در آستانه ی چهارمین هفته از خیزش عمومی مردم آزاده ایران، از زنان و مردان از پیر و جوان ، دانشجویان اندیشمند و قهرمان و دانش آموزان پیشرو و پرتوان و سیل رزمنده‌ی پر شوری از همه جای ایران در کوچه و خیابان قرار داریم و هرچه می‌گذرد این اعتراضات توده‌ای و فراگیر، افق روشن تری از آینده ای را نمایان می کند که در آن جایی برای دیکتاتوری و استبداد نمی تواند باشد.
آینده ای حاکی از اراده‌ی زنان، این خیل بیشماران رهرو و پرچمدار آزادی و آزادگی برای به چالش کشیدن ِ سرمایه داری معاصر نئولیبرال با نقاب‌های گوناگون از جمله نقابِ دین و حکومتِ دینی است که چهار دهه حکم بر بردگی و اسارت زنان را با پرچم ایدئولوژیک حجاب داده است و هنوز هم با بازتولید طالبانیسم و داعشیسم زیر حمایت‌های آشکار و پنهان امپریالیستی از هر نوعش، انقیاد و بندگی زنان را دنبال می کند.
این روزها از هر جای ایران و در قریب به ۱۱۰ شهرِ کشور صدای نابودی دیکتاتوری؛ یگانه صدای گام‌های پرطنین و پژواک فریادهایی است که مرگ عفریت پیر استبداد و دیکتاتوری را از حیات سیاسی_اجتماعی و اقتصادی ایران می‌خواهد .
این خواستن آزادی مضمونی کاملا عدالت‌خواهانه دارد چرا که استبداد، مروج و حافظ تبعیض و نابرابری همگانی است! چرا که در نبودِ آزادی، بردگی و اسارت انسان گرچه با ظاهری مدرن و امروزین اما در باطن با خشونت هرچه تمامتر بازتولید شده است.
زنان و مردان این کشور به کالایی برای سودبری سرمایه داران دین سالار بدل گشته اند. سرمایه داری در ایران پس از انقلاب ناکام ۱۳۵۷ با تکیه بر باورهای مذهبی مردم ، آنان را با رواج خرافه و جهل مذهبی علیه یکدیگر کشانید. مزدوران حکومتی با تکیه بر اسلامی ولایت فقیهی که جز فریب کارکردی نداشت؛ دینداران را فریب‌داده اند و مردم را به ترویج عبودیت از نمایندگان دروغین خالق بر روی زمین از همه ی حقوق فردی و اجتماعی خود محروم کرده‌اند. آنان بی عدالتی را با حربه دین‌خواهی از راه محدودیت آزادی های فردی و اجتماعی به بالاترین حد ممکن برقرار کرده اند. فقر جمعیت دهها میلیونی کشور را فراگرفته است.
جمهوری‌اسلامی برای باورپذیر کردن مبارزه‌ی دروغین ضد امپریالیستیِ خود که ترجمه‌ی تقلبیِ ضداستکباری را نیز برای دینی سازی بر آن نهاده است چهار دهه بدترین بی عدالتی را در حق زنان و مردان این کشور روا داشته‌است. دستگاه تبلیغاتی و ایدئولوژیک این رژیم فسادپرور علیرغم عریان شدن انواع فساد سیستماتیک از دزدی و اختلاس و غارتگری و پولشویی تا حراج منابع و ثروت‌های کانی و معدنی ایران و همچنین ارزان سازی نیروی انسانی کارگران و فرزندان آن‌ها باز هم از هیچ بیعدالتی هیچ فروگذار نکرده است! فرار مغزها آنجا برای مردم ایران و جهان آشکارتر می‌شود که این روزها میلیون‌ها میلیون جمعیت ایرانی معترض در سراسر جهان که در دفاع از خواهران و برادران خود در سایر کشور های مقیم به خیابان آمده اند را شاهد هستیم!
با این همه هنوز هم جمهوری اسلامی برای حفظ و بقای خود از سرکوب آزادیخواهان دست بر نداشته است و به رغم ادامه و استمرار مبارزات مردم در این میدان نبرد نابرابر در همه مناطق کشور به کشتار مردم و دستگیری و زندانی کردن جوانان ادامه می‌دهد. به خاک و خون کشیدن مردم مظلوم و محروم و بی دفاع بلوچستان و کردستان و ربودن و کشتن نوجوانان دختر و پسر در تمامی شهرهای ایران دیگر بر هیچکس پوشیده نیست. این همه جنایت برای ترساندن و بازداشتنِ مردم آزادیخواه از دسترسی به عدالت و آزادی است.
برابر آخرین آمار منتشره بیش از ۱۸۰ نفر از هم میهنان ما کشته شده‌اند و تعداد زیادی از خیابان‌ها ربوده شده اند، علاوه بر آن تعدادی از مردم از خانه هایشان دستگیر و به مکان های نامعلومی برده شده‌اند که خانواده‌ها و مردم ایران از وضعیت آنان بی خبرند. ادامه‌ی این روش سرکوب قهری و خشونت بار از جانب حکومت، اراده‌ی عمومی را برای آزادی و رهایی از ظلم و بیداد مصمم‌تر خواهد کرد.
بی تردید برای سنجش وضعیت حاکم و شناخت موقعیت ناپایدار جمهوری اسلامی باید ضمن ادامه‌ی مبارزه تا دستیابی بر خواسته‌های برحق مردمی، کوشش و مبارزه جدی برای آزادی زندانیان سیاسی و دستگیر شدگان در همه‌ی ایران اهمیت بالایی دارد و مهم است که ازشعار “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” دیوار زندانهای رژیم به لرزه افتد و فرو ریزد.
آزادی زندانی سیاسی اولین نشانه‌های پیروزی در این جدال مردم علیه رژیم ضدمردمی است! نمی توان و نباید خانواده‌های زندانیان سیاسی را تنها گذاشت. خانواده‌های زندانیان سیاسی به پشتوانه حمایت‌های مردمی پشت دیوارهای زندان‌ها خواست آزادی فرزندانشان را فریاد می‌زنند. بسیار پدران و مادرانی که فرزندانشان پشت دیوارهای زندانهای جمهوری اسلامی منتظر حمایت های بیدریغ ما مردم هستند!
از هر راه ممکن و مقدور صدای زندانیان سیاسی برای رهایی باشیم! باید بر دیوارهای شهرها خواست “آزادی زندانیان سیاسی” در کنار نابودی استبداد و دیکتاتوری نقش بندد. هرگز نمی‌توانیم بدون آزادی فوری و قطعی زندانیان سیاسی بر دشمنان آزادی پیروز شویم!
راهکار سوسیالیستی
https://www.s-rahkar.org
