چهنددهترسم
کهدیمهوه
ههوالیکیتالتپیبی
چهنددهترسم،
کهباوهشتپیدادهکهم
بونینامویهکهتلیبی
چهنددهترسم
کهدیمهوهگرامهریزمانیچاو
رینووسیهیماتگورابی
چهنددهترسم
چلهیسگهرمیپهنجهکانت
وهکبهجیمهیشتوانهمابی
لهمهشزیتر
چهنددهترسم،کهسم،هاوریم
کهدیمهوه
تووهکخوتبیت،منبگورییم
هراسناکم
بسیارهراسناکمگلمن،
کهچونبازآیم
خبریناگواربرایمداشتهباشی
هراسناکمازآندمکهدرآغوشتمیگیرم
غریبهایدرتوببویم
هراسناکمازآنکهچونبازآیم
دستورزبانچشمانتو
املایایماواشاراتتدگرگونشدهباشد
ازآنهراسناکمکه
گرمایدستانتآنگونهکهترکشانکردم
نماندهباشد
وبیشازهرچیز
ازآنهراسناکم،ایهمهکسمایهمراهم،
آنگاهکهبازآیم
توهمچنانتوباشیو
مندگرگونشدهباشم
*
په شیو
عبدالله په شیو از شاعران معاصر و نامدار کرد است.وی در سال ۱۹۴۶ میلادی در شهر هه ولیر(اربیل کردستان عراق)بدنیا آمد و در همان شهر در دانشسرای معلمان به تحصیل پرداخت. په شیو در سال ۱۹۷۰ در همایش تأسیس اتحادیه نویسندگان کرد در بغداد شرکت کرد.
آثار
نخستین شعر او در سال ۱۹۶۳ و نخستین مجموعهاشعارش در ۱۹۶۷ به چاپ رسید. از آن پس ۸ مجموعه از او انتشار یافته که آخرین آن« بهرهو زهردهپهر» (بهسوی غروب) در سال ۲۰۰۱ در سوئد منتشر شد. او همچنین به ترجمه از آثار والت ویتمن، پوشکین و دیگران پرداخته است. این شاعر در اصل اهل روستای بیرکوت از توابع شهر هه ولیر است.
از آثار دیگر این شاعر میتوان به ۱- دوانزه دانه بو مندالان ۲- شه و نییه خهونتان پیوه نه بینم ۳- شه ونامهٔ شاعیریکی تینوو ۴- بتی شکاو اشاره کرد.
منبع: