شهر هامبورگ در روزهای ۶ و ۷ و ۸ ژوئیه شاهد تظاهراتی عظیم علیه اجلاس رهبران کشورهای عضو گروه بیست بود.
هدف از این نوشته کوتاه بررسی نتایج و پیامدهای این اجلاس نیست بلکه برسی۱ترکیب شرکت‌کنندگان و نوع شعارها۲برخورد خشونت‌آمیز پلیس ۳بازتاب این تظاهرات در رسانه‌های گروهی است.
۱- ترکیب شرکت‌کنندگان و نوع شعارها: بیش از ده‌ها هزار نفر در این ۳روز در تظاهرات شرکت داشتند،روز شنبه که اوج تظاهرات بود ،میزان جمعیت را می‌توان بیش از یکصدهزار نفر برآورد کرد که در سال‌های اخیر ازنظر کمیت در اروپا کم‌نظیر بوده است، هزاران نفر نیروی جوان و آگاه از دیگر شهرهای آلمان و اروپا برای شرکت در تظاهرات به هامبورگ آمده بودند. دانشجویان در غذاخوری دانشگاه هامبورگ چادرهایی برپا کرده بودند و از جوانان دیگر شهرها و کشورها پذیرایی می‌کردند.ترکیب اصلی تظاهرات را جوانان تشکیل می‌دادند، این جوانان از این‌همه بی‌داد که به بشریت روا می‌شود به ستوه آمده‌اند و عامل اصلی را رهبران این کشورها و سیاست‌های سود‌پرستانه و انسان ستیزانه آنان می‌دانند . شعارها در این تظاهرات علیه جنگ و جهانی شدن اقتصاد، و همچنین بحران محیط‌زیست، مشکل پناهندگی، اختلاف طبقاتی، فقیر شدن طبقه متوسط، تولید و فروش اسلحه و حمایت از دیکتاتورها بود.
از میان رهبران این کشورها بیشترین شعارها علیه ترامپ، پوتین، مرکل و اردوغان بود. در این تظاهرات ملیت‌ها و کشورهای گوناگون با پرچم‌ها و پلاکاردهای خود شرکت داشتند، حضورکردها، سوری‌ها و ترک‌های مخالف اردوغان بسیار چشمگیر بود. گروهی از ایرانیان نیز در این راهپیمایی شرکت داشتند.
۲- برخورد خشونت‌آمیز پلیس: خشونت و سرکوب عریان پلیس دراین 3 روز به‌خوبی آشکار گردید. برای کنترل هرچه بیشتر تظاهرات، هزاران پلیس از دیگر شهرهای آلمان به هامبورگ اعزام‌شده بودند تا خواب رهبران شرکت‌کننده در اجلاس آشفته نگردد. پلیس‌های غول‌پیکر آلمانی به انواع سلاح‌های ضد شورش مانند باتوم، گاز اشک آور، اسپری فلفل و ماشین‌های آب‌پاش مجهز بودند و هلیگوپترها نیزبرفراز جمعیت در پرواز بودند. پلیس تمام راه‌ها و خیابان‌های اطراف تظاهرات را مسدود کرده بود وصدها پلیس با کامیون‌ها درخیابان‌های فرعی آماده بودند تا از فرار احتمالی جمعیت جلو گیری کنند؛ درموارد برخورد چندین پلیس به یک نفر هجوم می‌آوردند و او را کتک و به ددستها دستبند میزدند. اتوبوس‌های دانشجویان که از شهرهای دیگر به هامبورگ آمده بودند، به هنگام باز گشت درمدخل ورودی شهرها توسط پلیس کنترل شده واسامی سرنشینان را یاداشت کرده بودند. ناگفته نماند که رفتار عده ای از جوانان که دارای عقاید آنارشیستی‌اند واعمال تحریک آمیز وتحریبی انجام می دادند، مورد تایید اکثریت شرکت کنندگان نبود.
۳- بازتاب در رسانه‌های گروهی فارسی‌زبان: رسانه‌های فارسی‌زبان بی‌بی‌سی و بویژه صدای امریکا بی‌شرمانه اخبار تظاهرات را واژگونه گزارش می‌کردند و از تظاهرکنندگان با عناوین خشونت‌طلب ،اغتشاشگر،آشوبگر و عارتگر نام می‌بردند وآمار پلیس‌های مجروح را بیش از مردم وانمودمی‌کردند.
با توجه به بحران‌های بزرگی که جوامع را در برگرفته و با توجه به نسل جوان که بی‌داد را بر نمی تابد، در آینده شاهد بالندگی این جوانان در عرصه اعتراضات و فعالبت‌های سیاسی خواهیم بود.
