پاتریک لو ایاریک، سر دبیر نشریه اومانیته، پنجشنبه ٨ سپتامبر ٢٠١۶، جشن اومانیته را افتتاح کرد. او گفت برادری و همبستگی، پیام اصلی جشن اومانیته امسال است. این پیام، در شبکه اجتماعی «گیلاس» که روزنامه براه می اندازد، ادامه می یابند.
او پیروزی جشن اومانیته امسال را، «رفع غبار الودگی» می داند. این غبارها « تاریک اندیشی و ساده سازی هستند که ویتامین افراطی گری و بنیاد گرایی» می باشند. «آمدن به جشن اومانیته که هیچ گاه یک اقدام بی اهمیت نبوده، امروزه با وجود ترس از تهدید های تروریستی، با وجود بیکاری و باز هم وخیم تر با وجود انهدام امتیازات اجتماعی، با معناتر است.»
«این ترسیدن است که به ناگزیری جنگ و بحران، به مجزا کردن و مقابله هویت ها با هم و به صاحب زمان گرایی انحطاط می یابد. همین ترس است که مانع می شود که به توان خویش در ابداع شرایط نوین پیشرفت بشری پی برد.» آمدن به جشن اومانیته «پادزهر و واکسن علیه این ترس است که در همه جا خود را نشان می دهد. اینجا، ما با برادری بشری، با همبستگی با خلق های جهان، با عواطف مشترک انسانی، با نمایش، سینما، موزیک، ادبیات، با چشیدن و نوشیدن، با ملاقات ها پر بار و امید، با آن ترس مقابله می کنیم.»
سخنان پایان جشن اومانیته
ما دیگر نمی توانیم جامعه ای را تحمل کنیم که کسانی را که با کار خود و یا با حقوق بازنشستگی خود زندگی می کنند، تحقیر کند و مورد بد رفتاری قرار دهد. ما دیگر نمی توانیم دموکراسی ای را تحمل کنیم که بی معنا شده با تصمیمات اتخاذ شده در پشت مردم و بر علیه آن ها، مانند تصویب قانون محرومیت زای کار که علیه مردم و با دور زدن مجلس ملی به تصویب رسید! ما می خواهیم محترم شمرده شویم، ما که میلیون ها نفر از مردم کشوری هستیم که بسیار دوست اش داریم!
سیمایی که ما عرضه می کنیم، سیمایی که شما امروز نشان می دهید، چهره ای استوار و آماده برای رویارویی با چالش است. فرانسه ای زخمی، غمگین، نگران اما ایستاده پس از قتل های خونین قاتلان متعصب،… فرانسه ای وارث عصر روشنگری و انقلاب در برابر کهنه پرستی، بنیادگرایی و وسوسه هویت. فرانسه ای آماده برخاستن برای ساختن تمدنی کمونی، تمدن کار آزاد و دستمزد شایسته، تمدن زندگی شرافتمندانه که اجازه می دهد هر انسان قابلیت های خود را توسعه دهد در حالی که محیط زیست حفظ می شود.
با تمام نیرو فریاد می زنیم که تمدن جنگ نیست، بلکه صلح است.
عمل برای مبارزه با بربرها که هر یک از دیگری تغذیه می کند،… بله، ما پس از غم و خشم باقی مانده از زندگی های درو شده توسط تعصب جنایتکار در پاریس، نیس، سنت دنی یا سنت اتین دو رووره. در این خشم، در این غم و اندوه شریکیم. ما شدیدا و عمیقا شریکیم، در غم همه کسانی که در جهان قربانی همین نفرت اند، درعراق، سوریه، ترکیه، نیجریه و مالی، بروکسل و اورلاندو… در اینجا، با هم، ما نیرویی هستیم که مخالفت می کند که عده ای را علیه عده دیگر به مقابله کشاند. آری، مخالفت با بیراهه جنگ تمدن ها، یعنی اندیشه مخرب آنانی که تسلط بر جهان را می خواهند.
با تمام قدرت ما، بر سر آن ها فریاد می زنیم که تمدن، نه جنگ بلکه صلح است! که جشن ما همبستگی با نیروهای صلح، ترقی خواهان و دموکرات های کل خاور میانه، و همه قاره ها را اعلام می کند. ما هیچ چیزی با بی احترامی و انکار پناهندگی بدست نمی آوریم، با چشم بستن بر صدها کودک، هزاران نفر از زنان و مردانی که هر روز در دریای مدیترانه جان می سپرند، هیچ چیزی بدست نمی اوریم. بدون تاخیر، با این پناهندگان، پل های اقتصادی و فرهنگی فردا را بسازیم برای پایان دادن به این سیل انسانی؛ پلهای اقتصادی و فرهنگی فردا را با همین پناهندگان بسازیم که بنظر می رسد اجبارا به فداکردن زندگیشان در جاده های مهاجرت رانده شده اند. توسعه سیاست های همکاری در هر دو طرف دریای مدیترانه. این چیزی است که بشریت نیاز دارد! این همان چیزی است که امید برای صلح به بار می آورد!
صلح را نمی توان تامین کرد بدون یک سازمان ملل متحد برحق در وظایفش، بدون پای بندی بر قطعنامه هایش، بدون مرجعیتش برای هر گونه عملیات نظامی بدون استثنا. همچنین بدون بازسازی سازمان ملل به طور عمیق در جهان چند قطبی ما. صلح نمی تواند تامین شود تا زمانی که مستبدین در بسیاری کشورهای افرایقایی حاکم اند و با حمایت و همدستی فرانسه برقرارند. سرنگون باد نو استعمار فرانسه! صلح پروژه سیاسی ما است! این پروژه سیاسی ما است، زیرا شرط اول و لازم است برای پیشرفت اجتماعی، دموکراتیک، انسانی و زیست محیطی. پیشرفت و آزادی، این چیزی است که خواسته های مردم فلسطین است، که توسط یک دولت راست افراطی به جنگ دائمی محکوم است. از اینجا، ما فریاد می زنیم: “یک دولت فلسطینی هم اکنون! آزادی برای زندانیان سیاسی فلسطینی! آزادی برای مروان برغوثی!”
آرمان پیشرفت اجتماعی، زندگی بهتر، و نفوذ کلام مردمی، بدان منجر شده که دسته ای از متنفذین تلاش می کند همه دولت های مترقی در امریکای لاتین را سرنگون کند، با زیر پا نهادن آرای عمومی و دموکراتیک. بله، از این فستیوال اومانیته، حمایت خود را از مردم برزیل، رئیس جمهور آن دیلما روسف و لولا دوست ما اعلام می کنیم!
همراه با شماست که ما می خواهیم پروژه های رهایی بخش فردا را بسازیم! بپیوندید به کسانی که می خواهند این دنیای ناعادلانه را تغییر دهند. بپیوندید به ما برای پایین کشیدن سرمایه مالی بمنظور رفع نیازهای انسان. بدون تغییر عقاید و یا شخصیت اتان و آنگونه که خود می باشید به ما بپیوندید حرکت تحول طلبانه به شما نیاز دارد، به طراوت شما، به تنوع شما. ما همه با هم در طول این سه روز، بذر امید و وحدت کاشته ایم. باشد که این جشنواره حرکتی برای بوجود آوردن وحدت مردمی گردد. سرنوشت خود را خودتان تعیین کنید!
بیایید تاریخ امان را خود مان بنویسیم و طی هفته و ماه های آتی جاده های جدیدی از امید بکشیم.
به نقل humanite.fr
