پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۲۱:۵۱

پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۲۱:۵۱

سیمون دو بووار: فیلسوف آزادی و پیشگام فمینیسم مدرن
دوبووار در کتاب “جنس دوم” نشان می‌دهد که «زن» به عنوان یک «دیگری» در برابر «مرد» تعریف شده است، نه به عنوان موجودی مستقل. او می‌گوید زنان در طول تاریخ،...
۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
گسترش اشغالگری در سرزمین‌های فلسطین؛ تداوم نسل‌کشی زیرسایه سکوت جهانی
آیا نهاد های بین المللی که حتی در برابر یک حکم رسمی، مستند و بی‌سابقه ناتوان از اجرای عدالت می باشند، مشروعیت خود را از دست نمی دهند و در...
۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: سیاوش قائنی
نویسنده: سیاوش قائنی
ماه مه با عطر بهار میاید
سر می کشند خیزابها، از پیِ موجها، شعله های مواج راه افتادند، هوا آتش می گیرد، آب هم در آتش می سوزد، ققنوس…، از حریق و باد می گذرد.....
۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: حسن جلالی
نویسنده: حسن جلالی
در پاسخ به نکاتی از اطلاعیه‌ی سازمان مجاهدین خلق ایران
بهزاد کریمی: گزینش چنین زبانی و امضای پای «اطلاعیه»، رفتاری متفاوت با هنجار تاکنونی این سازمان در قبال غیر خود به تماشا می‌نهد و سایبانی است بر سلامت فضای گفتگو،...
۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: بهزاد کریمی
نویسنده: بهزاد کریمی
قدرت انکار: چرا کشورها درباره اقدامات خود دروغ می‌گویند؟
این مقاله به بررسی نقش انکار در سیاست بین‌الملل می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه کشورها با انکار مسئولیت اقدامات خصمانه، می‌توانند از تشدید تنش‌ها جلوگیری کرده و افکار عمومی...
۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: برگردان رضا فانی یزدی
نویسنده: برگردان رضا فانی یزدی
محاصره غذایی غزه؛ ادامه جنایت علیه بشریت، جهانی شرمسار گرسنگان
یونیسف نیز هشدار داده که بیش از ۹٬۰۰۰ کودک با سوءتغذیه حاد مواجه‌اند. کامیون‌های غذا هفته‌ها پشت گذرگاه‌ها متوقف مانده‌اند. این وضعیت، نتیجه یک حادثه نیست؛ بلکه آشکارا محصول نسل...
۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: سیاوش قائنی
نویسنده: سیاوش قائنی
خاموش شد آن شمع صبور!
عارفه، سی و چند سال را پس از اعدام همسرش با عشق به حسین و آرمان‌های او، و با امید به زندگی در چهره‌ی دخترش «سحر»، با عزت و سربلندی...
۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: دوستان و یاران زنده یادان عارفه و حسین
نویسنده: دوستان و یاران زنده یادان عارفه و حسین

شروع اعدام ها با کسی که قتلی مرتکب نشده بود!

اما در همین هنگامه ی آن سویش ناپیدا، حکومت "سرشار از درایت و بصیرت"، دست به اقداماتی می زند که مصداق بارز نشستن بر سر شاخ و بن بریدن است! یا آنچنانی که شاملوی بزرگ گفت:
دست تطاول بخود گشوده*

در موقعیتی گرفتار آمده ایم، که خیلی ها به هر دلیل ترجیح می دهند نظاره گر باشند. نظاره ای نه فقط بهر تماشا که به نوعی  سوختن و ساختن …

اما در همین هنگامه ی آن سویش ناپیدا، حکومت “سرشار از درایت و بصیرت”، دست به اقداماتی می زند که مصداق بارز نشستن بر سر شاخ و بن بریدن است! یا آنچنانی که شاملوی بزرگ گفت:

دست تطاول بخود گشوده*

 صد البته دغدغه ای اگر هست برای بود یا نبود این حکومت که زنده و مرده ما را به جان هم انداخته ست، نیست. آنکه رعب آور است همان خطر گسستن شیرازه امور ایران ۸۵ میلیونی است و بس، در این زمانه ای که ابر قدرتها چون اختاپوس بر سرنوشت ملت ها سایه انداخته اند و از هر درز و روزنی وارد هر دعوای حق و باطلی می شوند تا جهت رویداد ها را به منفعت خودشان تغییر بدهند چنانکه در تمامی منطقه کردند و می کنند و نتایجش را می بینیم

و باز صد البته که این اولین اعدام ظالمانه جمهوری اسلامی نیست! اما در همین حدودی که خودشان هم سند و مدرک آورده اند، کسانی به قتل متهم هستند و این جوان نه!

