امروز، چهارشنبه ۲۵ مرداد، سایت سحام نیوز به نقل از خانم فاطمۀ کروبی، همسر مهدی کروبی، اطلاع داده است که نامبرده از صبح امروز دست به اعتصاب غذای خشک زده است. بنا بر این خبر اعتصاب غذای کروبی دو خواسته دارد:
۱- خروج مأموران از محل حصر او،
۲- برگزاری دادگاهی علنی برای رسیدگی به اتهام و اعتراض به تداوم حصر غیرقانونی او.
طبعاً این واقعیت که کروبی در استانۀ ۸۰ سالگی است و فقط در خلال یکی- دو ماه اخیر دو بار به علت نارسائی قلبی در بیمارستان بستری شده است، دغدغه های انسانی و درستی را نسبت به سلامت او برمی انگیزد. اما این واقعیت دیگر که خواسته های او اکیداً به حق اند و کروبی بارها خواستۀ خود را برای آن که در دادگاهی علنی به اتهاماتش رسیدگی شود، ابراز داشته و بنابراین توسل به اعتصاب غذا به واقع آخرین سلاح او برای دادخواهی است، آن دغدغه های انسانی را تحت الشعاع قرار داده و یک ملاحظه را مقدم و برجسته می کند: برای توفیق کروبی در غلبه بر بیدادی که ۶ سال و نیم است بر او اعمال می شود، باید از هر باره به حمایت از او برخاست.
کروبی با شهامت مدنی تحسین برانگیزی اعلام کرده است که “… احدی حق ندارد فراتر از قانون به اعمال مجازات علیه کسی اقدام کند و هرگونه مجازاتی اگر بناست اعمال شود باید از طریق دادگاه باشد”. او در عین حال اعلام کرده است که “به عادلانه بودن دادگاه امیدی ندارد، اما به حکم دادگاه هم اعتراضی نخواهد کرد.”
و این شهامت مدنی درست همان گوهری است که دستگاه قضائی جمهوری اسلامی، و در فراتر از رأس آن، شخص خامنه ای، فاقد آن اند. آنچه در غیاب این گوهر بارز است، کین ورزی است.
