، در دنیای بیکارها، افراد کم درآمد و یا با دستمزدهای پایین موقعیت محکمی داشت.
زیر نویس:
*۱- حزب سوسیالیسم دموکراتیک”PDS” نام یک حزب سیاسی جناح چپ در آلمان از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۷ بود که در این مدت عمدتاً در ایالت های فدرال جدید” آلمان شرقی سابق” حمایت می شد.این حزب از حزب اتحاد سوسیالیست آلمان”SED” پدید آمد که در دسامبر ۱۹۸۹ در ابتدا به حزب اتحاد سوسیالیست آلمان، حزب سوسیالیسم دموکراتیک “SED-PDS” تغییر نام داد. در ۴ فوریه ۱۹۹۰، پس از تغییر در کادر و محتوا، نام خود را به حزب سوسیالیسم دموکراتیک “PDS” و در جولای ۲۰۰۵ به Die Linkspartei.PDS یا Die Linke.PDS) تغییر داد. در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۷، سرانجام در جریان ادغام با WASG در حزب Die Linke ادامه یافت.
*۲- حزب اتحاد سوسیالیست آلمان”SED”، یک حزب مارکسیست-لنینیست بود که از اتحاد اجباری در سال ۱۹۴۶ در منطقه زیر نفوذ شوروی و شهر چهار بخشی برلین پدید آمد.
*۳- کار و عدالت اجتماعی- انتخابات آلترناتیو ” Wahlalternative Arbeit und Sozial Gerechtigkeit e” یک حزب سیاسی جناح چپ در آلمان بود که در سال ۲۰۰۴ عمدتاً از اعضای SPD و اتحادیه‌های کارگری منتقد دولت تشکیل شده بود، در ابتدا به عنوان یک انجمن آغاز به فعالیت نمود.
کارستن کرامپیتز”Karsten Krampitz”، نویسنده و کارشاس تاریخ
جمعه ۱۹ آذرماه ۱۴۰۰- ۱۰ دسامبر ۲۰۲۱