کلیپ هایی را منتشر کرده است که برخی در دادگاهها پذیرفته اند کسی را کشته، یا در قتلی مشارکت داشته اند و گاه فیلمهایی هم ضمیمه اعترافاتشان هست. طرفه اینکه ویدئوهایی که از این جوان منتشر کرده اند با همه اعترافاتی که از او گرفته اند، هر حکومت استبدادی را نیز در نهایت می تواند به پرداخت خسارت یا در بدترین حالت به زندانی کردن متهم وادار کند. و اگر تمام صحبتهای او واقعیت دارد، با جوانی پر از مشکلات روحی و شخصی، مواجه هستیم که در نگاه اول همگی ناشی از ساختار جامعه ای هست که در آن زندگی می کند؛ حالتی که هر حکومتی را موظف می کند که برای کمک مادی و معنوی به او از کار مناسب تا روان درمانی  امکانات فراهم کند، نه اینکه او را بکشد!

از هر دریچه ای که بنگریم این اعدام با همه ی شناختی که ما از حد و حدود جمهوری اسلامی داریم، بازهم سخت جنایتکارانه است!

در این متن کوتاهی که قصد دارم بنویسم، جای تأکید بر این مقوله انسانی و متمدنانه ی مخالفت با هر شیوه اعدام در باره هر کس و به هر دلیل را، خالی می گذارم، زیرا در این حضیضی که ما دست و پا می زنیم این کاری است کارستان که نه در حد و توان جمهوری اسلامی، بلکه تنها به همت کار شبانه روزی روشنفکران و تلاشگران مبارزات حقوق بشری و مدنی ممکن می شود و باید بشود. کما اینکه برخی در سالیان گذشته فقط برای طرح این مطالبه به حبس و اسارت رفتند.

اما با همه اینها که می دانم و می دانید و از پس فترتی طولانی، دست به قلم برده و این چند خط را می نویسم زیرا که این فاجعه به باوری که من به آفت «نفوذ» در همه ارکان جمهوری اسلامی دارم دامن زده است. نفوذ همان دشمنانی که حکومت خودش دائم با شعارهای بجا و نابجا و تکراری اش نزد بخش وسیعی از مردم بیگناه ما برای آنان تولید معصومیت کرده است.

برایم مهم نیست که خیلی ها آماده هستند تا داستان پیروی از تئوری توطئه را تکرار کنند. جاسوسی به قصد نفوذ در مقدرات کشوری دیگر از قدیمترین مشاغل دنیا ست و دولتها از کوچک تا بزرگ و (ایضاً..) به وسع قدرتشان در این بازار مشغول بوده و هستند. نهایت اینکه همه مانند اسرائیل تبحر ندارند.

از همین بابت هم هست که طی این چهل و اندی سال مشکل ما با جمهوری اسلامی تنها ناکارآمدی مدیرتی و برقراری استبداد اجتماعی و فردی نیست. مشکل این نیز هست که مدام به دروازه ی خودی با موفقیت شلیک می کند و به بغض و کینه ای که چهل سال مدام با هر امکانی که داشته بوجود آورده دامن می زند. تردیدی هم نیست که تندروهای مذهبی قشری که رهبر جمهوری اسلامی خود را ناگزیر از مراعات حال آنان دانسته است، یاوران نادان این نفوذگران هستند. نگاه کنیم به راه انداختن مجدد گشت های ارشاد که مدتها بود بیکار بودند درست هنگامی که حضرتشان در کنفرانس شانگهای بود و موقعیت و امکانی را در این وانفسا فراهم می کرد!

اما مخاطب کسی مانند من که سرنگونی و انقلاب را در شرایط کنونی نه ممکن می دانم و نه حاصلی جز ریختن خون جوانان میهنم در آن می بینم، چه کسی می تواند باشد؟ 

جمعیت جوانی که ریسک مرگ و زندگی را می پذیرد تبدار تر از آن است که حوصله ی شنیدن سخنی غیر از همدردی با خودش را داشته باشد و این برای نسل ما که این دوران را گذرانده خیلی خوب قابل فهم است.

و می ماند نسل ما که انقلاب بهمن را مرتکب شده و نسل قبل از دهه هشتادی ها که همه چیز را می دانند و می دانیم.

ولی با این حکومت چه بخواهد بداند و چه نخواهد،‌باید به گفت و آنهم به تکرار که:

آقایان! از ما گذشته است. با این نسلی که در کشور زیر فرمان شما و با الگوها و تحت تربیت شما متولد شده و بار آمده است، کنار بیایید.

اینها مانند نسل ما صبوری نمی کنند. به هیئتی که شما می خواهید در نمی آیند.

این طبیعی ترین رفتار هر حکومتی است که به مردم و بویژه جوانان کشورش اهمیت برابر بدهد. آن برابری که در سایه ی آن همانگونه که مرد و زن معتقد به حجاب، امروز مانند دوران رضا شاه مجبور به ترک آن نیستند، دیگر آحاد مردم نیز ملزم به زیستن به شیوه ای که حکومت میل دارد نباشند. همه شهروندان این میهن هستند و همه صاحب عقل و اختیار برای نوع پوشش خود.

