اتهاماتی که سبب محکومیت فریبرز رئیس دانا شده است توسط قاضی «دادگاه انقلاب» محمد مقیسه، به این شرح اعلام شده است: “عضویت در کانون «غیر قانونی» نویسندگان ایران، صدور بیانیه علیه سانسور، شرکت در مراسم سالگرد محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، بیانیه علیه نظام و تبلیغ چهرههای وابسته به گروهای چپ و مارکسیست همانند صمد بهرنگی و خسرو گلسرخی، تنظیم بیانیههای «جریان فتنه ٨٨»، مصاحبه با رسانههای بی بی سی و صدای آمریکا، متهم کردن جمهوری اسلامی به آزار و تجاوز و شکنجه زندانیان و فرمایشی قلمداد کردن دادگاه های جمهوری اسلامی.”
جمهوری اسلامی ایران، تاکنون کوشیده است به هر شکل که می تواند صدای مردم را برای بیان خواست¬ ها و آرمان های به حق خود خاموش سازد و در این راه، افزون بر سرکوب همگانی و دستگیری و شکنجه و کشتار، دستگیری و کشتار نویسندگان را هم بارها و بارها در دستور کار خود قرار داده و نویسندگانی هم چون سعید سلطانپور، سعیدی سیرجانی، محمدمختاری، محمدجعفر پوینده و بسیاری دیگر را کشته و در این کشتارها، هر بار هم علت را «همکاری با ضد انقلاب» و «اقدام علیه نظام» اعلام کرده است.
اما این اولین بار است که جمهوری اسلامی، در میان اتهامات خود، به صراحت اعلام می کند که محکومیت یک نویسنده به خاطر عضویت در کانون نویسندگان ایران، صدور بیانیه علیه سانسور و یا مصاحبه با این و آن رسانه همگانی ست.
اعلام چنین «اتهاماتی» به نشانه بستن شمشیر از رو است. جمهوری اسلامی، دوران آشفتگی و شکاف های عمیق درونی و اوج درماندگی خود را می گذراند و در چنین شرایطی برای فرار از خطر خیزش همگانی و سقوط حاکمیتش، سرکوب هرچه آشکارتر را پیش گرفته و حتی تا به این مرحله رسیده است که در یکی دو هفته گذشته بیش از۶۰ تن از زندانیان مدنی را هم به دار مرگ بیاویزد.
کانون نویسندگان ایران در تبعید، محکومیت فریبرز رئیس دانا، توسط بیدادگاه جمهوری اسلامی را محکوم می داند و آن را در ردیف از بین بردن حقوق اولیه مردم ایران در طول سال های سلطه این نظام ارزیابی می کند.
کانون نویسندگان ایران در تبعید، مخالف هر گونه آزادی کُشی و سلطه است و هم صدا با دیگر آزادی خواهان جهان، دفاع از آزادی اندیشه و بیان را یک وظیفه انسانی می داند.
کانون نویسندگان ایران در تبعید
۱۲ ژوئن ۲۰۱۱