اصلاً این زیست دوگانه ای که شما به جامعه تحمیل کرده اید ببینید چه میزان ریب و ریا و دروغ را در جامعه ما جاری و ساری کرده است.

آقایان!‌ بیایید همه توطئه گرانی را که به ویرانی و در هم ریختگی ایران دل بسته اند، ناامید کنید. شما که صدای حداقل نیمی از ملت را شنیده اید در حالی که هنوز در قدرت هستید، پیشقدم وفاق ملی بشوید.

این دادگاهها را دیگر گونه بکنید. دستگیر شدگان دشمنان این ملک و ملت نیستند. تا سر حد مرگ ناامید و از دست فشارهای شما عاصی اند. آزادشان کنید تا به سراغ زندگی واقعی شان بروند و دشمنان واقعی این ملت را ازامید به تماشای اوج گرفتن شعله های نفرت و برادر کشی در میهن ما محروم کنید.

کافی بود شاه زودتر بشنود آن صدا را تا الان شما نباشید.

 

*میوه بر شاخه شدم

                    سنگپاره در کفِ کودک.

طلسمِ معجزتی

مگر پناه دهد از گزندِ خویشتنم

چنین که

              دستِ تطاول به خود گشاده

                                                        منم!

۱۷ آذر ماه ۱۴۰۱

روز اعدام جوانی که باید زنده بود

 

 

تاریخ انتشار : ۱۸ آذر, ۱۴۰۱ ۵:۳۷ ق٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز همبستگی کارگران و زحمت‌کشان و مبارزه در راه تأمین حقوق آنان!

هر چه در سال‌های اخیر از عمل مستقل و حضور مستقل نیروی کار و زحمت در ایران دیده‌ایم، چیزی نیست جز دفاع از منافع طبقاتی خود، عمل و حضور مستقلی که بسیار چشم‌گیر است. وظیفۀ اصلی مدافعان کارگران و زحمت‌کشان ایران، تقویت همین عمل و حضور مستقل است.

ادامه »
سرمقاله

ریاست جمهوری ترامپ یک نتیجهٔ تسلط سرمایه داری دیجیتال

همانگونه که نائومی کلاین در دکترین شُک سالها قبل نوشته بود سیاست ترامپ-ماسک و پیشوای ایشان خاویر مایلی بر شُک درمانی اجتماعی استوار است. این سیاست نیازمند انست که همه چیز بسرعت و در حالیکه هنوز مردم در شُک اولیه دست به‌گریبان‌اند کار را تمام کند. در طی یکسال از حکومت، خاویرمایلی ۲۰٪ از تمام کارمندان دولت را از کار برکنار کرد. بسیاری از ادارات دولتی از جمله آژانس مالیاتی و وزارت دارایی را تعطیل و بسیاری از خدمات دولتی از قبیل برق و آب و تلفن و خدمات شهری را به بخش خصوصی واگذار نمود.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته
یادداشت

قتل خالقی؛ بازتابی از فقر، ناامنی و شکاف طبقاتی

کلان شهرهای ایران ده ها سال از شهرهای مشابه مانند سائو پولو امن تر بود اما با فقیر شدن مردم کلان شهرهای ایران هم ناامن شده است. آن هم در شهرهایی که پر از ماموران امنیتی که وظیفه آنها فقط آزار زنان و دختران است.

مطالعه »
بیانیه ها

اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز همبستگی کارگران و زحمت‌کشان و مبارزه در راه تأمین حقوق آنان!

هر چه در سال‌های اخیر از عمل مستقل و حضور مستقل نیروی کار و زحمت در ایران دیده‌ایم، چیزی نیست جز دفاع از منافع طبقاتی خود، عمل و حضور مستقلی که بسیار چشم‌گیر است. وظیفۀ اصلی مدافعان کارگران و زحمت‌کشان ایران، تقویت همین عمل و حضور مستقل است.

مطالعه »
پيام ها

جان شما، جان ایران و سوگ شما، سوگ ایران است!

سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) وقوع این فاجعۀ شوم را به مردم میهن‌مان، به شهروندان بندرعباس و خانواده‌های داغ‌دار و آسیب‌دیده تسلیت می‌گوید. ما در این لحظات سخت همراه و هم‌دوش مردم  بندرعباس سوگوارِ جان‌های از دست رفته و نگران و چشم‌به راه بهبود زخمی‌های این حادثه‌ایم.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

سیمون دو بووار: فیلسوف آزادی و پیشگام فمینیسم مدرن

گسترش اشغالگری در سرزمین‌های فلسطین؛ تداوم نسل‌کشی زیرسایه سکوت جهانی

ماه مه با عطر بهار میاید

در پاسخ به نکاتی از اطلاعیه‌ی سازمان مجاهدین خلق ایران

قدرت انکار: چرا کشورها درباره اقدامات خود دروغ می‌گویند؟

محاصره غذایی غزه؛ ادامه جنایت علیه بشریت، جهانی شرمسار گرسنگان